Room No. 02

Chapter Eleven

Nanlaki ang mga mata ni Meli sa nabasa.

“Uy Meli bat natahimik ka. Anong sabi dyan?“

“Kuya listen to this:

Erlinda Corpuz Esteban, founding Chariman of ECE Hospital for Mentally Ill Patients was found dead on her mansion on March 30, 1973. The investigator says that the bullet who caused the death of Erlinda C. Esteban was found at her back. On the scene of the crime the seven year old son of Senior Ace Tabada Esteban and Erlinad Corpuz Esteban was found near to his mother’s body with the gun on his right hand. The investigator also said that the suspect on this murder was no other but the son of the victim. According to the investigation and interrogation conducted with the family and to their housemaids the said son was mentally incapacitated and was not in his estate of mind when the murder happened. The family, parents of Erlinda Corpuz Esteban and her husband Ace Tabada Esteban decided not to push thru with the investigation of the case.

 CASE CLOSED.

"Meaning kuya, hindi talaga nagpakamatay si Senyora, napatay sya ng sarili nyang anak.”

“Anong pangalan ng anak?”

“Wait, hahanapin ko.” Masugid na hinanap ni Meli ang pangalang ng bata. “Putek kuya hindi nabanggit. Wala man lang din ni isang hint dito kung sino yung bata. Hindi kaya si Doc Ace yun? Sya lang naman ang anak ng mag-asawa eh.”

“Pero cuz, doctor si Doc Ace diba ? Hindi naman sya siguro magiging isang doctor kung dati syang baliw?”

“Oo nga kuya. Pero sinu yun? Si Room No. 02? Ibig sabihin ba nito nagpapanggap lang yung Doc Ace na sya may-ari ng ospital para sya ang kumita. Dahil ba baliw yung tunay na may ari?"

“Parang ganun. Medyo hind pa clear.”

“Computin natin yun years in between. 39 years? Sa tingin ko nasa late 30s na nga yun si Room No. 02. Medyo kasi ang gulo ng face nya dahil sa bigote at balbas nya eh.”

“Wala bang picture dyan?”

“Meron, picture ni Senyora at Senyor Ace. Kaso black and white eh. Saka may picture din sila na kasama ang bata. Kaso 7 years old pa sya nito. I doubt kung eto pa itsura nito ngayon.”

“Patingin nga. Magaling ako sa mga pictures eh.”

“O eto.”

“Ay wait may picture kaba ng ni doc Ace? Para may comparison.”

“Wala syempre.”

“Eh paano natin malalaman? Eh yung si Room No. 02 ?”

“Eh di lalong wala, bawal nga cp sa loob ng ospital eh.”

”Eh itong si Sr. Ace, kamukha ba sya ni Doc Ace? O kahit itong si senyora ? ”

”Patingin nga ulit? Hmmm, wala eh. Konti ata siguro dun kay senyora.”

“Ah sige maghanap ka pa nga dyan. Basta me kinalaman sa ospital.“

”Dito ka kaya maghanap kuya. Nasa letter E naman lahat ng clue natin eh.“

”Eh baka meron din kasing A diba? A-C-E.”

“Kuyaaaaaaaa!” tili ni Meli.

“Ano yun? May nakita ka?”

“Ipissssssssssss!”

“Grabe naman to.”

“Dito ka na lang, takot ako sa ipis eh.”

“Grabe naman to talaga. Magtrabaho ka nga dyan.“

Tiniis na lang ni Meli ang pandidiri sa ipis na nagsisilakad sa mga lumang case files ng kanilang prisinto ng napasigaw naman ang kanyang kuya.