(S.P.U. Series #2) Lost Steps (COMPLETED)

Chapter 04

Chapter 04

#LostSteps04

Sunday quickly came in, and going to church with my cousins is one of my Sunday essentials. It's for honoring Him for giving me all the best every day. And we will also celebrate Sef's birthday today.

While we were having our way to the church, ang gulo-gulo na naman nung dalawang unggoy sa likod ng sasakyan! Ako pa naman ang nagmamaneho ngayon dahil puro tinatamad silang lahat. Ibangga ko kaya ito sa isang poste? Nakakabwisit iyong ingay nina Raven at Diego, e!

I am not a kill joy person, ah. I just can't focus on driving dahil sa ingay.

Upon arriving to the church natahimik naman na iyong dalawa. Pumwesto na rin kami sa upuan na palagi naming inuupuan sa tuwing magsisimba kami. Tahimik na nililibot ng mga mata ko ang buong simbahan hanggang sa tumapat ito sa napakagandang ngiti ng isang babae sa bandang harapan. Sa gitna kasi kami nakapwesto kaya kitang kita ko siya mula dito sa kinauupuan ko.

Kaya hindi na talaga ako natigil sa pagtitig sa kanya. Halos buong misa sa kanya lang ako nakatingin.

This is bad! Forgive me, Lord.

Hindi naman ako pumunta dito para  sa babae. Nandito ako para kay Lord. Sa kanya lang dapat ang attention ko. Bakit naman kasi nasa harap pa siya nakaupo? Na-imagine ko na tuloy kaagad iyong kasal naming dalawa sa simbahan na ito.

Wow, Gab Nikko! Hanep sa imagination, ah?!

This is also bad! Nahahawa na ako kay Joshua sa pagiimagine!

I was trying so hard to get Ciarra out of my mind when I felt somebody tapping my shoulder.

"Stare at your own risk. Baka in love ka na pala niyan," Sef said.

I glared at him. "What are you saying?"

"Come on, dude! Halata ka kaya! Palibhasa hindi ka pa nagkakaroon ng girlfriend," he replied.

"Tsk. It is not a big deal, though."

Sef shrugged his shoulders, trying his best to tease me with Ciarra. "Maybe it's about time." He winked at me.

Tsk! This kid! May pinagmanahan talaga siya! Pareho silang magkakapatid ng mga trip kaya minsan napapaisip na lang ako kung tunay ko ba talaga silang mga pinsan.

"Shut up. Be kind today, kiddo," I said, it is now my turn to tease him. He's the youngest among all of us kaya medyo baby talaga ang treatment sa kanya tapos naiinis siya kasi kadiri na raw iyon ngayon.

"I'm already 18, man!"

"But you are still our baby!" I snapped back.

He gave me his death glare. Akala niya matatakot ako. I laughed to annoy him more. Okay. So, sino ang pikon?

Bigla ko namang nakita si Cassy na kasama na si Ciarra. I didn't even noticed that the mass is already done because of Sef!

Forgive me again, Lord.

"Tara na," pag-aya ni Raven sa aming dalawa ni Sef.

Upon getting outside the church, nilapitan kaagad namin si Tatang na tindero ng taho. Palagi talaga kaming bumibili sa kanya every Sunday, hindi kumpleto ang simba namin kapag walang taho after mass.

"Do you eat taho?" I asked Ciarra. Kausap kasi ni Cassy si Sef tungkol sa birthday celebration niya mamaya.

"Yeah! Actually, it's my favorite," she replied while smiling.