"Aşk" denilen şey bi kızın yapılacaklar listesinin sonunda yer almalı. Unutmayın kızlar"Ümit etme ki üzülmeyesin" ( mevlana Hz.) bu söz bana güç veriyo . Herneyse ya 7. Sınıf diyodum işte o Ahmet 'le olan " garip laf kavgamız" bu işi başlatmıştı bütün gece onun bana bakışları yankılandı zihnimde . Ama ne zaman bunları düşünsem içimden "lüzumu yok düşünmenin" diye geçirdim ama bildiğiniz gibi içinize bi ateş düştüyse yangını söndürmesi kolay küllerini temizlemek zor . Uuuuuuuu evet arkadaşlar inci ablanız çok güzel bi söz üretti. 😱 everyone: şokk!!😂😂 Herneyse ya her zamanki saçmalıklarım işte....😋inci olmak bunu gerektirir. Konuya devam ediyim.. O günden sonra aklıma Ahmet çok girdi ardından bi gün......
Normal bi okul günüydü her derste haylazlığımı eksik etmemiştim . Son dersin son 10 dak kasını hoca söz vermişti serbest bırakmaya . Ben hatırlattım hocaya arkadaşlarım da destekledi ( destekleyici olmak - being supportive ) hoca da peki inci hanım diyip tebessüm etti ardından ben Ayşe ve fatmayla otururken dedim ki birden " d/c oynayalım mı?" Onlar da birbirlerine bakıp sonra tmm dediler . Ardından yan masada oturan melih ve Enes'i de oyuna çağırdık geldiler. Oynamaya başladık Enes tam karşımda oturuyodu bu arada . Ilk o çevirdi , o bana soruyo, çıktı . O da güldü ve sordu " bu sınıftan sevdiğin var mı?" Ben de yooooook dedim.sonra Ayşe "hehe tabi canım " dedi gülerek . Ahmet'le münakaşamızı görmüş olmalıydılar. Muhakkak görmüşlerdi. Yoksa... Nerden atıp tutsunlar . Tabi doğru fesatlıklarının sınırı Akdeniz sınırından büyük. 😒 hemen dönüp Ahmet'i gösterdiler . Mahçup olmuştum. Ben ? Inci demir? Ahmet'e mi aşıktım?yok canım. Ben de dedim ki"atıp tutmayın yok öyle bi şey " fatma:" var öyle bi şey😊😉" dedi. Benim yüzüm kızarmaz çok ben sevmeyi bilmeyen bi insanım. Lakin; yanaklarım düpe düz kırmızıya döndü . Bu d/cyi burda bırakmıştık . Ancak olan oldu . Ne oldu bilir misiniz? Yan masada oturan Ahmet'in yanındaki Taha arkadaşım duydu konuşulanları!! 😳 mahvolmuştum tabi onun duyduğundan haberim yoktu o akşam . Ertesi gün yine okuldaydık. Günlerden perşembe idi. Öğle yemeği vakti gelmişti. Tabi Anafen biraz hatta ÇOK "DİNCİ" olduğundan dolayı kız ve erkek masaları ayrıydı ben kız arkadaşlarımla bi masaya geçtim önümdeki bi kaç masa boştu. Ardından erkeklerin masası geliyordu. Ahmet ve ben tesadüfen karşı karşıya ( ama uzaktan tabi) ve birbirimize bakan şekilde oturmuştuk . Hatırlarsınız Enes bana sormuştu ya dünkü soruyu, eneslerin Ahmet'in yanına dizildiklerini gördüm. Bize doğru bakıp duruyorlardı. Ben anlamıştım . Taha değil Enes Ahmet'e bi şeyler çıtlatmıştı. Lanet olsun ya. 😳😳😁😳😳 sürekli bize bakıp konuşuyorlardı . Ahmet de enesle konuştuktan sonra Ahmet söylediklerini küçümser gibi ancak aynı zamanda inanmayarak bakıyordu bana ben de arada sırada onlara . Ne dedikleri duyulmuyordu ama ifadelerinden anlaşılıyodu sonra BÜTÜN erkek masası dönüp bana doğru baktı. Ödüm koptu .! Hem kıpkırmızı olmuş hem de korkmuştum . Benim çocuk gibi kişiliğim olduğu için naaptım bilin bakalım ? Evet masanın altına saklandım. Şimdi anlarsınız beni . Yani çocuk gibi kişiliğimi, ancak sevmekten yoksun duygusuz bi kızdım ben .
Yani o ana kadar öyle sanıyodum . Ardından Ahmet çapkını melihlere bi şey dedi . Bi baktım melih Ve arkadaşları bana doğru geliyorlardı eyvah! dedim . Ahmet yine bi şeycikler yapmıştı . Çapkın çocuk gıcık alıyorum ondan! Melihler gelip ortaya dediler ki ;" Ahmet dedi ki öğle yemeğini çabuk yiyip sınıfa çıksın konuşucakları varmış.." Şimdi siz deyin bana bu çocuk naapmaya çalışıyo? Dedim ki " ne konuşcakmışım ki ben onunla?" Onlar da " biz bilmiyoruz "dediler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
7.sınıfım
NonfiksiVazeçemediğiniz bir çocuk ve mucizevi hayatınızda değişikliklere var mısın? Benim hikayemi okumakla başlayabilirsin