Lunch time na sa wakas! Iiyak na ako T^T umupo ako magisa sa isang table. May lumapit saken na poging-- este matangkad na lalake. "Is this seat taken?" Tanong niya. "Nope. 😊" Nakita ko siyang namula.
"O-okay.. By the way, you are new here right?"
"Yes..?"
"Welcome..! My name is Zack" pagaabot niya ang kamao niya para makipagkamay.
"Uhhh thanks..!" Kinuha ko naman ang kamay niya tsaka nakipaghandshake. Nakita ko sa mga mata niya ang mga.. kumikislap na bituin.
"Ang lambot naman ng kamay mo....." bulong niya. Narinig ko naman -__-
"Ah... eh.. ehehehe... sige, kain muna tayo"
"Tayo?"
"Oo"
"Meron bang TAYO?" Tsaka humalaklak ng malakas.
"Ha. Ha. Ha. Wala."
"Awts.. hindi tumawa si ganda" naramdaman kong uminit ang mga pisngi ko. Sheeeeettt! Buong buhay ko wala pang nagsabi ng ganun!
"De joke lng" sinuntok ko siya sa braso "ARAY!! Para san un?!"
"Tsk.. lakas ng hangin mo" tsaka ko kinuha ung mga gamit ko at tsaka umalis ng cafeteria.
"OIII!!!! MIALYN!!!" Shet. Paano niya nalaman pangalan ko?! Lumingon ako sa likod ko. "Bakit ba?!" Biglang dumilim aura niya.. "Ano na naman ba??!" Nilapitan ko siya. Pagkalapit ko sa kanya... nakaramdam ako ng... warmth... safety.. nakaramdam ako ng saya... tumingala ako para makita siya..
"Di mo na ba talaga ako naalala?" Kumunot ang noo ko. "...Di mo nga ako maalala.." Biglaan niya akong hinalikan sa noo. Bumalik ang lahat sakin. Mas umiyak ako. Mas humigpit ang yakapan naming dalawa. "ZACK!!!" Sinabi ko habang naiyak.. "Naalala mo na..." niyakap niya akong mahigpit.
Miss ko na siya... miss na miss ko na ang first love ko simula pa nung bata ako. Pero di niya alam un... sad isn't it?
BINABASA MO ANG
BEST FRIENDS FOREVER
Разное"STAY AWAY FROM HER!! SHE IS A PSYCHOPATH!!" Sinigaw ni James. Napatulala na lang ako. Gustong bumagsak ng mga luha ko pero pinipigilan ko lang. Pagkatapos ng ilang segundo, bumagsak din ang mga luha ko. "Okay ka lang?" Tinanong sakin ni Zack at ina...
