BİR KAÇ GÜN SONRA
MEVİ
Midara eskisi gibi değil... Sınıfa, dışarıdaki insanlara, bana ve Karma ya okadar soğuk ki. Bir buz kütlesi gibi. Dersleri dinlemekten daha çok Koro sensei ye karşı birden fazla suikast uyguladı. Hepsindende koro sensei kurtulsa bile kimi zaman ağır darbeler aldı. Midara...artık yoldan çıkmıştı...Ders başlamıştı. Denilene göre yeni öğrenci gelicekmiş. Midara ya baktığım esnada sakin dursa bile gözlerinden "öldürmek" ile ilgili her şeyi okuyabiliyorum. O akşam gizlice Midara yı izlemiştim. Karnında 3 dikişten fazla dikiş vardı. O yumruk esnasında dikiş yeni olduğundan dolayı bir kaç yerden açılmış. Onun o acıyla onu dikerkenki halini görünce dişlerimi sıkarak sessizce ağlamıştım. Acaba biz okuldayken ona ne oldu? Neden bana ve çevresine böyle davranıyordu? Ben bunları düşünürken çoktan ders başlamış ve Koro_sensei söze başlamıştı.
-Günaydın millet. Bugün aramıza yeni bir arkadaş daha geldi.
o sırada hepimiz kapıdan giricek olan öğrenciye bakıyorduk ki..... A... ADAM?!?! Bizden tahminen daha yaşlı beyazlara bürünmüş bir adam karşımıza çıktı. Sınıftaki herkez şaşırsada sadece Midara susmuş ve o odama öfke dolu bakışlar atıyordu. Bir yerden tanıyor gibi durmuyordu. Ancak ön sezilerine göre bu adamı sevmemiş gibiydi. Adam konuşmaya başladı.
-şey merak etmeyin aranıza ben katılmicam. Herneyse... İtona_kun hadi gel
Dedi ve bir anda sessizlik çöktü. Tam bir şey diyecekken arka duvar bir anda kırlıverdi. Hepimiz o yöne bakmıştık. İçeriye beyaz saçlı sarı gözlü bir oğlan girdi. Tabi sınıfın çoğu buna takılmamış gibiydi.
-Kapı denen bir şey var!
Evet sınıfçak hiç normal değildik. Sonra ise itona denilen çocuk kendi kendine sessiz fakat anlaşılır bir şekilde bir şeyler söylemeye başladı.
-Bu duvardan daha güçlü olduğumu gösterdim.
Yerine oturdu ve tek dediği şey "bu kadar" Dı. Koro sensei ise nasıl bir tepki vericeğini şaşırmış bir haldeydi. Bir kaç dakika sonra Karma konuşmaya başladı.
-Hey İtona_kun sana bir sorum var. Dışarıdan geliyorsun değil mi? Dışarıda sağanak var ama senin üzerinde bir damla bile yok.
Bir anda benimde olduğu gibi sınıfın çoğu İtona ya bakmaya başladık. İtona oturduğu sırasında kalktı ve Karma nın yanına doğru iki adım attı.
-Muhtemelen bu sınıftaki en güçlü kişilerden birisin. Ama korkma, benden güçsüzleri öldürmekle ilgilenmiyorum... Öldürmek istediğim tek kişi...ve burada benden daha güçlü olabilecek kişi koro sensei...sensin.
Koro sensei elinde şekerini kemirirken gülümseyerek İtona_kun a baktı.
-Güçlü ve zayıf derken dövüşmek kabiliyetindan mi bahsediyordun İtona_kun? Sonuçta... Biz farklı seviye güçlere sahibiz.
-Aslında pekte farklı sayılmaz... Sonuçta biz kardeşiz.
Kardeş...KARDEŞMİ?!?!
İtona da eline Koro sensei yin yediği şekerlemenin aynısından çıkarıp bir ısırık aldı. Bir kaç dakika sonra beyazlara bürünen adam ile sınıftan çıkarken Sensei ye "Okuldan sonra düello" ya davet etti. Tabi İtona sınıftan çıkar çıkmaz Koro sensei ye şok içerisinde neler olduğunu sormaya başladık...
Bir kaç ders nihayet bitmişti. Bu sefer Midara yerinden bile kıpıldamamıştı hiç bir şekilde Koro sensei ye saldırıda bulunmamıştı. Bir ara ayağa kalkıp gitmişti, uzun bir süre sonra geri geldiğinde ise eski bakışları bir nebzede olsa yok olmuştu.
MİDARA
BİR KAÇ DERS ÖNCE SABAH
Bu İtona denilen çocuğun yanındaki adamı SEVMEDİM. Bakışları davranışları hepsi gizliydi. Ama gözündeki "intikam" gayet açıktı. Sanki bu sınıftaki birinden intikam almak istiyor gibiydi. Acaba Koro sensei ile daha önceden tanışıyorlarmıydı... Bunları düşünmek istemiyorum...1 haftam kaldı ve ben hala başarılı olamadım. Avımı okulun ilk gününden yakalamalıydım. Avım... Bir kaç ders bittikten sonra hava almak için dışarıya çıktım. Herkez mutlu bir ifadeyle bana bakıyordu. Ben ise görevimden sebep onlara bakamıyordum...Kotoro denilen bu herifin beni kontrol etmesi sinir bozucu ancak onu nasıl durdurabilirdim... O sırada Önüme Koro sensei çıktı.
"Midara_san seninle bir kaç dakika konuşabilirmiyiz?"
-Tabi.
Beraber ormana doğru ilerlerken söze başladı.
-Dinle Midara_san son 1 haftadır iyi iş başardın neredeyse ölebilirdim. Nurufufufu ama ölmedim. Sınıfınla daha önceden çok iyiydin ama şimdi görüyorumki aranız açılmış. Bir problem mi var?
-Aslında Koro sensei... Siz bir öğretmensiz değilmi?
-Nurufufufu tabikide öyle.
-Bir öğretmen öğrencisinin çoğu derdini çözebilirmi peki... Ucunda diğer öğrencilerinin canı olsa dahi...
Biraz dutaksadı sonra ise konuşmasına devam etti.
-Eğer konuşmak istediğin konu seni ve arkadaşlarınının canını almaktan daha beter olsa dahi ben sizin öğretmeninizim ve sizi koruyup gözetlemek benim görevim.
Susma sırası bendeydi. Gözlerim dolmuştu... İlk defa uzun bir süre sonra ilk defa kendimi bu kadar güvende hissetmiştim. Gözlerimde dolan göz yaşını sildim ve konuşmaya devam ettim.
-Kotoro_san... Beni buraya gönderen kişi seni 2 hafta içinde öldüremezsem arkadaşlarıma zarar vericeğini ve benide bu ülkeden alıp başka bir ülkede tekrardan suikastçi olarak devam etmem için beni zorluyor.
-Ona neden karşı gelmiyorsun peki?
-O bana küçüklüğümden beri yardım etti iyi veya kötü davransa bile onun olduğu yere aitmişim gibi hissediyorum ve sanki... Sanki dediğinin aksini yaparsam yuvama ihanet edicekmiş gibi olucam.
-Eğer sana zarar veren bir yerdeysen artık orası senin yuvan olmaz Midara...
-Öylemi?
-Öyle.
-Ozaman onlara karşı gelirsem...
-İhanet etmemiş olucaksın aksine seni kötüleştiren şeyden kurtulucaksın.
Bir anda Koro sensei ye sarıldım ve sevinçle şakıdım.
-Teşekkür ederim Koro sensei!
-Rica ederim. Nurufufufu!
Sınıfa geri geçtiğimde eski halimi geri takındım çünkü Mevi ye biraz kızgındım. Tamam boyun kısa iyi güzelde neden karnıma vuruyorsun be kuzen... Onun kolunu dürttüö ve bana dönmesini sağladım.
-efendim Midara.
-Eve gitmesek.
-Ne?
-Okul çıkışı bi kafede oturalım.
-Peki...
OKUL SONU
YAZARDAN ANLATIM
Koro sensei önde ve sınıf bir arkada çember oluşturarak beklemeye başladı. Kısa bir süre sonra ise İtona ve Shinso yanlarına geldi.
-Başlayaşımmı Nii_san?
-Nurufufufu ben hazırım İtona_kun
Herkez kimin başlayacağını merak ederken Bir olay gerçekleşti. Koro sensei yin bir kolu yere düştü ancak 3E sınıfının şok geçirmesini sebebi İtona nın kafasında çıkan dokungaçlardı...
SELAM PATTİSLERİM! UZUN BİR ARADAN SONRA KALDIĞIMIZ YERDEN DEVAM! GOMEN BU BÖLÜM BİRAZ KISA OLDU AMA ENDİŞELENMEYİN DAHA SIK VE DAHA EĞLENCELİ BÖLÜMLER GELİCEK! SAYONARA! ♥️
