bir gencin hayati

Bir Gencin Hayatı

Yatağımda uzaniyordum mis gibi uykuyla ve aniden odama birisi geldi ve

hadi uyan seni tembel ise geç kalacaksın ! dedi.

başımı hafif kaldirdim ve bunu söyleyen annemdi tamam diyerek gecistirdim

telefonuma baktim ve ne bir cevapsiz nede bir mesaj vardı hic kimse beni sevmiyordu ki mesaj yada arayan olsun yatagimdam kalktim kıyafetlerlerimi giyip aksam yemegi icin masaya oturup yemek yiyip arada duvardaki saatte bakiyordum hemen masadan kalkıp kapiya yoneldim ayakabimi giymekle annemin elime copu sıkıştırmasi bir oldu hemen merdivenden iniyordum işe giderken cebimde ki telefonu çıkardım yolda kimi arasam die düşündüm

kimsenin açacağı yoktu zaten

birisini aradim acmadi baskasini aradim acmadi baska biride aklima eski sevgilim geldi rehberde numarasi yoktu numarayi tusladim ve çalıyor......

kiz : alo

ben: alo

kiz : efendim ?

ben : naber ?

kiz : iyimde siz kimsiniz ?

ben hemen 2 saniye durdum ve

ben: pardon yanlis oldu diyerek hemen telefonu kapattim

2. BÖLÜM

iş yerime yaklaştım patronumla vardiyayi teslim aldim yapılacak işlemleri söyledi hemen onlari yaptim işleri bitirdikten sonra dışarı çıktım sandalye de oturdum yoldan geçenler selam verip gidiyorlar çok sıkılmistim birisini arasam acmazlari bunu biliyordum birisiyle konuşmaya çok ihtiyaçım vardı ki ama kimse yoktu ve birden telefonum çaldı arayana baktığımda gizli numara önce şaşırdım sonra telefonu actim

Ben : Alo

Birisi : Alo naber ?

Arayan bir kızdı ....

Ben: İyimde siz kimsiniz ?

Kiz : benim kim olduğumu bosver sen napiyorsun ?

Ben : Kim olduğunu söylemezsen ne yaptığımı söylemem ?

Kız : Söylemicem sen şunu öğren yeter senden çok seviyorum !!

Aklimdan "bir oyun mu acaba" die düşündüm ve ..

Ben: Dalga geçecek baska birini bul !

Diyip telefonu kapattım.

2 dakika sonra....

Telefon yine çaldı yine gizli numara telefonu actim

Yüksek bir ses tonuyla

Ben : Ne istiyorsun !

Kiz : Bağırma sakin ol diyerek gülümsedi

Ben : Manyak misin ruh hastası misin !

Diyerek telefonu bir kez daha kapattım.

Sakinleşmek için önümde duran bilgisayar dan youtube açtım müzik dinliyorum

İş yerinin telefonu çaldı hemen müziği kapattim telefonda açtım musteriyle konustuktan sonra kapattim .

Zaman bir türlü geçmek bilmiyordu.

Saat sonunda gece 2 bulmuştu

Telefonuma baktim birsey yoktu telsiz telefonu aldim kapıyı kapattim ve sahil kısmındaki banka doğru yürüyordum

Banka oturup derin nefes alıp iç cektim

Ben neden bu kadar yalnizim beni neden kimse sevmiyor neden kimse yanimda degil diyerek düşünüyordum.

Hayatın bir anlami varmıydı kimse yanimda değil herkez sana sırtını dönmüş çırılçıplak misali gibi .

Gözlerim denizde dalgalarından ayrılmıyordu hafiften esen rüzgar yüzüme çarpıyordu sanki bana birseyler söylemeye calisiyordu..

Yarim saat oturduktan sonea otele dogru yürürken genç kızlar otelin önünden geçiyorlar yanlarında erkek arkadaşlariyla bende kıskanmadim değil yani sevgilim bile yoktu onları oyle görünce hızlıca iceri girdim bir an önce sabah olmasını diledim..

Güneşin doğuşu izlemek kadar güzel manzara var mi ? Resmini çekerken icimden

- "Keşke bu anı yanımda olacak sevgilimle yaşasaydım" die iç geçirdim.

Sabahki işleri bitirdikten sonra son kontrolleri yaptıktan sonra vardiyayı teslim etmeye hazirdim saatin 8:00 olmasini bekliyordum.

Eve dönüş vakti......

Eve giderken üstümde bir yorgunluk ve mutsuzluk vardı bir an önce eve gitmek istiyordum..

3.BÖLÜM

Yolda yürürken kafama birsey dank etti ben yine kendi kendime soylendim "nie böyle yapıyorum kendine ceki duzen ver hayatını yasa onune bak" die. Bende olanlari arkama baraktim kimseyi dinlemedim kendimi mutlu hissediyorum ...

SİZDE OLUMSUZLUKLARI GERİDE BIRAKIN KENDİ HAYATINIZI YAŞAYIN KİMSENİN DEDIKLERINE KANMAYIN ! :)