Yıllar Sonra

Bölüm ~ 51

Selaamm.. Bu aralar derslerim çok yoğun ve pek fırsat bulamıyorum yazmaya. Bu yüzden bölüm biraz gecikti. 🙏

Bu hikayeye neden fazla yorum gelmiyor? Sevmiyor musunuz yoksa?? 😮 Bu bölüm gelen yorumlara göre bu hikayeyi ne zaman final yapacağıma karar vereceğim. 🙋

*******

Kerem Güney'in omzunda yatarken bir süre sonra ağlamaya başlamıştı.

Güney:

"Ne güzel duruyorduk. Niye ağladın şimdi yakışıklı?"

Songül:

"Acıkmıştır.. alayım ben."

Güney Kerem'in yanağını sıkıp Songül'e vermişti.

Songül Kerem'i emzirmek için tişörtünü sıyırırken Güney hızla ayağa kalktı.

"Ş.. şey ben.. odaya gideyim en iyisi."

Songül:

"Niye?" dedi anlamayarak.

Güney:

"Sen çocukla ilgilen rahatça."

Songül:

"Hala alışamadın çünkü evli olduğumuza." diye mırıldandı. "Sen otur. Biz Kerem'in odasına gideriz."

Songül Kerem'le birlikte odaya gittiğinde gözyaşları usul usul süzülürken Kerem'i emzirmeye başladı. Kocasıyla iki yabancı gibi olmak çok zordu.

Nihayet Kerem uyuyunca Songül onu beşiğine bırakıp odadan çıktı.

Yatak odasına girdiğinde Güney dolaptan yastık ve battaniye çıkarıyordu.

Songül:

"Bunlar ne?"

Güney:

"Kendime yastıkla battaniye alıyorum."

Songül:

"Niye?"

Güney:

"Salonda yatacağım."

Songül uzanıp Güney'in elini tuttu.

"Yapma n'olur Güney.." diye mırıldandı gözleri dolarken. "Daha fazla uzak durma benden. Çok özledim seni.."

Güney elini tutan Songül'ün eline bakıp yutkundu.

"Songül..."