Cristine Dela Vega
Para akong nasa hot seat habang tinitingnan nila ako kanina. Kaya wala na rin akong nagawa pa kundi ang aminin sa kanila ang totoo, kung si Sofia ay natutuwa sa bagay na ibinalita ko ay kabaligtaran naman nito ang kay william.
Parang nawalan pa nga yata ito ng ganang kumain. Natapos ang hapunan at may ilang bagay akong natuklasan kay Sofia. Kabilang pala siya sa dean lister noong college pa lang, she wants to be a lawyer sana, but her dad wants her to be a doctor kaya yun ang sinunod niya.
Hindi naman daw siya nagsisisi dahil natutunan na rin niyang mahalin ang propesiyong mayroon siya. Ngayon ko lamang siya nakausap ng matagal, pero sa tagal ng paguusap naming iyon ay hindi naman niya nababanggit kung paano sila nagkakilala ni William, at kung sino ang tatay ng anak niya. Pansin ko rin na halos walang imik ang asawa ko at kung tatanungin man siya ay maikli lng ang mga tinutugon nito.
Noong mag-gagabihan naman na ay umuwi na rin si Sofia. Magliligpit pa sana ako ngunit pagkaalis na pagkalis ni Sofia ay agad akong hinarap ni william
" Is that your reason kung bakit ayaw mong makipaghiwalay sakin. Because you're pregnant? At sino na namang tatay niyan ako ba talaga. O pinagloloko mo na naman ako. Kayang-kaya ko na patayin ang batang iyan. Just like what I did three years ago"
"Why can't you trust me?. Ikaw ang tatay ng anak ko walang iba. I choose to stay not because I'm pregnant or what. Nanatili pa rin ako kasi mahal kita William. At tungkol dun sa ginawa mo tatlong taon na ang nakalipas , I understand why you did that at napatawad na kita, now I wanted to ask you... Maaatim mo bang patayin ang sarili mong anak.?"
" You can't blame me why I'm treating you like a shit. I'm probably the worst husband. Pero huwag mong pagdudahan ang pagmamahal ko sa mga taong mahal ko. Hindi ko papatayin ang batang iyan, but it doesn't mean na naniniwala ako sa mga pinagsasabi mo. Sorry I can't trust you anymore"
tinalikuran niya ako pero muli ko siyang tinanong hindi pa man din siya nakakalayo, isang tanong na kahit ako mismo kinakabahan sa bagay na kanyang isasagot.
"But do you still love me? Kasi ako hindi nagbago, sabi mo kanina huwag kong pagdudahan ang pagmamahal mo sa mga taong mahal mo. Ngayon gusto kong malaman mahal mo pa rin ba ako?"
Hindi ko malaman kung saan ko nakuha ang lakas ng loob ko para sabihin at tanungin ang mga iyon kay william kahit ang totoo any kinakabahan at natatakot ako sa posible niyang isagot.
" If you're brave enough para itanong iyan, you must be strong enough also para malaman din ang isasagot ko. To tell you frankly hindi na kita mahal, matagal na panahon na. Are you satisfied now. Oh gusto mo pang isa-isahin ko ang mga dahilan kung bakit?"
Sa puntong iyon ay wala na akong magawa kundi ang manatiling matatag, napaupo na lamang ako sa couch ng sala at tinakpan ang mukha gamit ang mga palad ko.
Dahil pati ang damit ko ay nababasa na rin ng mga luhang tumutulo sa aking mukha. Hindi ko matanggap.
"K-kasama rin ba si Sofia sa mga dahilang iyon? Are you the father of her child? Sino ba siya sa buhay mo?"
" I have no time for this, matutulog na ako-" aalis na dapat siya at tatalikurang muli ako pero pinigilan ko.
"Kailangan nating mag-usap. Sino si Sofia?"
Pagmamatigas na tanong ko kay william, habang pigil ang kamay nito. Pero hindi naman niya ako sinagot at bigla na lang akong hinalikan.
Dahil na rin sa pagkabigla ay nabitawan ko ang pagkakahawak ko sa kanyang kamay.
"If this what you want ibibigay ko na ng matahimik ka"
He forcedly undressed me and kisses every inch of me. In other words, multitasking ang ginagawa niya. Tumigil ako sa kaninang pagiyak at napalitan ito ng mahihinang halinghin dulot ng sensasiyong ginagawa ni william the moment na mardaman ko na ang mga haplos niya sa iba't-ibang parte ng katawan ko.
Hindi ko na nga napansin na wala na akong suot na damit mula taas hanggang sa pangibaba ko. Ihahain ko na namang muli ang sarili ko sa kanya, ito lang rin ang mga nakaw na oras at pagkakataon kung saan nararamdaman ko ang bawat yakap at halik niya.
Hindi naman maalis ang tingin ko sa kanya habang tinatanggal niya ang bawat piraso ng damit na nagtatakip sa kahubadan ng asawa ko. It was pretty obvious na may maipagmamalaki at malaki ang kargada nito. Itinulak niya ako ng kaunti dahilan para tuluyan akong mapahiga sa couch na kanina'y inuupuan ko.
Nakapaghubad na rin siya ng suot niyang damit , pagkatapos ay pinulot ang belt ng sinturong suot niya, itinali niya ang pareho kong kamay gamit ang belt na iyon, he then claim my lips once more and begins to kiss me from my breast until he reached my sensitive part.
He opened my legs wide, he stopped for a while and look straight at me afterwards. He's kissing my sex as if it was my lips, hinahabol ko na rin ang hininga ko dahil sa ginagawa niya.
Pinipigilan ko rin ang sarili kong banggitin ang pangalan niya pero hindi ko rin nagawa. I let out a soft moan praising his name, praising how good he is for making me feel the sensation of doing this, na alam kong siya lamang ang tanging makapagbibigay.
" You're so lame last night. Kailangan kong makaganti at makabawi ngayong gabi. Ready yourself. Papagurin talaga kita."
Nanatili pa rin akong nakapikit habang sinasabi niya ang mga iyon. I almost scream when I felt his finger inside, hindi niya inaksaya ang oras o hayaan man lang akong makabawi, hanggang sa dagdagan niya pa ito ng dalawa pa. He just thrust his fingers upto the extent na parang isinasagad niya talaga, nararamdaman ko na rin ang bagay na kusang inilalabas ng katawan ko sa tuwing ginagawa namin ito, hahawakan ko na sana ang ulo niya gamit ang mga kamay kong nakagapos, pero maagap niya itong hinawakan gamit ang kaliwa nitong kamay, samantalang ang kabila ay patuloy pa rin sa kaselanan ko. Sa oras na matapos na siya sa ginagawa niya ay pumwesto na rin si william sa pagitan ng mga hita ko, muli niya akong hinalikan sa mga labi ko, at hinawakan ang mga nakagapos kong kamay. William suddenly put his "thing" inside, and started to pound uncontrollably.
BINABASA MO ANG
Her Greatest Nightmare
RomanceIt's a story of undying love and the sufferings brought by love itself.