Hoofdstuk 11

1.3K 100 15
                                    

P.O.V Chrissy

Ik heb de jongens zojuist de opdracht uitgelegd en aan hun gezichten te zien waren ze er niet zo blij mee. Met een grote grijns op mijn gezicht kijk ik naar de, zeurende en mopperende, jongens die voor mij aan tafel zitten.

''Dus als ik het goed begrijp, moeten de winnaars en de verliezers de opdracht beiden uitvoeren?'' vraagt Ashton, nogal verward.

''Ja, dat is inderdaad de bedoeling'' zeg ik, knikkend.

Ik had dit gekozen omdat de jongens elkaar dan niet gaan uitlachen, of dat hoop ik tenminste.

''Oké, dus de opdracht is dat we om 12 uur 's nachts in het zwembad springen, en daar minstens een uur inblijven?'' vraagt Michael.

''Ja, dat klopt helemaal'' zeg ik grinnikend.

''Wanneer doen we het? Ik bedoel, we kunnen wachten totdat de weddenschap voorbij is, maar aangezien iedereen het toch moet doen kunnen we de weddenschap net zo goed skippen en de opdracht gewoon uitvoeren'' deelt Calum mee.

''Het maakt mij niet uit, zolang ik er maar bij ben'' zeg ik, half lachend.

''Deal'' schreeuwen de jongens.

*

*

*

De dokter is zojuist geweest en heeft mij verteld dat ik vanmiddag mijn spullen mag pakken en vanavond nog naar huis mag. De sneeën zijn goed aan het genezen, en mijn depressie is ook zwaar geminderd.

Luke en Calum zijn, direct nadat de dokter het ons heeft verteld, naar huis gegaan. Ze zeiden dat ze nog wat moesten regelen. Ik heb er verder niet zoveel bij stilgestaan, waarschijnlijk moeten ze wat voor hun tour regelen. Net wanneer ik mij bedenk dat ze een paar maanden vrij zijn komen Michael en Ashton binnenstormen, met twee meiden aan hun zijde.

''CHRISSSS'' Ashton staat letterlijk 10 centimeter bij mij vandaan, maar schreeuwt alsnog in mijn oor. Mijn hand vliegt meteen richting mijn oor en ik druk hem er strak op. Een harde pijnscheut vliegt door mijn gehoorgang. Oh, en als het nog niet erger kan laat ik mijn, keurig ingepakte koffer, ook nog op de grond vallen.

''Damnit'' vloek ik, terwijl ik mijn kleren weer bij elkaar raap.

''Oeps, sorry Chris'' giegelt Ashton. Ik werp hem een killende blik toe maar begin zelf ook al snel te lachen, aangezien iedereen aan het lachen is.

Het meisje dat naast Ashton staat lacht haar tanden bloot. Ze heeft mooie lange blonde haren. Zodra ze haar ogen opent kijk in twee prachtige bruine kijkers. Ik ga er vanuit dat dit Nina is.

En ja hoor, ik had gelijk.

''Hallo! Ik ben Nina'' zegt ze, al lachend.

Glimlachend schud ik haar hand.

''Hai Nina, ik ben Chrissy. Je mag me ook wel Chris noemen''

Het meisje naast Michael heeft golvend donkerblond haar tot op haar schouders.

Ze komt springend op mij af, en geeft me een stevige knuffel.

Ja, typisch iets voor Michael.

Zodra ze zich terugtrekt uit de knuffel stelt ze zichzelf voor.

''Heey, ik ben Sanne''

''Zo, nu jullie elkaar kennen gaan wij weer hoor. See yah later!'' schreeuwt Michael nog net, voordat hij de deur uit loopt, op weg naar de uitgang. Ashton volgt hem op de voet, zwaait nog even, en verdwijnt dan, net zoals Michael, uit het zicht.

''Oké, wij hebben de opdracht gekregen om jou bezig te houden, en aangezien je het ziekenhuis uit mag, laten we de keuze aan jou over om iets leuks te kiezen, wat we deze middag kunnen doen'' zegt Sanne.

''Bezig houden?'' vraag ik, stomverbaasd.

''Je ziet het vanzelf wel, kom we gaan!'' roept Nina, en grijpt mij bij mijn arm. Ik kan nog net mijn koffer dichtklikken en loop dan achter de meiden aan. Nina loopt links van mij, en Sanne rechts.

Als we bij de balie komen check ik mezelf uit, en neem ik afscheid van de mensen hier. Ik ben blij dat ik weg mag, sinds twee dagen slaap ik alleen op mijn ziekenhuiskamer, Liesje was genezen van haar hoofdwond, en mocht dus weer naar huis. En geloof me, ik verveelde me dood.

''En, heb je al iets bedacht?'' onderbreekt Nina mijn gedachten.

''Sorry?''

''Heb je al iets bedacht, om te gaan doen?''

''Ik eh, naar huis?'' stamel ik.

Nina en Sanne kijken mij bezorgd aan. Oh ja, dat is waar ook. Ik heb geen huis meer.

Ik bijt op mijn lip, net zolang totdat ik het bloed kan proeven. Waarom? Waarom moesten mijn ouders mij nu achterlaten?  Tranen wellen op, en voor ik het weet voel ik iets nats over mijn wang glijden.

Sanne en Nina trekken mij in een knuffel. ''Hé Chris toch. Kom op, we gaan er vanmiddag wat leuks van maken'' zegt Nina, terwijl ze me nog stevig vasthoud. Ik knik voorzichtig.

''Ik mis ze'' fluister ik, bijna onhoorbaar.

''Wij zijn er nu voor je, je bent niet alleen Chris'' deelt Sanne mee. Ik voel me weer wat opvrolijken, het doet me goed om te horen dat er mensen voor mij zijn.

Arm in arm lopen we naar de winkelstraten toe, op bevel van Nina en Sanne.

Als we vier winkels gehad hebben, en nog steeds niks hebben gekocht, raak ik een beetje verveeld.

''Kunnen we echt niet gewoon naar huis?'' vraag ik, op een zeurderige toon.

''Nee'' zeggen Nina en Sanne in koor.

Zuchtend loop ik weer achter hun aan. Elke winkel die we binnenstappen wordt mij een jurkje voorgehouden, die ik dan uiteindelijk weer moet passen. Na 20 jurkjes ben ik het zat.

''Ik vind het heel leuk dat jullie dit met mij willen doen, maar ik hou niet echt van jurkjes'' zeg ik.

Sanne en Nina krijgen een bedroefde blik op hun gezicht, het zijn ook zulke shop verslaafden. Maar dat duurt niet voor lang, al snel herpakken ze zich weer en sleuren mij mee, de winkel uit.

''Dan is het nu hoog tijd om een ijsje te halen''

Ik knik instemmend en samen lopen we naar de ijswinkel, waar ik wel een héél bekende jongen tegenkom.

Iemand die ik liever niet was tegengekomen.

Iemand die ik liever nooit had leren kennen. Echt nooit.

Iemand genaamd Kevin.

-------------------------------------------------------------------------------------

Wooow wooow woooow, 515 votes en 4,2k reads! O-O Jullie zijn amazayn!! Echt super bedankt voor dit, hier kan ik zo blij van worden.

En jullie weten, bij 1000 votes staat jullie een verrassing te wachten, dussss stemmen met die handel! :p

Nogmaals, héél erg bedankt voor de leuke reacties, het fleurt mij echt op! Hopelijk vinden jullie het nog leuk, en haakt er niemand af.

Comment/Vote/Follow?

Thanks guys ♥

WHOOP WHOOP :3 X anouk

-Niet gecontroleerd op foutjes-

Missing you ➳ L.HWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu