Zullen de bomen blijven staan,
terwijl ik dreig te vallen,
in een wereld van land en oceaan,
in een wereld waar dingen niet bevallen.
Zullen de wolken blijven gaan,
terwijl ik stil blijf staan,
in de lucht vol blauw,
in de wereld zo grauw.
Zullen de mensen zich aanpassen,
terwijl ik moeite heb,
met de wereld waarin je moet oppassen,
met de wereld dat mij liet krassen.
Want de wereld is niet altijd mooi
en ooit werd ik de prooi
van het leven, werd depressief.
Ik heb hem geschreven, die afscheidsbrief.
Zal er ooit iets veranderen aan de naam,
aan de gevoelens in mijn huid,
die gieren door mijn lichaam.
Ik blaas het laatste kaarsje uit.
Is het dan nooit eens klaar?
Want het moment is daar,
er is een enorme knal,
omdat ik weer op de grond val.
Dit verhaaldeel is een stuk dat ik ga gebruiken voor mijn reflectieverslag voor school, van het vak tekenen. Ik ga illustaties erbij maken en dan de tekst erbij zetten. Het verhaal gaat over mij omdat ik soms momenten heb dat ik ten einde raad ben..
X❤~Romyy
JE LEEST
Gebroken, maar intact
PuisiWe try to hide our feelings, but we forget that our eyes speak. In dit boek staan gedichten. Gevoelens zijn zeer aanwezig. Ieder probeert gevoelens te verstoppen, maar men die je goed kent, vind de angst in je ogen terug. Hoogste rankings #1 Proza ...
