ASMALI SAKİNLERİ

Bölüm 11(1.Kısım)

Medya:Berat Kalender

"Niye anlatmadın bana ?"

Derin bir nefes aldım sahile gelmiştik sanki içimi tarif eder gibi dalgalar taşları dövüyordu,kafamı yavaşça ona çevirdim gözleri hala yaşlıydı.

"Anneme bile söylemedim ben bunu sana nasıl söyleyeyim..."

Bana doğru döndü gözlerini sildi sonra benim gözlerimi sildi ve sıkı sıkı sarıldı.Kendimle bile konuşmadığım bu şeyi bugün birisine anlatmak bana çok ağır gelmişti 13 yıl geçmişti ama dün gibi hatırlıyor fakat düşünmüyordum at ki bugüne kadar.

"Özür dilerim ben boş konuştum,o zaman seni korumadığım için de özür dilerim... özür dilerim."

İç çekmeye başlamıştım biliyordum Ege onu bulacaktı.O adam hala 2 sokak ötedeydi ama o günden sonra bizim eve gelmesi dışında hiç görmemiştim babam teşekkür etmek için çağırmıştı...

13 yıl saklamıştım ama artık saklamam gerekiyordu belki adalete teslim etmek şuan bir işe yaramazdı ama en azından o küçük yaşıma rağmen kendimi hor görmem 1 yıl boyunca kendimi hayattan soyutlamanın bedelini ödetebilirdim 5 yaşında değildim artık.

Ne kadar ağlamıştım o gün annem banyo yaptırmasın diye korkmuştum anlar diye öyle ağlamıştım ki bırakmıştı beni 3 kere üst üste tek başıma banyo yapmıştım.

Üstelik daha kolum yetişmiyordu bile o başlığa...şimdi düşünüyorumda keşke söyleseydim keşke korkmasaydım keşke susmasaydım.

Annem öyle sakınır öyle korkardı ki böyle şeylerden beni hep kollardı,hayatımda sadece bir kez hepsinden nefret etmiştim ben 5 yaşındayken o adamın kucağında deli gibi ağlarken o adama teşekkür ettikleri için nefret etmiştim onlardan 5 yaşında ki kalbimi ilk defa o gün görmüştü nefreti.

"Çok özür dilerim."

Onun o kıpkırmızı gözlerine baktım ve gülümsedim.Ben o kadar çok film izlemiş kitap okumuştum ki bu konu ile ilgili onlardan başkalarının daha kötü yaşantılarından güç alarak kaldırmıştım bu yükü.

Yarım saat sarıldık öyle hala kendi kendine fısıldıyordu.Sonra bir şey kafama dank etti Ege o adamı öldürürdü ve öğrenirse abim ya da babam ki onlara fırsat kalmadan annem ya onlar o pis adam yüzünden ellerini kana bularsa

"Ege lütfen bir daha asla bu konuyu açma ve unut o adama da sakın bulaşma kimseye anlatma lütfen."

Yalvarır gözlerle bakıyordum ona o adam benden çok şey çalmıştı sevdiklerimi de çalmasına izin veremezdim.

"Defne benden yapmayacağım şeyleri isteme benim bir kız kardeşim bir annem bir sevgilim var,buna susup oturmayacağım o şerefsiz cezasını çekecek ben bunu bekledim."

Gözlerim tekrar yaşlarla doldu,bunun bir gün olacağını biliyordum ama hazır değildim aileme bunu anlatmaya hazır değildim ben hiç birine hazır değildim.

"Ege ben..."

Konuşamıyordum boğazımda bi yumru vardı ve canımı yakıyordu.Allah'ım ne olur bana dayanma gücü ver.

"Seni eve bırakayım benim işlerim var tamam mı ?"

O an ne işten kastının ne olduğunu biliyordum ama o adamın bana çektirdiği o acıyı çekicek olması Ege'ye engel olmamı engelliyordu.

"Tamam"

En azından bugün bir şey yapmayacağına emindim,zaten canım yanıyordu tek istediğim eve gidip duş almaktı keşke bu adama gelmeseydim.O randevuya girmeseydim,aklımdan onlarca şey geçiyordu.