Coming Back Home | l.jn × n.jm |

Coming Back Home

Leżę z nim w łóżku, ale to nie to. Czuję, że czegoś brakuje. Części mnie, którą zatrzymałeś, gdy odchodziłem.

Chcę splątać moje nogi, ale z kim? On leży po drugiej stronie, którą boję się przekroczyć. Ty już byś mnie przytulał.

Czemu musicie być tacy różni?

Dlaczego on musi czasem być taki oziębły?

A może to twoja wina? Rozpieściłeś mnie ciepłem swojego ciała do tego stopnia, że nie mogę bez ciebie spać. Bez twoich ramion wokół mojej talii, ust na karku, palców złączonych z moimi.

Teraz sięgam po telefon. Znam twój numer tak dobrze, że wybijam go ze wzrokiem utkwionym na nim.

- Tak?

Odebrałeś. Twój zachrypnięty głos przyprawia mnie o dreszcze.

- Hej.

- Jaemin? Coś się stało?

- Zimno mi.

- Włącz ogrzewanie.

- Zimno mi, Jeno.

Słyszałem jak wzdychasz, ale mnie nie zignorowałeś. Nigdy mnie nie ignorowałeś.

- Będę za piętnaście minut.

- Dziękuję.

- Wiem.

Spotkamy się.

Wiesz, że potrzebuję ciepła.

Wiesz o mnie wszystko.

Wiesz, że potrzebuję twojego ciepła.

Więc wychodzę. Gdybyś to był ty, to pocałowałbym cię w czoło, ponieważ nawet uciekając nie mogłem po prostu odejść. Ale to do ciebie idę.

Ubrałem dżinsy oraz za dużą bluzę i zszedłem na dół.

Jesteś tu. Czekasz na mnie.

Tęskniłem za tą myślą. Za tym, że ktoś oczekiwał mojego przybycia.

Jasne światło lamp ulicznych odbija się w twoich oczach.

- Przyszedłeś.

- Oczywiście, że przyszedłem. Po co dzwoniłeś?

- Było mi zimno.

- Teraz nie jest?

- Nie bardzo.

- Jesteś pewny? Nie muszę potrzymać cię za rękę czy coś takiego?

- Nie.

- Mogę wrócić do domu?

- Nie.

- Racja... Jestem w domu.

- Przytul mnie.

- Ale ty właśnie-

Spoglądam w górę, na niebo. Nie pozwoliłem ci dokończyć. Znam wszystkie twoje słabe punkty, więc po prostu wgapiam się pusto w gwiazdy, pozwalając mojemu milczeniu cię wykańczać.

Dopóki nie przyciągasz mnie bliżej, a ja spokojnie wdycham twój zapach.

Pachniesz jak dawniej. Jak gorący, wspólny prysznic albo kąpiel. Jak ciepłe kakao przy kominku w zimowy wieczór. Jak stare czasy. Jak miłość. Nie zmieniłeś się, więc znów popełnisz ten sam błąd.

Ja też się nie zmieniłem. Nie powstrzymam cię.

- Powinienem cię pocałować?

Wypowiadasz każde słowo osobno, powoli, jakby upewniając się dwa razy, czy na pewno chcesz. Słyszę, że nie są dla ciebie łatwe. Już nie. Rozumiem. Znam to uczucie.