"სკოლის პირველმა დღემ, მარტივად და ლაღად ჩაიარა, კლასის პრეზიდენტი ჯონგქუქი ბაბნიკია, მაგრამ მიუხედავად ამისა ძალიან მეგობრული.. მან ჩემი ნომერი და იმეილი ითხოვა რომ ჩემთვის მოეწერა, მისი საუკეთესო მეგობარი ტეჰიონი კი, მაგარი მასხარა ვიღაცაა.. სკოლა ჯერ-ჯერობით სასიამოცნოდ მაოცებს, მაგრამ ჩემი ნაკლი ჯერ კიდევ დიდ დაბრკოლებად ითვლება ჩემთვის- ტყვია გაუმტარი კედელი, რომელიც ციხიდან გასვლის უფლებას არ მაძლევს."
კიდევ ერთი დღე, და კიდევ ერთი შეხვედრა გუქთან, კლასში შევედი თუ არა თვალებით ნაცნობი ადამიანების პოვნა დავიწყე. გუქი თავის ადგილზე იჯდა, ტეჰიონი კიდევ ჩემ ადგილზე და გუქს ელაპარაკებოდა:
-ჯიმინ-დამინახა გუქმა-როგორ ხარ?-მე საპასუხოდ,გავუღიმე რაც იმას ნიშნავდა რომ ყველაფერი კარგადაა
-მოდი დაჯექი-ადგილი დამითმო ტემ-გუქ არ დაგავიწყდეს რაც გითხარი- მე ძალიან ცნობისმოყვარე ადმიანი ვიყავი, ამიტომ ძალიან მაინტერესებდა რაზე საუბრობდნენ, მაგრამ მეუხერხულებოდა ამის კითხვა
-არ დამავიწყდება-ეშმაკურად შეხედა გუქმა, და ამით იფრო დავვინტერესდი, არ ვიცი გუქმა ჩემი დაინტერესება ამოიკითხა სახეზე თუ სასხვათაშორისოდ თქვა-არაფერი ისეთი, უბრალოთ რაღაცაზე დავნიძლავდით.
ლანჩის დროს, მე ისევ ბიჭებთან ვიჯექი. შუა ჭამის დროს გუქმა თავისი ლანჩიდან საჭმელი გადმომიდო
-მშიერი ჩანხარ, აიღე-მე გაკვირვებულმა შევხედე, და უბრალოდ გავუღიმე-მისმინე, დღეს სტუდიაში გვინდოდა მე და ტეს წასვლა, შენ არ წამოგყვები?-მხრები ავიჩეჩე, რადგან არ ვიცოდი დედაჩემი გამიშვებდა თუ არა-კაი რა, წამო, მაგრად გავერთობით-ხელზე შემომეხვია,თავი მხარზე დამადო და ამომხედა, მისი მოქცევა ძალიან მაოცებდა, განთავისუფლებას შევეცადე და თავი დავუქნიე რომ მეტი არაფერი მსგავსი არ გაეკეთებინ-ურა, ხუთ საათზე სკოლასთან შევხვდეთ, შენ ხომ არ იცი სადაა სტუდია და ერთად წავიდეთ-მე თავი დავუქნიე და ტელეფონი ამოვიღე
YOU ARE READING
₪{Only One Word }₪
Fanfic"მე ის ადამიანი ვარ, ვინც ძალიან ბევრს ფიქრობს, მაგრამ არ ლაპარაკობს.. მაგრამ გუქმა უსიტყვოდაც იცის რომ ძალიან მიყვარს" - ეს იყო მისი ბოლო წარწერა დღიურში რომელმაც გუქი ცხარე ცრემლებით აატირა!
