Part 1.
Ήταν Σάββατο πρωί οταν εγώ και η μητέρα μου αποφασίσαμε να πάμε μια βόλτα στο κέντρο.Μας άρεσε να κάνουμε βόλτες στα μαγαζιά και μετα να πηγαίνουμε για καφέ.Βλέπετε με την μητέρα μου είχαμε πάντα μια ιδιαίτερη σχέση..και δεθήκαμε ακόμα περισσότερο μετά τον θάνατο του πατέρα μου. Ειμαστάν περισσότερο φίλες παρά μάνα και κόρη. Στην αρχή με ενοχλούσε το γεγονός οτι ήθελε να ξέρει τα πάντα και να της τα λέω όλα αλλα αργότερα κατάλαβα πως το έκανα επειδή δεν ήθελε να περάσω οσα πέρασε έκεινη..(!)
Άκουσα την φωνή της μητέρας μου απο την κουζίνα. ''Βίκυ σήκω κοπέλα μου,θα αργήσουμε μας περιμένουν''.. Ουχχ...ποιος ξέρει με ποιόν κανόνισε να βγούμε..! Ελπίζω οχι με εκείνον τον Βλάκα τον Γιώργο..! *Ο Γιώργος είναι ο γιός της Κυρίας Μάρθας που μένει απέναντι μας...αλλα για κάποιον λόγο ποτέ δεν τον συμπάθησα..! Πάντα πίστευα πως αυτο το παιδί κάτι έκρυβε*. Με τα πολλά σηκώθηκα απο το κρεβάτι και έσυρα το κοιμησμένο *ακόμα* σώμα μου μέχρι το μπάνιο..Ανοιξά την βρύση πλύθηκα,χτενίστηκα και κατέβηκα κάτω..
''Καλημέρα μανούλα'' είπα και φίλησα την μαμά μου που έφτιαχνε τηγανίτες..''Καλημέρα γλυκιά μου,κάτσε να φάς'' είπε εκεινη και μου έδωσε το πιάτο με τις τηγανίτες. ''Ωωω τηγανίτεςςς,κεφάκια σημερα μανουλα;'' είπα και γέλασα ειρωνικά. ''Μικρή άντε τρώγε για να φύγουμεε,16 χρονών γομάρα δεν θα σε παρακαλάω κιόλας!'' μου είπε κοιτάζοντας με με το γνώστο βλέμμα *θα φάς ξύλο*,οπότε είπα να σκάσω και να φάω. Μετά απο ώρα ετοιμαστήκαμε και ξεκινήσαμε για το κέντρο αλλά επειδή μένουμε στην αθήνα και εξαιτίας της φοβερής κίνησης που έχουν οι δρόμοι αργήσαμε πολύ να φτάσουμεε..
Part 2.
Μετά απο μισή ώρα περίπου φτάσαμε στο κέντρο και παρκάραμε στο πάρκινγκ δίπλα απο την πλατεία. Αφήσαμε το αμάξι και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε στην πλατεία,''Γλυκιά μου,Πρώτα θέλω να περάσουμε απο το γραφείο του Κύριο Bob.'' μου είπε η μαμά. ''Καλα μαμά ας είναι,πάμε'' είπα εγώ και χαμογέλασα. *Ο κύριος Bob ειναι ο καλύτερος φίλος της μητέρας μου και κάνουν παρέα απο τότε που δούλευαν μαζι σε ενα ταξιδιωτικό γραφείο είναι απο την Αγγλία αλλα καθώς η γυναίκα του ειναι ελληνίδα αποφάσισαν να μείνουν εδω με τους δυο γιους τους * Μετά απο 5 λεπτά φτάσαμε στο γραφειο του κύριου Bob ο οποίος μας υποδέχτηκε με πολύ χαρα και παρήγγειλε καφέ για όλους μας. Η ώρα περνούσε ευχάριστα διότι ο κύριος Bob είναι πολύ αστείος και μας έκανε συνέχεια να γελάμε.Ξαφνικά ενα υπέροχο άρωμα κατέκλισε τον χώρο,και ακούστηκε μια ζεστή,γνώριμη φωνή.''Ωχ,ψυθίρισα,ήρθε''
-''Harry,χρυσό μου!'' είπε η μάνα μου,''Τι κάνεις,πως είσαι;''.
-''Εμμ καλά κυρία Βάγια,εσεις;'' απάντησε εκείνος καθώς τράβηξε τα μαλλιά απο τα υπέροχα πράσινα μάτια του.
-''Καλα αγόρι μου,μια χαρά'' είπε η μάνα μου χαμογελόντας.
-''Παλικάρι; Τι έγινε μας θυμήθηκες;'' πετάχτηκε ο Bob *που μπαιδεγουει είναι και ο πατέρας του''
-''Εεε ναι μπαμπά,τελείωσα τα αγγλικα και θέλω λεφτά για να πάω για καφέ'' είπε ανοιγοκλείνοντας τα μεγάλα μάτια με τις μακριές βλεφαρίδες του.
-''Μμμ,θα σου δώσω λεφτά μικρέ αλλα με έναν όρο'' ειπε ο Βob.
-''Για να ακούσω'' είπε εκείνος γελώντας ειρωνικά.
-''Θα πάρεις μαζί σου και την Βίκυ'' είπε ο Bob κλείνοντας το μάτι στη μαμά μου.
-''Εγω δεν εχω θέμα'' ειπε εκείνος και γύρισε και με κοίταξε χαμογελοντας.
-''Εεε..'' τραύλισα ''Ναι..μμ γιατι οχι..''
-''Εαν δεν θέλεις πέστο βρε χαζό,μην ντρέπεσαι'' είπε εκείνος γελώντας.
-''Οχι πάμε'' ειπα και σηκώθηκα. ''Μαμά μην με περιμένεις,θα πάω στην γιαγιά μετά''
-''Μα γλυκια μου,η γιαγια μένει πολυ μακριά απο την πλατεία'' ειπε εκεινη.
-Ααα! Μην ανυσιχείτε κυρια Βάγια,θα την πάω εγω με το μηχανάκι μου.'' ειπε ο Harry.
-''Να προσέχετε αγόρι μου''.Ειπε ο κύριος Bob.
-''Εντάξει,φιλια!''. Ειπε ο Harry και με τραβηξε εξω απο το γραφειο.''Πάμε να φύγουμε γιατι δεν αντέχω άλλο'' ειπε και γέλασε.
Αποφασίσαμε να πάμε στο ''Turn'' μια καφετέρια λίγο πιο κάτω απο την πλατεία.Μπήκαμε μέσα,κάτσαμε και δώσαμε την παραγγελία μας στην σερβιτόρα. Καθίσαμε στον Καναπέ στην γωνία για να είμαστε πιό κοντα και να νιώθουμε άνετα..Η παραγγελεία μας ήρθε και η ώρα περνούσε ευχάριστα μαζι του. Μου έλεγε αστεία με έκανε να γελάω,μου χαιδευε τα μαλλια..Εκει που καθόμασταν μας πλησίασε το αγόρι μου,ο Χρήστος. Ο Harry γύρισε,με κοίταξε και μου είπε: ''Τι κρίμα.Το άλλο μου μίσο ειναι ήδη με λάθος άτομο'' έπειτα με φίλησε γλυκά στο στόμα,σηκώθηκε και χάθηκε μέσα στο πλήθος.
~Τέλος~
