Lelijke barbie aardappel

467 18 5
                                    

Point of View allie

Daar zit ik dan. In 1 fucking huis, samen met Emilie. Ze kijkt me chagrijnig aan. 'Als je de hele tijd die apensmoel naar me laat zien sla ik hem eraf' sist ze. 'Jij moet veel zeggen met je lelijke barbie aardappel smoel' schreeuw ik. Ik gooi mijn appel naar haar hoofd en ren naar mijn kamer. Dat verdiende ze. Payback bitches.

Ik pak mijn jas en stap in mijn vans. Ik vlucht naar een gezellig cafeetje hier in de buurt. Ik bestel een colaatje en ga aan een tafeltje zitten. Ik vernieuw mijn twitter timeline maar iedereen is doods. Ik vergrendel mijn mobiel en wacht tot ze mijn cola komen brengen. Als uiteindelijk en bekend figuur het komt brengen glimlach ik. 'Katiee' lach ik. Ze lacht. Ze neemt plaats tegenover mij. 'En nu zit ik dus opgescheept met Emilie' eindig ik mijn verhaal. 'Ze lijkt me echt vreselijk' gruwelt ze. Ik knik. Ik drink mijn laatste slokje cola op en zet het glas op de bar. Ik geef katie nog een knuffel en stap op mijn oude dode fiets. Ja ik heb hem gesloopt. Ik noem hem oude henry. Cool he..

Als ik thuis aankom na een halfuurtje fietsen en 1,5 uur in het café gezeten te hebben is emilie nergens te bekennen. Ik klim de trap op en laat me vallen op mijn bed. Ik sla mijn hitkrant open en bekijk de hotties van deze week. Hou van dat blad! Vanaf beneden hoor ik gegil en dingen vallen. Waar is ze nu weer meebezig.. Ik sjok naar beneden en zie een huilende Emilie in de armen van Aiden staan. 'Verdomme Allie waar zit je met je domme kop' roept aiden kwaad naar me. Kwaad, dat is hij nooit geweest op me. Ik kijk hem vragend aan. 'Gewoon borden naar emilie gooien omdat je je zin niet krijgt' legt hij nog steeds kwaad uit.

Nu word ik kwaad. ' emilie moet haar mond houden, zij gooide de borden en geeft mij de schuld, ik was de hele middag bij katie dus ik heb niks gedaan' verdedig ik mezelf. 'Emilie zou dit nooit doen, waarom is ze anders aan het huilen' roept hij terwijl hij emilie in zijn armen neemt. Vanuit mijn ooghoek zie ik haar grijnzen. 'Als je je o zo lieve vriendinnetje met haar aardappel hoofd blijf geloven ben ik hier weg' schreeuw ik. Ik trap nog tegen een scherf aan en ren naar boven. Ik pak mijn weekendtas en gooi mijn benodigdheden erin. Daarna loop ik naar beneden.

'Allie wa-'

'NEE'

Schreeuw ik en klap de deur recht in zijn gezicht dicht. Ik heb genoeg van hem. Ik word binnenkort 18 dus dan ben ik bijna van hem af. Vriendinnetjes boven familie. Hoe durft hij..

My Brother?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu