17.02
biliyor musun sevgilim?
içim sen dolusun.
hangi dalıma el atsam,
yalnızlığımın hangi köşesinde saklansam,
hangi sensizliğini okşasam,
çocukluğumun rüzgarında.
hangi akşamın derinliğinde vurulsam,
hangi uçurumuna atlasam,
kırlangıç hafifliğiyle
sarılsam hangi varlığına bendeki,
içim sen dolusun.
gözlerimde solmayan resmin,
teninde bitmeyen ilkbahar gibi.
toprakla uyanan su nasılsa,
mavi kollarımda uyuyan denizimsin.
güneşin en yalnız bıraktığı,
zeytin ağaçlarımda esen,
en barışçıl şarkısısın.
yazdıklarım,
içimdeki fırtınan biliyor musun?
essin ruhumdaki derinliklerinde,
yüreğim şen kalsın,
umutlarım tomurcuklansın,
bekleyişlerimin beyaz gülüşlerinde.
içim sen dolusun.
