KAITEY
NASA car ko na kami ngayon and it's really so awkward kahit alam ko naman na hindi talaga madaldal na tao itong si Kev.
"Ahm..are we going to school now?"
I ask all of a sudden."Ikaw bahala" nakatingin sa labas na sabi niya. Napabuntong hininga na lang ako. I know this is my fault why we feel a sudden awkward. Nakita ko naman sa peripheral vision ko na nakatingin na siya sakin when I unbuckled my seatbelt at lumabas na ng kotse. Nakakunot noong pinagmasdan niya naman ako sa labas. Binuksan niya naman ang pinto.
"Ikaw na lang ang mag drive" maikling sabi ko. Tumango na lang siya at lumibot na papuntang driver seat. Sa huli ay napag desisyunan kong pumasok na lang ng school even though its our third subject na ngayon. Wala naman silang pake kung anong oras namin gustong pumasok.
When Kev parked the car, I immediately jump out of the car at hindi na siya hinintay. Nung papasok na sana ako ng elevator when he grab my arm. Napatingin naman ako sa kanya and give him a questioning look.
Nagulat ako ng hilahin niya ako papuntang garden ng campus. What the heck is he doing?!
"K-kailangan nating mag usap" napaiwas naman ako ng tingin ng makita ang kakaiba niyang tingin sa akin. I don't know pero nanginginig ang tuhod ko sa klase ng tingin niya sakin ngayon.
"If you're wondering kung bakit kita hinalikan sa pisngi is...thats w-what I say thank you to you....ah oo tama" Wala sa sariling sabi ko habang nakatingin lang sa sapatos ko. Napatingin naman ako sa kanya when I didn't hear a response. Nakatitig pa rin siya sakin na parang malalim ang iniisip, if I can only read his mind. "What? Sinasayang mo ang oras ko!"
Pagmamataray ko to hide the embarrassment that I feel."Wag mo na sanang ulitin sa susunod" after that napakunot noo ako ng iwan niya ako at naglakad na papalayu. What's his problem?! Nakaramdam naman ako ng kirot sa aking puso. Does he really don't like kissing him in the cheeks? Baka ayaw niya na ang babae ang humahalik sa kanya? Is it really a big deal to him? So many questions inside my head kaya bago malate pa ako sa third subject ko ay naglakad na ako papuntang elevator.
Argh! kainis! San na ba kasi si Kev? Why did he left me? Nagalit ba siya sakin? But as far as I know parang hindi naman, kasi he make asikaso me pa nga kanina sa Macdo diba?
Hindi ko alam na nasa classroom na pala ako at nakaupo na sa seat ko at lutang na nakatingin lang sa matandang huklubang filipino prof. namin.
"Oh, bat mag-isa ata ang brat? hindi niya ata kasama ang knight in shining armor niya?" Napatingin naman ako sa demonyitang si Hannah na nasa harapan ko at nakangising inaasar na naman ako. I don't have time to have a nonsense chitchat with her kaya 'di ko nalang pinansin. Maya-maya naman ay sumulpot si Kev at umupo na sa tabi ko. I saw Hannah na nakatingin na rin sa kanya. I just rolled my eyes on her. Gusto ko mang magtanong kung saan siya nanggaling ay 'di ko nagawa.
Hindi ko namalayan na lunch time na pala at nakatingin lang ako saking phone. Naramdaman ko namang tumayo ang katabi ko. Sinadya kong 'di nalang siya pansinin. Bahala siya sa buhay niya, kainis! Bakit kasi nang iwan siya kanina!?
"Hindi ka ba mag la-lunch?" Agad na napatingin naman ako sa kanya.
Umiling ako. Wala akong gana."Kaitey... hindi naman ako galit sayo" thats the magic word.
"Really?... Sorry if I did that, hindi ko naman kasi alam na ayaw mo ng ganoon" nakatungong sabi ko.
"K-kalimutan mo nalang yon, tara na sa Cafeteria?" I somehow amazed when he smiled at me. Tumango na lang ako at sinukbit na ang bag ko. Kinuha niya naman iyon sakin but I insist na ako na lang. Pagkarating namin ng Cafeteria ay nagtaka ako ng makitang nauna na samin si Vivian at Suzy doon.
BINABASA MO ANG
That Picky Brat Girl (COMPLETED)
Подростковая литератураShe is Kaitey Min. Mayaman, maganda, pero kasalungat ng kanyang ugali ang kanyang kagandahang taglay. Pano ang panget kasi ng ugali. Katulad nalang ng pagiging maarte, matapobre, at pagiging spoiled brat dahil sa nag-iisa lang siyang anak ng kanyang...