SEVMEK...

TANIŞMA...

Her sabah olduğu gibi annem yoktu evde,allah bilir şimdi hangi evde ve hangi yataktaydı. Evet anneme ne derseniz deyin ama yinede annem işte ne söyleyebilirim ki. Yaz tatilindeydik,üniversite gitmek istiyordum ama annem 'seni okutacak param yok 'diyip duruyordu. Kahvaltımı yapıp dışarıya çıktım. Her zaman gittiğim bir yer vardı, sahil. Sahilin orda oturuyorduk bu yüzden evle sevdiğim tek ş-ey sahildi. Sahilde her zaman bir kitap veya mp3'ümu almadan çıkmazdım. Ama bir gün kumun üstünde kitabımı okurken bir çocuğun baktığını farkettim,sürekli bana bakıyordu. Bir sapıktır falan diye düşündüm ama saçları ipek gibi ve güzel giyinimli biriydi. İster istemez ara sıra bende bakıyordum herhalde, kültürlüde birine benziyordu. Sonra çocuğa ne bakıyorsun gibisinden göz kırptım. Oda hemen hiçbirşey der gibi kafasını salladı ve önüne baktı. Ama yine de ara sıra bakıyordu. Boşverip kafamı kitaba gömdüm. Kafamı kaldırdığımda çocuk yanımda belirdi, korkudan ani bir sıçrama yaptı-m.

— Ne yaptığını sanıyorsun sen gerizekalı. Dedim

+ Hiç sadece oturuyorum, çok kitap okuyan birine benziyorsun ama ağzından böyle kelimeler çıkması-na şaşırdım doğrusu. Deyip bir gülümseme attı.

Gülümserken çok çekici görünüyordu ama beni sinir etmişti. Kaşlarımı kaldırarak;

— Zahmet olmazsa yanından kalkar mısın? Dedim.

+ Burasını satın aldın mı peki küçük hanım? Dedi gıcık şey.

— Ne alaka burada oturmak için satın mı almam gerek 'küçük bey'

+ O zaman bende oturabilirim 'küçük hanım' ayrıca hergün yanlız oturuyorsun canın sıkılmıyormu senin?

— Sen benim hergün yanlız takıldığımı nerden biliyorsun? Beni mi gözetliyorsun hergün sapık.

+ Y yoo s sadece öyle olduğunu düşündüm.

— Neyse bugünlük oturabilirsin yanımda.

+ Teşekkür ederim 'küçük hanım'.

Gözlerimi kısarak ona baktım ve tekrar kitabıma gömüldüm. Artık gözlerim yorulmuştu ve kafam düşmek üzereydi tam gözlerimi kapatıcakken omzuma bir şeyin düştüğünü farkettim.

— Omzum ile işin bittiyse kalk istersen ha küçük bey.

Adını bile bilediğim bir çocuk omzumda uyuyordu.

+ Sadece omzun sağlammı diye kontrol etmiştim küçük hanım.

— Tabii yaa :).

+ Yalanmı söylicem kızım sana.

— Evet. Diyip güldüm.

+ Peki seninle tartışmıcam küçük hanım.

Bir süre sessizlik oldu ve sonra sessizliği küçük bey bozmuştu.

+ Bu arada senin adın ne, sana hep küçük hanım diyecek halim yok.

— Melis ben. Bende sana küçük bey demicem herhalde.

+ Tabii Emre ben,seninle daha güzel bir tanışma yapamadığım için üzgünüm. Dedi

ve yine o çekici gülüşü yaptı. Dayanılmaz bir erkek tipiydi ama yinede dayanıyordum işte.

ÇEKİCİLİK MOD: ON XD XD

— Tabiki daha güzel olurdu ama olsun :))).

Sonunda tanışmıştık çekici çocukla :D.

+ Yarın istersen seninle birşeyler yapabiliriz,kafede falan oturup daha iyi bir tanışma yapabiliriz.

İlk önce bir düşündüm annem beni merak eder falan diye ama sonradan yokluğumu farketmez diyip kabul ettim.

+ O zaman seni 13.00'da alırım. Sanada uygunsa.

— Bana uyar. Dedim ve bende ona bir gülücük attım.

Sonra ikimizde evlerimize gittik ama ilk önce o gitti sonra ben. Çünkü kitap okudum.

Ama bir saniye benim evimi nereden biliyordu?