Destined to a Gangster

Chapter 19: Changes

Past:

Tristan's POV

Naka-upo kami ngayon ni Cassy sa sofa. Kaharap namin ang mga ina namin na palakad-lakad.

"Mom...stop walking around. You might get dizzy." Nag-aalalang sabi ni Cassy kay tita Catherine. Ngunit mukhang binalewala lang ni tita ang tanong niya.

"Did you have sex already?" Tanong ni tita Cath. Pareho kaming napa-iwas ng tingin ni Cassy dahil ang awkward ng tanong.

"Do not look away, you two! Yes or no? Did you have sex already?" Napalunok ako bago nagsalita.

"Y-yes, tita." Ang tanging narinig ko lang pagkatapos kong sabihin 'yun ay ang singhapan ng aming mga magulang.

"Goodness gracious, everyone! Buti nalang nasa tamang edad ka na, Cassandra para mabuntis!" Sabi ni mama.

Yep....Cassy's pregnant

"I'm sorry, Ma. It was all my fault." Sabi ko pa.

"No, we both know what we we're doing, Tristan...It's OUR fault." Sabi ni Cassy sa'kin.

"Stop blaming yourselves....I'm sure that you did that because you love each other, right?" Tumango ako...pero si Cassy, hindi.

"Cassandra? You did that because you love Tristan, right?" Pag-uulit pa ni tito Victor.

Medyo natagalan pa bago siya tumango....alam kong hindi pa rin niya ako mahal at ginagawa lang namin yun for fun.

"So....hindi muna ako kayo ikakasal, ah? Are you aware of that? Dapat maipanganak muna ni Cassy ang bata." Nakaka-intinding tumango kaming dalawa.

"Good. Let's end this meeting...I still have alot things to do." Paalam ni Papa...nakipagbeso muna siya sa mga babae, yumakap sa'kin at nakipagtangu-an kay tito Victor.

"From now on, dito na ako titira sa mansion...para naman kahit papano ay may mag-alaga kay Cassy." Suggestion ni mama.

"Mom, I can handle it...ako na ang bahala sa kanya." Binigyan niya lamang ako ng masamang tingin..

"Tristan...hindi mo alam kung gaano kahirap makasama sa bahay ang isang buntis...mas mabuti kung may isang matanda ang kasama niyo dito, para magabayan kayo." Wala na akong nagawa kundi ang sumang-ayon sa sinabi niya.

Present days...

(A/N: So, dito sa present days ay malamang eight years later na 'to, hehe)

Ryle's POV

"I love you." Nakita kong pinapilit niyang hindi ngumiti.

"Ano ba, Ryle? Bigla-bigla ka nalang nag-a-I love you dyan! Nakaka-ilan ka na ngayong araw, ah!" Sabi niya.

"Because I truly love you, Hannah." Dun niya na ako niyakap ng napakahigpit na para bang nanggigigil siya...

"Ang tagal naman...sino bang hinihintay natin, Vince?" Tanong ko sa kanya.

Kanina pa kasi kami naghihintay sa Arrival ng airport. Hindi sinabi ni Vince sa'min kung sino ang hinihintay namin, para daw surprise. King-ina talaga...

"Sandali....oh! Nandito na raw sila!" Galak niyang sabi habang lumilingon kung saan.

"Ayun!" Bigla nalang siyang tumakbo at kami naman ay sunod ng sunod sa kanya.

"Hey, Tristan!" Bati ng lahat kay Tristan...maliban sa'kin, hehe. Wala naman na akong galit sa kanya pero wala ako sa mood para bumati.

"Cassandra!!! We missed you!" Salubong ni Zylan sa isang NAPAKAGANDANG babae na katabi ni Tristan.