Pokemon, de reis door Kanto!

Real or Fake?

Ik werd wakker in de hotel en wist niet waar Brendan en May waren, we zouden nog een tijdje door reizen met hun. Opeens viel ik weer in slaap en er gebeurde iets, ik liep vanzelf naar buiten en ik werd weer wakker. "Was ik aan he slaapwandelen?" Vroeg ik aan mezelf. Ik liep gewoon weer terug tot, "dra!" Hoorde ik, ik keek om me rond, een paarse slang, of roze, ik wist het niet. Het leek op een Dratini, die zijn erg moeilijk te krijgen! Maar een Dratini was toch blauw? Ik probeerde hem toch maar te vangen!

"Lapras, kom eruit en doe Blizzard!" Zei ik dringend, Lapras kwam eruit en deed zijn superkrachtige Blizzard, Dratini werd vol geraakt en het was ook effectief! Dratini lag op de grond, "Pokéball!" Hij draaide 1x, daarna nog een keer en "poink" "meen je niet!" Zei ik en hij kwam er direct eruit, hoe moet ik hem dan nu nou vangen? Ik dacht na, heel diep naar het verleden, de Proffessor, hij gaf me toch een Ultra Ball? "Ja! Dat is het!" Schreeuwde ik uit! Ik grommelde in m'n zak en gooide de Ultra Ball, ik keek 1x, wachtte en hij ging ook een 2de keer draaien! De laatste kom op, ik wachtte en wachtten, "waarom duurd het zolang?" Vroeg ik aan me en 3! Ik heb een soort van speciale Dratini! "hAll0? w9rd j3 n09 wAkk3r?" Hoorde ik zachtjes, wat of wie is dat? Ik keek rond en zag een raar monster ding en deed mijn ogen open. "Eindelijk!" Hoorde ik James zeggen. "Was dat een droom? Was dat een nachtmerrie?" Vroeg ik aan me zelf, "natuurlijk! Waarom lig je anders in bed!" Antwoorde James tegen me en ging me hard uitlachen. "Wat!?" Schreeuwde ik en zag 2 ultra bals aan m'n riem, "wat?" Vroeg James, "oh niks hoor..." antwoordde ik maar terug. Ik moest gewoon de Proffessor bellen het moest!

"Dex, waar zitten de meest dichtbijste computers?" Vroeg ik dringend, "recht achter je" antwoordde hij, "wat!? H, hoe, hoe hebben we die niet gezien!?" Zeiden we en de dag werd nog raarder en raarder. "Ik hoop dat je om 5 uur hem kan bellen" zei ik tegen mezelf. Ik liep naar de computer en probeerde de Proffessor te bellen, "Proffesor ben je er? Met Daniël" zei ik maar "je verstoort mijn slaap! Ik ging pas net naar bed!" Schreeuwden de Proffessor, "ma, maar Proffessor het is 5 uur s'nachts..." zei ik bang, want sindswanneer schreeuwde de Proffessor? "Ja maar weet je niet hoeveel werk ik moet doen? En waarom bel je me?" Vroeg hij weer wat rustiger. "Ik had een soort droom, eigenlijk ik weet niet eens of het een droom was, ik werd buiten wakker en zag een andersgekleurde Dratini, ik" "sorry dat ik je onderbreek, maar volgensmij zag je een shiny Dratini! Heel bijzonder dat je zo'n shiny gevonden hebt!" Zei de Proffessor met vreugde, ik ging maar door: "ik ging hem vangen en ik gebruikte mijn Lapras, met zijn effectieve Blizzard lag hij op de grond. Ik gebruikte een Pokéball en dat lukte niet en toen de Ultra Ball die ik van u heb gekregen. Dat lukte, en toen hoorde ik James in mijn droom en werd ik wakker, maar nu heb ik nog steeds die Ultra Ball aan mijn riem en een gebruikte Lapras!" Zei ik en de Proffessor vroeg nog wat, "kan je die Ultra Ball naar mij sturen?" Vroeg hij en ik stopte mijn Ultra Ball in de transporterer en hij kwam bij de Proffessor aan, "ongelooflijk!!!" Schreeuwde de Proffessor, "er zit echt een Shiny Dratini in!" Schreeuwde hij weer en we werden blij, "maar hoe kwam hij dan ook uit mijn droom?" Vroeg ik en hij zei dat het misschien een legendarische Pokémon was uit een andere regio, "WoW, Amazing!" Zei ik "maar let op, ik wete het niet zeker en het kan ook wat veel anders zijn, bel me maar als je de volgensde gym hebt verslagen!" Voegde hij nog erbij en antwoorde: "ok?" de Proffessor zei dat hij de Dratini en de Ultra Ball voor de zekerheid ging onderzoeken.

Ik liep eerst alleen naar buiten en zag May en besloot met haar mee te gaan, ik vertelde dat ik niet tegen Lt. Sam zou strijden omdat ik een andere route nam en May zei dat ze wel zal winnen bij de schoonheidswedstrijd, "ik denk dat je wel gaat winnen hoor" complimenteerden ik haar en we besloten om naar de Diglett Cave in te gaan. Nog verderop zagen we Brendan lopen, "hey, wat zijn jullie van plan?" Vroeg hij. "Je bent net optijd, we gaan namelijk nog een nieuwe Pokémon zoeken in de Dilgglet Cave!" Zei ik enthousiast. Brendan krabten aan zijn haar en ik zat aan Eevee, "mag ik ook mee?" Vroeg hij toen, "tuurlijk, dan kan jij ook een nieuwe partner zoeken!" Antwoordde ik maar.

Aangekomen bij de Cave kwamen we om de 5 meter wel een gat tegen, "pas op waar je loopt! Je zou er makkelijk in kunnen vallen." Zei May voorzichtig. Soms kwam er een Diglett te voorschijn uit een gat en ging ie weer weg, het leek alsof we in een spel beland waren! Jammer genoeg hadden we geen hamer... "zitten die met z'n drieën nou in 1 gat?" Vroeg Brendan met een raar gezicht, ik lachte, "tuurlijk niet, dat is een Dugtrio, de evolutie van Digglet" informeerde ik hem maar. "Wauw, hoe weet jij dat?" Vroeg hij toen nog, "oh ik heb een paar boeken gelezen en veel info gevonden, van alle Pokémons van Kanto." Zei ik maar, "dus je bent een soortvan Pokémon-Freak?" Vroeg ie, heel droog ging ik maar knikken... "zo kan je me noemen ja..." zei ik maar en hij keek naar me alsof ik een Pokédex was... toen we verder liepen hoorde we opeens een soort van gehuil, het klonk zo luit als een baby, alleen was het geluid veel veel veel scherper dan hoe een baby huilt. Het konden mensen in nood zijn en Brendan ging snel naar voren en hij zat toen ver voor ons. We kwamen steeds dichterbij tot dat er rotsen vielen! Een grote rots viel bijna op Brendan, "Marshtomb gebruik Modderschot om Brendan naar voor te duwen!" Schreeuwden May gelijk en het lukte, het raakte de rug van Brendan en hij viel naar voren. De grote rots stond tussen ons in, we waren gescheiden van elkaar. "Alles ok?" Vroeg May, "jaja" zei Brendan van de andere kant, en hij veegde wat stof af. We gingen hulp zoeken we vonden de uitgang van de Cave en zochten de Politie, waar zou die nou zijn? "Dex, waar zit de meest dicht bijste plek met Polities?" "Vroeg ik, aan de andere kant van de stad" antwoorde hij, ik werd woedend, "welke richting, Daniël?" Vroeg May, "gewoon aan de andere kant van de stad!" Zei ik en we renden en renden, ver weg, "hoe groot is deze plek?" Vroeg ik, "te groot" antwoorde May droog. Toen we er uiteindelijk waren gingen we praten en moesten de politie persé zeggen dat je niet met onzin moest komen en bla bla bla. "Dit is een echte noodgeval! Doe niet zo gek en volg ons!" Zei ik maar ze luisterden niet echt, 1 iemand kwam mee en ze pakten de politie auto. Ik vroeg me af, wat zou de Proffessor nu met mijn super coole Shiny Dratini doen? Ik dacht er even aan, en ik zal hem wel nog is bellen. Het was Agent Jenny, ze zei als het nep zou zijn we een grote waarschuwing zouden krijgen, "waar zijn we nu?" Vroeg ik aan Jenny. "We nemen een snellere route om daar te komen, het komt wel is voor dat er veel spookpokémons zijn en het opeens nacht hier word" antwoorde ze "wat!?" Hoorde ik vlak achter me, het was May, die bang was voor die dingen... ik keek naar de lucht, "hoe? Kan de dag nog erger worden?" Vroeg ik me af en het was pikdonker. De lampen gingen aan en we reden wat slomer. "We hebben hiervoor een speciaal apparaat waardoor we weten waar allemaal obstakels zijn door een scanner" zei de agent en er kwamen veel enge geluiden te voorschijn. "Waar zouden James, Angel en Lilly rond hangen?" Vroeg ik maar aan mezelf, ik kreeg te veel vragen van mezelf en teveel druk, dit is echt de raarste dag die ik ooit heb beleefd, ik keek naar het raam en zag een mr mime, ontvoerd door een Hounter, en het werd steeds meer Creepy, May zat bang naar beneden te kijken met haar ogen dicht. "Wees niet bang" zei ik maar, het was echt heel slecht wat ik zei, want het klopte voor geen meter... ik keek weer naar buiten en het werd weer steeds lichter. "Kom maar uitstappen!" Zei Agent Jenny, "wat?" Zei ik zachtjes tegen mezelf, ik keek namelijk 3 seconden naar beneden en toen zag ik nog een verre donkere plek. Deze stad lijkt wel bespookt! We liepen een tijdje nog en kwamen weer aan bij de Cave, "daar is de Cave! Let op de gaten!" Zei May gelijk weer en we renden er naar toe.

We zagen nogsteeds de rotsen daar "we zeiden het toch" zeiden ik en May tegelijk en de Agent keek ons aan alsof ze wou Face Pawnen, we keken weer naar de rotsen en, we zagen Brendan de rotsen open maken! Maar hoe? "Is alles ok?" Vroeg Agent Jenny. "Deze plek is erg gevaarlijk voor kinderen!" Zei ze toen nog hard, ik zag later nog dat Brendan, May zag elkaar gingen knuffelen. Toen ze klaar waren met 'knuffelen' legte Brendan uit wat er was gebeurt aan Agent Jenny, "toen jij weg was vonden we nog de uitgang, wij zochten meteen naar een politie en Agent Jenny kwam na een tijdje" zei ik, "thx Dnaiël" zie je terug en we schudde elkaars z'n handen. "Je zal me wel een gevecht tegoed hebben!" Zei ik maar en Brendan knikten. Ik en May hadden nog net gehoord wat James en de andere deden. Wat later kwam Brendan net met de vraag waar James, Angel en Lilly waren en wat ze deden, ik en May lachten, "ze zijn samen aan het trainen, Angel twijfelt namelijk nog of ze tegen de Gym wilt gaan strijden of dat ze de schoonheidswedstrijd wil doen, James wilt nog sterk genoeg zijn om tegen Lt. Sam op te nemen en Lilly gaat Angel Aanmoedigen met whatever ze gaat doen." Antwoorde ik lang en de informatie kwam bij hem aan. Het was al laat dus vandaag zouden ze niet gaan strijden tegen de Gym we besloten weer gewoon naar onze bed te gaan en James, Brendan en misschien Angel zouden morgen tegen Lt. Sam strijden en de Thunder Badge winnen!

Als beloofd op de zaterdag! Ik hoop dat jullie het verhaal erg leuk vinden en simii099 nog steeds bedankt voor de samenwerking, lees zijn Pokémonverhalen!

En deze lange reis word natuurlijk weer vervolgd!