[[ เครื่องบรรณาการกุกมิน ]] tribute tears kookmin

วีเวอร์เนส

แควก!

ชายเสื้อผ้าเก่าๆ ถูกฉีกให้ขาดออกจากกันก่อนจะนำมาพันรอบลำคอเพื่อปกปิดรอยแผลและรอยช้ำเขียวที่ขึ้นรอยมือจนดูแล้วน่ากลัว จีมินมัดมันอย่างหลวมๆ เพื่อพอปิดไม่ให้ใครสังเกตเห็นได้ตอนนี้ฟ้าก็สว่างแล้วถ้าใครเห็นเข้าคงมองไม่ดีแน่

ความกังวลใจเรื่องเมื่อคืนก่อตัวขึ้นอีกครั้ง เขาจะทำเช่นไรถึงจะส่งจดหมายไปให้ท่านหญิงลลิซได้

มือเล็กพับจดหมายที่เขียนเสร็จเรียบร้อยซ้อนไว้ใต้เสื้อ กระดาษและปากกาถูกเก็บไว้ใต้กองฟางข้างที่นอน จดหมายฉบับนี้เขาต้องเอาไปส่งให้ท่านหญิงตามคำสั่งขององค์เหนือหัว ปากเล็กพึมพำขอโทษต่อข้าหลวงจินที่แอบขโมยสมุดจดบันทึกของเขามาก่อนจะรีบออกจากโรงเลี้ยงม้า

.
.
.
.
.
.

"ขบวณบรรณาการของแคว้นทางใต้และตะวันออกมาถึงแล้วองค์ท่าน"

ราชเลขาโฮปมารายงานต่อผู้เป็นเจ้าเหนือหัว กษัตริย์หนุ่มจอนละมือจากการประลองดาบกับเหล่าทหารหารแม่ทัพนายกองทั้งหลาย พระวรกายท่อนบนเปลือยเปล่าเมื่อยามซ้อมดาบทั้งที่อากาศในยามเช้าช่างหนาวเย็นแต่กลับชุ่มไปด้วยเหงื่อ ร่างกายของชายชาตินักรบที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อถูกเช็ดด้วยผ้าขาวสะอาดตาก่อนจะส่งมันคืนให้กับข้าหลวงคนสนิทที่คอยรับใช้อยู่ใกล้ๆ

"มาถึงแล้วหรอ"

"พะย่ะค่ะ"

"มาเร็วกว่ากำหนด? ไปเถอะเจโฮปเจ้าไปจัดการแทนข้าที" พระองค์บอกกับราชเลขาก่อนจะหยิบดาบขึ้นมาอีกครั้ง ผู้รับคำสั่งจึงทำความเคารพต่อผู้เป็นนายเหนือหัวแล้วจึงเดินจากไป

ทุกปีแคว้นทั้งสี่ต้องส่งเครื่องบรรณาการมายังเมืองหลวงมันเป็นทำเนียมปฏิบัติที่สืบต่อกันมาอย่างช้านานเพื่อเป็นการแสดงความเคารพและขึ้นตรงต่ออาณาจักรอีกนัยนึงคือแลกกับความคุ้มครองที่อาณาจักรทานาซิเอเนียจะมีให้ยามถูกรุกรานจากอาณาจักรอื่น