Het ging al niet echt goed
met de band tussen jullie en mij.
Alles heeft gewoon zo'n grote invloed
op mij en wat zou er gebeuren als ik
mijn polsen doorsnij,
gevolgd door nog een kort gesnik.Het ging niet zoals ik had verwacht in mijn hoofd,
het gedoe dat ik heb veroorzaakt, het was
gewoon niet meer geoorloofd.
Waarom had ik zulke gedachten over de
dood en ben ik nooit klaar met liegen over het gekras
en ik blijf nadenken waarom jullie je afvragen waarom ik grijnsde.Ik weet niet wat er met me aan de hand
was en het was zeker niet mijn bedoeling om dit soort ongein
uit te halen. Ik vraag me af hoe ik in deze situatie ben beland,
waarom ik niet sorry heb
gezegd en dat ik deze gedragslijn
aangenomen heb.De dingen die ik heb gedaan op de slechte
momenten, waar ik aan onderdoor ging.
Ik bied bij deze mijn oprechte
excuses aan, en ik hoop dat jullie
mij en de jongen die jullie verving,
kunnen vergeven, jullie alle drie.Alles zet me zo aan het denken, helemaal wanneer
we zoveel ruzie hadden. Het liet
mezelf geen rust erkennen, ik respecteer
dat jullie er altijd voor me zijn geweest en hoop dat
iemand mijn daden inziet,
veel van mijn daden zullen verkeerd worden opgevat.Maar toch, als je met jezelf in de knoei zit, is het moeilijk
om jezelf te accepteren. Het was verkeerd om
mezelf en anderen te laten veranderen, zorgelijk
ging mijn relatie met de jongen kapot en
had mensen in directe omgeving afgestoten. Waarom
is het niet mogelijk dat ik van mijn problemen wegren?Ik moet gewoon nog even sorry zeggen,
sorry voor alles. De volgende brieven nog even
schrijven en het hun ook allemaal uitleggen
dat het leven niet altijd goed
afloopt, niet vragen om hun medeleven
en dan geef ik hun tot slot een afscheidsgroet.Dit verhaaldeel beschrijft een stuk van mijn leven. Ik was depressief en ik had echt een vriend waarmee het uit ging. Ik was verslaafd aan snijden. Ik had ruzie met mijn ouders. Alles gaat nu gelukkig weer goed. Ik had deze brief geschreven, voor het geval dat alles niet meer goed mocht komen. x Romyy
JE LEEST
Gebroken, maar intact
PoetryWe try to hide our feelings, but we forget that our eyes speak. In dit boek staan gedichten. Gevoelens zijn zeer aanwezig. Ieder probeert gevoelens te verstoppen, maar men die je goed kent, vind de angst in je ogen terug. Hoogste rankings #1 Proza ...