Zawgyi
တကယ္ပင္ oh sehun တို႔နာမည္ျကီးရွာ
သြားသည္ …
ဗိုလ္ျကီးကို အထုပ္ျပသည္ဆိုေသာ ဂုဏ္ပုဒ္ႏွင့္…
နာမည္ျကီးလွေသာ သားေတာ္ေျကာင့္ မ်က္ႏွာဘယ္ထားရမွန္းမသိ မေနသာတဲ့ ဗိုလ္မွဴ း
ျကီးခမ်ာ သူ႔တပည့္ကိုေတြ႔ရင္ သူ႔ခမ်ာ မ်က္ႏွာ
ပူပူရယ္ …
သားေတာ္ေအာင္ကို ေခၚဆူျပန္ေတာ့လည္း
ယဥ္ေက်းလွေသာ သားေတာ္ေမာင္က …
'' သူလည္း သံုးေလးထပ္နဲ႔ အထုတ္ခံထားရ
ေတာ့ အျပင္ထြက္လမ္းသလားျပီး ဘုမဲ့သူ
ရွာခ်င္မွာေပါ့ ''
ဆိုကာ ေအာ္ျကီးဟစ္က်ယ္ ဖေအျဖစ္သူကို
ကတ္ကတ္လန္ တစ္ခြန္းမက်န္ျပန္ေျပာေနလို႔
ရံုးခန္းထဲ သားအဖႏွစ္ေယာက္ နပမ္းပြဲ က်င္းပ
လိုက္ရေသး …
အႏိုင္အရွံဳးမရွိတဲ့ သားအဖနပမ္းသတ္ပြဲမွာ oh sehun တို႔က ကိုယ့္ဘာသာ အႏိုင္ေပးကာ
ေအာင္လံလြင့္ထူေနေသးသည္ …
သိပ္မျကာ ရက္ပိုင္းေလာက္ျငိမ္က်သြားတဲ့ သူ႔
သားရဲ႔သတင္းျကားျပီး ဗိုလ္မွဴ းျကီးခမ်ာ သား
ေတာ္ေမာင္ နာမည္ျကီးတာကို ရွက္သြားတယ္
ထင္ျပီး နားေအးပါးေအး ျဖစ္ေနေလသည္ …
' Happy Birthday luhan '
ရံုးခန္းအေပါက္ဝကေန ထြက္လာတဲ့ အသံသံုး
သံကို ျကားတာနဲ႔ ေမာ့ျကည့္စရာပင္မလို သူ႔သူ
ငယ္ခ်င္းႏွစ္ေကာင္မွန္းသိလိုက္ျပီးသား …
' ေက်းဇူးပဲ '
' ဒါပဲလား တစ္ဝိုင္းေတာ့လုပ္ကြာ '
' တစ္ဝိုင္းလုပ္ဖို႔ တစ္အိမ္လိုေနေသးတယ္ '
' မင္းက ဖဲသမားလား kris '
တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ စေနာက္သံေတြနဲ႔
အတူ အေဆာင္ျပန္လာျကတဲ့ luhan တို႔ေရွ႕ တပ္သားေလးတစ္ေယာက္ေရာက္လာသည္ …
လက္ထဲမွာလည္း ပါဆယ္ဘူးေလးျဖင့္ …
' ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ '
' ဗိုလ္ျကီး luhan အတြက္ ပါဆယ္ေရာက္လာ
လို႔ လာပို႔တာပါ '
' ေက်းဇူးပဲ တာဝန္ေက်ပါတယ္ '
' ေလးစားပါတယ္ ဗိုလ္ျကီး '
တပ္သားေလး ျပန္သြားျပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ပြဲ
ပ်က္ျပီးက်န္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ျကီးသံုးေယာက္ …
