Hearts Series 1: Crippled Hearts

04

Nakikita ni Maia sa salamin ng sasakyan ang kotse ni James na bumubuntot sa kaniya. Napangiti nalang siya. Pauwi na sila ngayon galing sa hospital. At nangako siya sa pinsan na bukas ay hindi na siya magdadala ng sasakyan dahil sasabay na siya rito.

Binuksan ng guards ang gate at pumasok na ang mga sasakyan nila. Sabay silang nagtungo sa loob ng bahay at nagpaalam sandali sa isa't isa para makapagpalit ng pambahay. At pagkatapos ay muli silang nagkita sa hapag kainan.

"I really thought... may nagawa o nasabi akong mali? Kaya biglang hindi mo na ako kinakausap..." James opened the topic while they were having dinner.

Silang dalawa lang ang naroon sa mahabang dining table. Nahihimigan ni Maia ang pagtatampo sa boses nito. She can't help but grin. Nagpapa-cute yata ang lalaking 'to! But then she sighed in guilt, too. "No..." bahagya siyang natigilan sa pagkain. "It's not like that, James. Marami lang kasi akong iniisip these past few days..." Totoong iniwasan nga niya ito, ngunit totoo rin namang madami siyang iniisip...

Tumango-tango ito at may pag-aalang tumingin sa kaniya. "What is it? Pwede ko bang malaman?"

Umiling si Maia at ngumiti. "Mga simpleng bagay lang naman. Ang sarap ng luto ngayon ni Manang, ah." she promptly changed the topic.

James agreed with her at sa pagkain na natuon ang atensyon nito. Nag-uusap sila tungkol sa mga simple at normal na bagay habang kumakain. Pagkatapos ay inaya siya ng binata na mag-movie marathon daw sila. Linggo din naman kasi kinabukasan kaya ayos lang kung late silang magigising. Hindi rin niya ito natanggihan kaya nasa kuwarto siya nito ngayon.

Nakaupo lang sila sa carpeted na sahig at nakasandal sa paanan ng kama nito. And they're watching a horror movie. Hindi naman matatakutin si Maia sa mga gano'n and so is James. Parang ang boring nga ng pinapanood nila na pinalitan nila ito sa gitna ng palabas.

Maia's cheeks heated nang naghahalikan na ang mga bida sa pinapanood nila. It's really so awkward watching a romantic movie with a man. Lalo siguro kung hindi mo naman ito boyfriend!

Tumikhim si James. At magsasalita na sana ito nang biglang kumulog ng malakas. She saw him stiffened and his eyes widened.

"J-James," agad siyang nag-alala dahil bigla itong namutla. Lalo na nang mahawakan niya ang binata at nanlalamig ito. "Oh my god-"

Mabilis siyang tumayo at binuksan ang lahat ng ilaw ng kuwarto. Pagkatapos ay binalikan niya si James na hindi pa rin nakakakilos sa kinalalagyan nito.

"James!" hinawakan niya ang lalaki. "Hey, are you okay?" hindi niya alam kung bakit pero bigla niya itong niyakap.

The fear she saw in him was enough for her to feel the need of hugging him tightly. "I-It's okay... I'm here..."

Naramdaman niya ang malalim na pagpapakawala ng hininga ni James sa balikat niya at naramdaman din niya ang pagyakap sa kaniya pabalik ng pinsan.

Umuulan sa labas. Ilang minuto o siguro halos inabot na sila ng isang oras sa ganoong posisyon. Haggang sa tumila na ang ulan at natigil na rin ang mga pagkulog. May bagyo siguro. Hindi na kasi siya nakakapanood ng news nitong mga nakaraang linggo.

"S-Sorry... you have to see me in that state..." nakayuko lang si James at hindi makatingin sa kaniya.

He's now calm at nakaupo na sa kama nito. Magsasalita na sana si Maia nang may kumatok sa pinto. Bumuntong hininga siya at tinungo na muna iyon para pagbuksan. Isang kasambahay iyon na dala ang pinakuha niyang isang basong tubig.

Nagpasalamat siya at sinara nang muli ang pinto at humarap sa lalaki. Maingat niyang inabot dito ang tubig na tinanggap naman nito at ininuman.

"Wala 'yon... Don't be bothered about it. Uh... You're scared of thunders?" she curiously and worriedly asked.