Pumunta na sa garden si Soonyoung at nakita niya dun si Jeonghan na nakaupo sa may damuhan.
"Hoy Hosh! Upo ka dito sa tabi ko" aya ni Jeonghan at tumabi naman siya.
"Akin na phone mo" sabi nito.
"Bakit naman?" Tanong ni Soonyoung
"Basta akin na"
Wala nang nagawa si Soonyoung binigay niya yung phone niya at pinindot ni Jeonghan yung voice record.
"Hindi ko nga kasi siya gusto"
'Narinig ko nanaman yan. Ang sakit sakit kaya hindi ko ba alam sa sarili ko kung bakit ko nirecord yan' sabi niya sa isip niya. Ih pakamatay ka na de jowk.
"Weh kakasabi mo nga lang kanina na gusto mo siya"
"Oo nga pero hindi ko nga talaga gusto si Soonyoung"
'Ito na ata yung pinakamasakit na narinig ko sa buong buhay ko' sabi niya uli sa isip niya.
"Itigil mo na nga yan hyung" sabi ni Soonyoung.
"Shhh! Huwag kang maingay alam kong nirecord mo lahat yon pero hindi mo lang alam" sabi naman ni Jeonghan.
"Ang gulo mo hyung"
"Hindi kasi, ganto yon"
"Ano?"
"Hindi kasi ang tamang salita ang gusto dahil...."
"Dahil?"
"Mahal ko na siya, oo tama yung narinig mo mahal ko na talaga siya"
Tinigil na ni Jeonghan yung voice record.
"Kasi kung ano-ano agad yung iniisip mo" sabi ni Jeonghan.
"To-too ba yon? Tama ba lahat ng narinig ko?" Hindi makapaniwalang tanong niya.
"Lah sige hindi, nagsisinungaling yang voice record." Walang ka emo-emosyon na sambit ni Jeonghan.
Iniwan na lang niya bigla ni Soonyoung si Jeonghan wala eh mahal niya talaga.
BINABASA MO ANG
I'm Into You || SoonHoon
Fanfic"Akala mo lang na biro lang lahat ng sinasabi ko sayo pero akala mo lang yun kasi ayaw mo sakin, ayaw mong umasa, ayaw mong masakatan dahil mukha akong manloloko hindi naman ako ganun eh mamahalin naman kita ng lubos na higit pa sa buhay ko" 02/10/1...
