Bittersweet

Chapter One: Refreshing Past Memories

JUDD

"Talejandro, Landon Kourkinah."

As soon as the announcer, Mr. Merciales, mentioned her name we immediately raise the poster and illustration we made. It was a sign of our appreciation and congratulation to her.

Siya kasi ang valedictorian ng Saint Monica High 2014-2015.

Nagmumukha na kaming tanga, alam ko ngunit hindi parin kami tumitigil. I'm proud of her and I ain't scared to show it to the outside world. We look damn stupid, but I didn't care what people think much of us. Patuloy parin kami naghihiyawan at sumisigaw. I wanted to show my appreciation to her. She's my YAM, my everything. Sino ba naman kasi ang hindi magiging masaya na makita yung mahal mo na abot niya na ang kanyang pangarap.

Ang saya kaya 'nun!

Maganda yun sa future naming dalawa.

She went up the stage, as soon as our eyes landed to each other she tried to hide her giggles but mouthed that we should stop. I chuckled. Hindi kami tumigil. Patuloy pa rin kami sa ginagawa namin. Dapat ang mga ganitong bagay, hindi kinakahiya. Kung mahal mo ang isang tao, wag mo kinakahiya. Isigaw mo pa nga sa buong mundo kung gusto mo eh.

Mahal mo eh.

"I LOVE YOU KOURKINAH!" Out of embarassment, napasigaw tuloy ako. My voiced echoed at the gym.

All eyes were stuck on mine. Bakit ganon? Biglang tumahimik yung kapaligiran? Yung atmosphere nung gymnasium? Sumigaw lang naman ako, may problema ba dun? So weird. She again gave me a sign to shut up ngunit tumawa na lamang ako ng mahina. She looked like a tomato on stage, so damn cute.

She immediately took the announcer's microphone to get everyone's attention at sinimulan na niya ang kanyang talumpati. "Buti pa kayo, strong. Wag mong pakawalan relasyon niyo 'hah?" saad ni Gab.

Tumawa ako, "Syempre! Hindi kami katulad sa relasyon niyo toxic hehe." tumawa ako at nakangiti habang sinasabi ang mga iyon but she was there staring at me giving me a scary look while her arms are crossed.

Shit, I'm dead.

I scratched my head and stopped chuckling, "Syempre joke lang yun!" I nudge her shoulder. "Ano ka ba, wag mong seryosohin. Baka kung ano ano nanaman binabalak mong masama," sagot ko habang inaayos ko yung mga posters at mga pinapasang illustrations.

"Oo tama ka diyan! Toxic relasyon namin. Palibhasa kasi yung isa diyan, kung sino sino linalandi, napakaharot grabe!" napatingin naman si Major kay Gab. Here they go again, the always same routine. Lagi sila nag aaway kahit simpleng bagay lamang iyon. Nagkaka-bati ren naman sila. Sadyang marupok lang talaga 'tong dalawang 'to. Minsan nadadatnan ko si Gab umiiyak dahil kay Major o minsan naman si Major umiinom dahil nagkaproblema sila. Tatawagan pa nga para sabihin sa kanya kung gaano niya siya mahal.

"Wala kaya akong linalandi," balewala ni Major at kanyang binagsak ang kanyang braso sa balikat ni Gab. Linapitan ng konti ni Major si Gab sa kanyang mukha.

"Anong wala, sino nanaman yung ka-chat mong babae kanina?"

"Siya? Pinagsabihan ko lang naman siya na wag na niya akong i-chat dahil may gf ako na sobrang selosa."

Pilit naman ni Gab itigil ang kanyang ngiti dahil nagtatampo parin siya kay Major kaya iniwasan niya ito ng tingin. "Ikaw kasi, bago ka mag assume tignan mo muna at may kasiguraduhan yang mga pinagsasabi mo." pinitik niya ang kanyang noo. "Tsaka ikaw lang naman kasi linalandi ko, wala ng iba." Gab covered her face, ayaw niya kasing ipakita kay Major na kinikilig siya.

"Akala ko naman kasi may linalandi ka. Nadadatnan kasi kitang may kachat kanina,"

"Kanina? Pinagsabihan ko yung babae, yun lang promise. Kunin mo pa phone ko kung gusto mo." Ibinigay niya ang kanyang celpon kay Gab at binasa niya ang chat nung babae.