အိပ္မက္ေက်းကၽြန္

အိပ္မက္ရဲ႕ေက်းကၽြန္

ကၽြန္ေတာ့္ကို apple juice တစ္ခြက္ေပးပါ....
ဟုတ္ အကို ဘာပါေသးလည္းခင္ဗ်
ဒါဘဲ ဒါဘဲ ညီေလး
ဟုတ္ဟုတ္ အကို......
အစာမစားထားေပမယ့္ ရင္ထဲမွာ ျပည့္သိပ္ေနတယ္.....
သူနဲ႔ ပက္သက္တဲ့ ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔......
မ်က္ႏွာ အသံ တစ္ခု႔မွ မမွတ္မိတဲ့ သူ႔အေၾကာင္းကို အေသးစိတ္ျပန္စဥ္းစားေနခဲ့မိတယ္.....
Waiter ေလးလာခ်ေပးတဲ့ အေအးတစ္ခြက္ကိုတျဖည္းျဖည္း အရသာခံေသာက္ရင္း
နာရီလက္တံတို႔ပင္ ၁၁နာရီသို႔ေရာက္သြားခဲ့ၿပီ
က်သင့္ေငြကို ခ်က္ခ်င္းရွင္းၿပီး ဆိုင္ထဲက ထြက္လာခဲ့တယ္......
အကိုေရ ဆိုင္ကယ္ ရၿပီလား......
ဒီဆိုင္ကယ္လား ရၿပီ.....
ဘေလာက္က်လည္း အကို......
၃၀၀၀ ညီေလးေရ.....
ဘီးဖာခ က်သင့္ေငြရွင္းၿပီး ရဲစခန္းကို ခ်က္ခ်င္း ထြက္လာခဲ့တယ္......
အဲ့ဒါဆို သိခၤက ေသသြားၿပီဆိုတဲ့ သေဘာလား.....
အဲ့လိုေတာ့ မေျပာႏိုင္ေသးဘူး......
ဦးတို႔လည္း ရသေလာက္ အခ်က္အလက္ေတြ စုထားတဲ့ အေျခအေနအရ ခန္႔မွန္းၾကည့္ရံုဘဲ......
ဟုတ္ ဦး....အဲ့ဒါဆို လိုအပ္တဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြကို ယူသြားလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္......
ေအးေအး.....
ေတာင္းခိုင္းလိုက္တဲ့ စာရြက္စာတမ္းတခ်ိဳ႕ကို စီနီယာ့လက္ထဲအပ္ၿပီး ရံုးဆင္းခ်ိန္ေရာက္သြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ရံုးဆင္းလာခဲ့တယ္..
တီ...တီ....တီ.....
ႀကီးႀကီး ျခံတံခါးေလး ဖြင့္ေပးအံုး....
လာၿပီ လာၿပီ.....
ကၽြန္ေတာ္ ေမာေမာနဲ႔ ဆိုင္ကယ္ေလးထားၿပီး အခန္းထဲ ဝင္ၿပီးေတာ့ အိပ္ရာေပၚမွာ အဝတ္အစားေတာင္မလဲႏိုင္ဘဲ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္လိုက္တယ္.....
ေရဆာလာတာနဲ႔ မပြင့္တပြင့္ မ်က္လံုးကို ဇြတ္ဖြင့္ရင္း ဘယ္ဘက္ေစာင္းအိပ္တတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ ခႏၶာကိုယ္ကို ညာဘက္လွည့္လိုက္ေတာ့.......
အား........
မင္း ဘယ္သူလည္း မင္းဘယ္သူလည္း.....
ကၽြန္ေတာ့္ အိပ္ရာေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ့္ ေဘးနားမွာ ဝင္အိပ္ေနတဲ့ သူ......
ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္သူလည္းလို႔ ေအာ္ေမးမိေသာ္လည္း သူမႏိုး....
သူ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္....
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္မက္က ႏိုးရင္မမွတ္မိတဲ့ သူ႔မ်က္ႏွာ ေတြ႕လိုက္ရင္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းမွတ္မိတတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္......
တကယ္ကို သူႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္.....
အရင္အခါေတြလိုမ်ိဴး ထြက္ေျပးတာေတြ
မလုပ္မိေတာ့.....
သူမ်က္ႏွာေလးက ညက္လြန္းေနတယ္....
အျပစ္အနာအဆာ မရွိဘဲ အျပစ္ကင္းစင္ေနတယ္....ျဖဴစင္တယ္လို႔ ေတြးမိတယ္.....
ႏွာတံစင္းစင္းေလးသူ......
ဆံစတခ်ိဳ႕က သူ႔မ်က္ႏွာကို ဖံုးကြယ္ေနေပမယ့္ သူ႔မ်က္ႏွာက ကေလးတစ္ေယာက္လိုပင္..
သူ႔မ်က္ႏွာကို ေႏွာက္ယွက္ေနတဲ့ ဆံစတခ်ိဳ႕ကို ဖယ္ဖို႔ သူမ်က္ႏွာနား ကၽြန္ေတာ့္လက္အေရာက္......