En büyük pişmanlığım, sen göz yaşlarına boğulmuşken aşkıma küçük bir hoşçakalla veda etmekti. Senden gitmek istemezken kırık kalbimin artık beni sana getirmemesiydi. Ama biliyor musun onca yılın ardından hala kulaklarımda çınlıyor o günden kalan sesin.
"Beni bırakma Minseok."
Yapamadım sevgilim, kalamdım seninle. Ben hiçbir zaman senin kadar ya da göründüğüm kadar güçlü olamadım. Yanımda sen yokken Minseok olamadım. Bu yüzden gittim. Baktım sensiz Minseok olamıyordum, her gün ölmektense yeni bir hayata başlayabilmek için gittim.
"Gitme, lütfen güzelim."
Özür dilerim Dae, kalamadım ama sana bir sır vereyim mi? Ben senden zaten hiç gidemedimde. Her gün beni tekrar bulabilmeni diledim. Her gün o an ne yaptığını düşündüm. Her uykumda sen vardın ya da gün içinde başıma gelen her olayda sen saklıydın.
"Sana ihtiyacım var bebeğim."
Gardiyanlar seni tutarken dudaklarından çıkan son cümle bu olmuştu. Tüm ziyaret alanı, ben arkama bile bakmadan uzaklaşırken senin sesinle yankılandı. Beni bırakmanın acısını ikimize de kesmiştim o gün. Benim de sana ihtiyacım vardı sevgilim. Sende beni seçmedin. Ama dedim ya düşünmeden edemiyorum seni, bambaşka bir Minseok olmuşken bile aklım beni sevişlerinden kurtulamıyor. Tenim küçücük bir an bile olsa seninle tutuşuyor. Ben bize geri dönüşü olmayan, hak etmediğimiz bir ceza kestim sevgilim. Sahi şimdi sen ben kaçsam bile bulur musun tekrar beni?
~~~
Düşüncelerinizi merakla bekleyeceğim💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Find Me/chenmin
FanfictionEn büyük pişmanlığım, sen ardımda göz yaşlarına boğulmuşken aşkıma küçük bir hoşçakalla veda etmekti. Şiddet❌ Argo🤬 Olumsuz örnek davranışlar⛔️ Yestişkin içerik 🔞