ERUTUF

Short Story

"Mauna na ko ha?" paalam ng kaibigan ko pagka dismiss sa 'min ni prof
"Sure kang 'di ka sasabay?"
Umiling ako sa kaniya, "Hindi na. Ayos na 'ko"
Nakita kong nagdadalawa pa siya kung iiwan ba niya 'ko o hindi but in the end dumiretso na siya sa kanilang sasakyan. I sigh nang 'di ko na maaninag ang sasakyan niya. I look at my wrist watch and it says 6:19pm
"Its not appropriate that a girl would stay here during this time especially if she's alone" napatalon ako sa gulat nang may magsalita sa gilid ko
"W-who are you?"
"Let me say your erutuf"
"Erutuf?" tumaas ang kilay ko sa ka weirdohan niya. He just shrug his shoulder tsaka umupo sa tabi ko
"I can give you a ride Miss, tutal at gabi na"
"Nah. I prefer waiting besides my dad will be here any minute from now"
"Okay" nilabas niya lamang ang phone niya at kinalikot ito. I look at his features at masasabi kong hindi siya basta-basta na lalaki. He's tall yet and eye catcher kung pagmamasdan mo talaga. He has this tan color na nagpapadagdag do'n.
Umiling na lamang ako at hinintay ang sundo ko. Almost half and hour na rin akong naghihintay at kami na lang ang na andito. I glance at my side at nakita ko lang siyang nakatitig sa kawalan.
"Uh... I think you should go home"
"Bakit?" lumingon siya sa 'kin, "I'm still enjoying sitting here"
"Look Mister, hindi kita kilala and anong ka--" I was cut off nang may bumusina kaya napatingin ako ro'n. I saw our car so I immediately took my things tsaka lumapit do'n.
"Sorry Kiah. I got an urgent meeting about sa farm kaya na late ako"
I kiss his cheek bago pumasok, "That's okay, dad" I glance at the waiting shed and to my surprise, wala na siya. 'Some sort of strangers'. I shrug and ignored it.
--
"Yiee! Sa wakas makakatulog ulit kami sa bahay niyo!"
"Oo nga. It's been a long time. Kung 'di siguro dahil sa project, wala na" napatawa na lang kami habang naglalakad palabas ng campus. We have a group performance at saktong kagrupo ko sila so they decided to sleep at our house.
"Hanap lang ako ng tricycle" saad ni Rose. Dito kasi sa probinsya, pahirapang maghanap ng sasakyan. Kapag meron naman masyadong siksikan dahil sa mga estudyante.
I smiled at her at nahagip ng mata ko ang waiting shed. Naalala ko yung nangyari kagabi where in I met this weird guy.
"Woi! Anong tinutunganga mo diyan? Halika na" umiling ako bago sila hinarap
"Lika na" I smiled at hinila sila
--
"Grabe talaga, Kiah! I can't imagine na makakapasok talaga ulit ako rito"
"Pwedeng sa rancho muna tayo? I wanna ride a horse"
Napatawa ako sa inasta nila, "Oo naman" tugon ko tsaka naunang naglakad sa bahay
Pumunta ako sa kwarto tsaka pinakita sa dalawa yon. Mas pinili nilang wag ng gamitin yung guest room at sa halip ay kwarto ko na lang para mas maenjoy nila yung sleep over. I told them to changed tsaka kami bumababa at tinungo ang rancho.
I saw my dad talking to someone kaya tinungo ko sila para magpaalam. I was shock nang makita siya ngayon dito.
"Oh ija, and'yan ka na pala" I kiss his cheek at tinuro ang mga kaibigan ko
"They will be sleeping here po. We decided to ride a horse first before doing our project" saad ko bago napatingin sa kaniya
"That's great! By the way, here's Gabriel. He'll be my partner here in the ranch habang nasa ibang bansa pa ang magulang niya." I look at him with disbelief! Gabriel is his name so sa'n galing yung erutuf?
"I think he's a year older than you at parehas ata kayo ng pinapasukan, right ijo?"
"Opo" I saw him smirk na nagpatili sa dalawa
"Okay. You may help them up ijo. I'll be inside" tinapik siya ng dad ko bago kami iwang apat.
Lumakad siya para puntahan ang kabayo na agad namang sinundan ng mga kaibigan ko. I know they are attracted to him.

Buong maghapon ay tinulungan at binantayan niya kami para kung sakaling magwala yung kabayo o kung anong mangyari. Buong maghapon din akong nakaupo habang pinagmamasdan sila. I don't know but I'm not comfortable with his presence.
Umabot ang kagabihan at napansin kong wala na siya kaya ako nahimasmasan. Dumiretso kami sa kwarto ko 'pagkatapos kumain tsaka ginawa ang project.
--
Ilang buwan na rin ang nakalipas simula ng makilala ko si Gab which is partner ng dad ko. The past few months was a mess because of the reality that he's around. 'Di ko alam pero lagi ko na lang nase-sense na may mga matang nakabantay sa 'kin and that sends shiver to my system.
"You need some help?" tanong niya nang makitang hawak ko ang isang kahon
"I'm fine" sagot ko at pumunta sa likod ng bahay ngunit sinundan niya pa rin ako. Nilapag ko ang kahon tsaka ito binuksan. Isa-isa kong tinapon sa hinanda kong apoy ang mga ito.
"What's that?" I ignored him at pinagpatuloy ang mga ginagawa ko
"Your ex's gift?" I look at him with disbelief
"Would you stop meddling my business?"
"Im just curious"
"Just shut up, Gab. Nakakairita ka na" saad ko at sinunog ang lahat ng laman pati na ang karton. I irritatingly walk a way from him. Paki-alamero!
--
Nagising ako dahil sa uhaw kaya napatingin ako sa orasan. 12am na kaya napagdesisyunan kong bumaba para uminom. Nakakahalati na 'ko sa pag-inom nang may nakita akong anino. It's not that dark here dahil bukas ang dim light sa sala kaya maiilawan ang ibang part sa baba. Nilapag ko ang baso bago ito chineck. Kumunot ang noo ko nang makita ang isang pamilyar na aninong tahimik na sinusuri ang mga bagay. Paintings, couches or even the figurines. I was about to shout nang pamansing si Gabriel iyon. I smirk at kampanteng bumalik sa kwarto ko. Bingo!
--
"Pero Dad, I saw him! He's trying to get our things! He's a culprit!" inis na turo ko kay Gabriel
"Kiah calm down"
"Believe me, dad. I saw him last night sneaking downstair. He's checking the painting as if his--"
"Cut it out. Wag mong akusahan yung tao."
"Tito--"
"Huwag mo siyang tawaging tito! We're not relatives" inis kong bulyaw dahilan para pagtaasan ako ng boses ni dad
"Tone down your voice, Kiah! You are getting rude" napailing na lang ako at tumakbo sa rancho.
"Delikado kung sasakay ka at 'di ka pa bihasa."
"Shut up" inis kong saad at sumakay sa kabayo
"It's gonna rain. You should stay and talk to your dad nicely"
"Talk to your ass" huling sambit ko bago pinatakbo ang kabayo
Patuloy lang sa pagtakbo ang kabayo nang marinig kong may sumusunod. I look back seeing him following me. Ramdam kong umaambon na rin ngunit mas binilisan ko ang pagpapatakbo. I saw that I'll be cornered kung didiretso ako so I have no choice but to turn. Mas binilisan ko ang pagpapatakbo at humanda sa pagliko nang madulas ang kabayo dahilan para mahulog ako.
"KIAH!" I tried to get up para lumayo but he immediately grabbed my arm
"Stay! Anong masakit?" he check me pero patuloy akong pumapalag. I have a hard time escaping from him dahil sa lakas ng ulan and the fact the masakit ang paa ko.
"Let me go"
"Look at me"
"Just let me go!"
"I SAID LOOK AT ME" I was taken a back nang sumigaw siya. Nakita niyang napatigil ako sa takot kaya bumuntong hininga siya. Napasabunot siya bago kinalma ang sarili.
"Hey, Im sorry. I just want to check you" nilapit niya ako sa kaniya kaya napalunok ako
"May masakit ba sa 'yo?" I tried to move backward ngunit naging dahilan iyon para malaman niyang napuruhan iyon. Tinignan niya iyon habang inis na bumubulong.
"I told you to stay. Bakit ang kulit mo?"
"No! I should ask that. Bakit ang kulit mo? You seems to have a wealthy family pero ano yung nakita ko kagabi?" di niya ko sinagot at patuloy na pinagmasdan ang paa ko
"Crazy stealer!" akusa ko pero hinarap niya lang ako.
"I think, Im not."
"You are! I saw you last night--"
"Hindi ko nagawang nakawin ang puso mo kaya papa'no ako magiging magnanakaw?" natahimik ako sa sinabi niya
"Few months ago, my dad ask me to check your dad, your business. We are no businessman but a spy" gulat akong napatingin sa kaniya
"Your father knows that. Humingi siya ng tulong sa 'min dahil palugi na ang business niyo. There's this transaction happening na hindi niya alam. Palihim na ninanakawan ang rancho at negosyo niyo. Your family and my family are great friends so we didn't refuse to give you help. The one you saw last night, I just put a cctv sa mga sulok para sa proteksyon niyo" paliwanag niya. 'Di ako makapaniwalang tumingin sa kaniya. Nangilid ang luha ko dahil sa inis sa sarili. Nanghina ako nang nilapit pa niya 'ko lalo sa kaniya.
"Im no stealer" kumabog ang puso ko sa sinabi niya. I look at him kahit na pahirapan dahil sa ulan pero kitang-kita ko yung pagod sa mata niya.
"And I blame myself for that. I just want your accusations to be true para sakaling manakaw ko yung puso mo" tuluyan ng tumulo ang luha ko dahil sa bigat ng nararamdaman. I am so dumb! I know that he has already a special part in my life kaya ako nagkakaganito, nasasaktan.
"I'm s-sorry" saad ko tsaka yumuko. He held my chin at tinignan ako
"I never thought na tatamaan ako sa 'yo ng gan'to. I just want you to be part of my life. Please, can I steal your heart? Can I steal you for erutuf?"
"You can be my stealer. You can be, Gab" saad ko at napapikit nang halikan niya ko sa noo
"I love you"
--
"Wha's erutuf po ba?"
"How can you read it?" nakita kong tumawa si Gab bago 'to sinagot
"That's future. Binaliktad ko lang"
"Aw! How sweet"
"Pero ang corny" mas lalo siyang napatawa sa narinig
"Gano'n ako magmahal e. Corny pero tagos sa puso"
"Ang corny mo, lolo. Pero kasal naman na po kayo ni lola tapos you two are both together. Ano pang future do'n?"
"Nah. Whether we are married and old, she will always be my erutuf wherever we go" nakita kong ngumiti ang mga apo ko habang nakakandong sa kaniya.
I smiled to my thought habang inaalala yung nakaraan. I never expected na aabot sa gan'to. I stared at him as lips curve. He will always be my erutuf.