🕶📖KEYİFLİ OKUMALAR📖🕶
UZUN BİR ARADAN SONRA TEKRAR BURDAYIM VE İKİ BÖLÜM BİRDEN YAYIMLIYORUM BU 1.Sİ HEMEN ARKASINA 2.Sİ GELECEK...
EVET BAŞLIYORUM...
Yazar'ın ağzından : Köylünün ve saniye hanımın başta iyi ama sonra gün geçtikçe çirkin yersiz konuşmalarından kendini kötü hisseden nefes,kaleli ailesine teşekkür mektubu yazar ve kardeşi yiğit'i de alarak kimseye görünmeden evden çıkarlar.köyün içinde insanlar görür diye ormanın içine girerler.kardeşi yiğit ablasının elinden sıkıca tutarak korku dolu gözlerle ablasına bakarak yürür.Ablasına neler olduğuyla nereye gittikleriyle ilgili sorular sormak ister ama bir türlü buna cesaret edemez belki kendisi anlatır dinlenmek için oturacağımız yerde diye düşünerek yola devam eder.
Aynı şekilde nefes de belli etmesede bu koca ormanda nereye gittiğini bilmeden yürür.kardeşi korkmasın diye belli etmez.yürürken aklında hep aynı soru vardır.Şimdi ne olacak.? Nereye gidecez.? Tahir bizi bulup eve götürecek mi.?
Aklında bu gibi sorular vardı.Bir süre daha böyle yürürler,sonunda yola çıkarlar dinlenmek için bir yere otururlar ikiside bir süre bu şekilde yiğit ablası'nın suskun durmasına dayayanamaz (yürümekten yorulmuş nefesiyle) ablası'nın elini tutarak konuşur.
Yiğit : Abla biz neden tahir abilerin evinden kaçtık onlar kötü biri değiller ki. Ve şimdi nereye gidiyoruz peki.?
Nefes kardeşinin sorularına kızmış olacak ki bir den bire bağırır.
Nefes : (yiğit'in kollarını tutup sallayarak)"Yiğiiiit" yeter ablacım ya yeter sus biraz sus bende bilmiyorum tamam mı.?(yiğit ağlamaya başlar)
Yiğit : Abla tamam kolum acıyor.
Nefes : (yiğit'in kollarını bırakır kendini biraz toplayıp sakinleşir.sonra da dönüp kardeşinden özür diler) Şey "ablacım" affet beni olurmu sana bağırmak istemedim sadece sinirlerim bozuldu biraz anlıyorsun değil mi?
Yiğit : Tamam abla önemli değil ben sadece merak etmiştim. Nereye gittiğimizi bilmek istemiştim.Aslında bir tahminim var nedeniyle ilgili ama.?
Nefes : Neymiş o benim akıllı canım kardeşim.?
Yiğit : Şey bizi o köylüler ve en çokta saniye teyze istemiyor o evde biz yabancıyız diye o yüzden değil mi.?
Nefes : Yyok öyle birşey kardeşim sadece ben onlara daha fazla rahatsızlık vermeyelim diye onlar kalabalık bir aile sonuçta.ama sen takma bunları kafana düşünme bunları.
Yiğit : Tamam abla ama ben inanıyorum ki tahir abi yine ve yine bizi bulacak o soluk benizlinin elinden kurtardığı gibi arayıp yine bulacak sonra bizi tekrar evine götürecek ben buna adım gibi eminim.Hem artık soluk benizliden kaçmamıza da gerek yok çünkü o öldü bunu da biliyorum
Nefes : ayy yiğit noluyor sana ya iyce açıldı çenen susta biraz dinlensin.ayrıca evet o soluk benizli denen kötü adam öldü bizi o var diye koruyorlardı bize yani bana zarar vereceği için ama şimdi o yok ve bu da demek oluyor ki onların korumasına ihtiyacımız yok biz yine eskisi gibi sadece ikimiz başbaşayız ve başımızın çaresine bakacağız.Tamam mı benim "Ay ışığında uluyan kurt'um" :)
Yiğit : tamam anlaştık (mavi tüylü geyik) abla :)
Nefes : Hadi şimdi gidelim ve kendimize bir yer bulalım sonra şu yanımızdakileri yiyelim. Olur mu.? :)
Yiğit : Tamam abla olur :)
Tahir : Ben onları bulmaya gidiyorum ne pahasına olursa olsin bulmadan da buraya gelmiycem...Benimlemisinuz yangazlar.?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
♡Tahir'in Nefesi♡Yiğit♡ #theWattys2018
Fanfic◇KARAKTER TANITIMI◇ -Nefes (20) ailesiyle mutlu bir yaşam sürerken birden herşey altüst olur korkunç günler yaşarlar.Buda yetmezmiş gibi,kardeşi "yiğitle"(8) bir odaya kapatılırlar.ve yıllarca orda kapalı kalırlar.... Ama bir gün kaçmak için plan ya...
