Güne ilk gözleri açış belki uykulu belki bıkkın belki uzun bir bekleyişin bitişi belkide bir bitişin başlangıcıdır. Ne olursa olsun hayatta ki yeni bir güne başlıyorsunuzdur. O ilk gözleri açışta insanın aklına ne gelir? Kaybettikleri mi, o gün yapması gerekenler mi,sıradan bir güne girişin verdiği bıkkınlık mı yoksa yeni bir güne daha gözlerini açtığı için minnettarlık duygusu mu? Usulca tavana bakar insan gözlerini gezdirir nerde olduğunu düşünür belki, dün geceyi düşünür nasıl uyuduğunu ve bir kaç saniye sonra düşünceler hücum etmeye başlar. Acımadan ardı arkası kesilmeden. Dününden eksik olan her şey bir anda üzerine çullanır,unutmak istersin çırpınırsın ama seni öyle boğmuştur ki düşünceler kurtulamazsın,çırpındıkça daha çok batarsın. Her şey bittiğinde önünde iki olasılık kalır gün için ve gelecek için bir umut ya da devam etmene izin vermeyen eksikliğin yarattığı umutsuzluk. Her halükarda uyanmışsındır Ve her şey devam etmektedir. Eksiğiyle fazlasıyla.
Düşüncelerin hücumundan kurtulduktan sonra yapacak tek bir şey kalmıştır kalkmak ve yola devam etmek.
Sabahları kalkar kalkmaz müzik dinlemek beni daima rahatlatır. Biede müziğin sesini iyice açıp düşüncelerini duyamaz hale geldiğinde gün için bir umut doğuverir. Eğer sabahları kalktığında daralmış ve bıkkın hissederseniz güzel ve motive edici bir şarkıyı dinlemenizi tavsiye ederim.
