~Σε Καινούργιο Σχολείο~

~19~

~Πλευρά Μαντις ~

~ Μετά από μια ώρα ~

Έχουμε γυρίσεις από τα ψώνια και τώρα είμαι στο δωμάτιο μου.

Πρέπει να πάω να του το πω τώρα ότι δεν θα πάμε μαζί για να προλάβει να το πει και στην Λους.

Περνώ μία ανάσα και σηκώνομαι για να πάω στο δωμάτιο του.

Χτυπάω την πόρτα και ακούω μετά από λίγο.

Α- περάστε.

Μ- Άνταμ ήθελα να σου μιλήσει.
Είπα καθώς εμένα στο δωμάτιο και έκλεινα την πόρτα πίσω μου.

Α- Έλα κάτσε.
Είπε κάνοντας μου χώρο στο κρεβάτι δίπλα του.

Μ- θέλω να σου μιλήσω σχετικά με το παρτ του σχολείου.

Α- Ναι τι θες να μου πεις νόμιζα ότι το κανονίσαμε πριν που πήγενα με στο εμπορικό.

Μ- Να σκεφτόμουν ότι.... εμμ η Έρικα δεν θα έχει με ποιον να πάει ούτε να μιλάει και θα είναι το πρώτο της παρτ οπότε να πάω εγώ μαζί της.

Α- Εεε μικρή μου γιατί νομίζω ότι μπερδεύτηκα.
Πόσο κάτω έχει να με πει έτσι.

Μ- Ναι...Αυτό που λέω είναι ότι δεν χρειάζεται να πάμε μαζί γιατί θα είμαι με την Έρικα....εμ.... Οπότε εσύ μπορείς να πεις σε όποια θες.

Ουφ επιτέλους το είπα.

Α- Επειδή συνήθως εγώ λέω πράγματα που δεν βγάζουν νόημα, δεν μπορώ να καταλάβω τι εννοείς με το να πάω με οποία θέλω.

Αχχ τι να του πω ξέρεις Άνταμ σε άκουσα να λες ότι μαζί μου θα έρθεις, επειδή θα με προσέχεις ενώ προτιμάς να πας με την Λους.

Μ- Η αλήθεια είναι ότι τώρα που το σκέφτομαι μόνο μαζί μου πας. Ποτέ δεν έχεις πει εσύ σε κάποια.

Και αυτό που έλεγα είναι αλήθεια τον ξέρω αρκετά χρόνια και πάντα προλαβενα να του λέω πρώτη γιατι είναι συνέχεια με τον Νικ.

Οο θεέ μου δεν τον έχω αφήσει να πάει ποτέ με καμιά άλλη.

Α- Συγγνώμη πιστεύεις ότι αν ήθελα να πάω με κάποια δεν θα σου το έλεγα.

Αυτό ακριβώς πως θα έλεγε όχι στην "μικρή" για κάτι λεπτά αδερφή του κολλητού του?

Ναι ούτε εγώ το πιστεύω.
Τον ξέρω καλά.

Μ- Εγώ θα πάω με την Έρικα έτσι και αλλιώς οπότε μπορείς να κάνει ότι θες.

Σταματά να με κοιτάς έτσι.
Αισθάνομαι τα μάτια μου να με τσουζουν.

Όχι δεν πρέπει να κλάψω.

Σηκώνομαι απο το κρεβάτι για να φύγω πριν δει τα πρώτα δάκρυα.

Πάει να μου πιάσει το χέρι αλλά εγώ τρέχω γρήγορα προς την πόρτα και βγαίνω έξω.

Μπαίνω στο δωμάτιο μου και ξαπλώνω στο κρεβάτι.

Με τα δάκρυα να κυλάνε σαν ποτάμι.

Όμως δεν μπορώ να απαντήσω στην ερώτηση για ποιόν ακριβώς λόγο κλαίω.

Μάλλον έρχονται εκείνες οι μέρες του μήνα που παρά είμαι ευαίσθητη.