Nakaayos na ang mga gamit ko at ready na pauwi sa bahay namin ni jes.
Hindi ko alam kung ano dapat ang dapat kong isipin ngayon, anong ibig sabihin ng halik ni jes sakin kanina?.
Gulong gulo nako..
Hindi ko alam kung dapat maniwala nanaman ako sa sinasabi ng isip ko na baka my gusto sya saken..
"Ma'am nakabihis napo ba kayo?"
Nakatingin ako ngayon sa salamin at pinag mamasdan ko ang sarili ko.
Matagal na din akong hindi nakakapasok sa school..
Sobra na kong naawa sa sarili ko hays..
Lumabas nako sa kwarto at nakita ko sila mama at si jes na nag uusap..
Nakatingin sila sakin at bigla akong umiwas ng tingin dahil sa sobrang pagkakatitig nila sakin..
"Ma alis na po kami" -jes
"O sige mag iingat kayo ha?.. anak mag ingat ka ok?" Lumapit sakin si mama at niyakap ako. "Nandito lang kami ni papa mo para sainyong mag asawa tyaka please naman hayaan mo si jes na alagaan ka ok?"
Pano ako aalagaan niyan e sya nga yung dahilan kung bakit ako dinala sa hospital -_-
"Sige ma salamat.. nasan si papa?"
Ilang araw ako nagstay sa bahay nila mama pero si papa ni minsan hindi niya ko kinamusta.
Pag nakakasalubong ko sya sa kusina iniiwasan niya ko.. ang hirap para skin na ganun ako tratuhin ng sarili kong ama.. pakiramdam ko tinaksil na niya ako.
"Wag mo na hanapin ang papa mo, sasabihin ko nalang na umuwi kana sa bahay niyo.. mag iingat kayo"
Kiniss ko na si mama at niyakap ko na sya ng mahigpit.
Sobra ko na syang miss.
Sobra ko nang namimiss maging bata at maging anak sa kanila araw araw
Yung bang pag sisilbihan nila ako bilang anak nila araw araw.
Nakauwi na kami sa bahay namin ni jes.
Namiss ko din na umuwi sa bahay
Naalala ko nanamn yung nangyari kung bakit ako dinala sa hospital.
Napayuko nalang ako at tiningnan si jes na nag bubuhat ng mga gamit ko.
"Welcome home" he said while smiling.
"Thanks" maikling sagot ko.
"Nasan pala si manang?" Tanong ko.
Simula kasi ng dumating sa bahay sila sheila hindi ko na nakita si manang. Ang alam ko hindi muna pinapasok ni jes si manang.
"Pababalikin ko si manang pag magaling kana, dalawa na kasi katulong natin dito"
Oww ganon? Hmmm....
"Ill go ahead" i said
Hindi ko na hinintay ang sagot niya dahil tinalikuran ko na agad sya.Pumunta nako ng kwarto ko habang inaalalayan ako ni sheila.
Pagkabukas ko ng pinto ng kwarto ko.
Napangiti ako dahil sa sobrang linis at bango ng aking kwarto.
Pinalinis niya ba to?
"Welcome home ma'am!!" Sigaw ni sheila.
"Nu kaba! Para namang hindi kita kasam sa bahay nila mama nun haha"
"Ay oo nga pala sorry ma'am. Ayos napo ba kayo?"
"Hmm oo naman"
"Hmm eh yung ganto niyo po." Sabi niya habang tinuturo ang dibdib niya kung saan nakalagay ang puso niya.
Bigla naman akong napahawak sa dibdib ko..
"Magiging maayos din to wag kang mag alala"
Sa tinagal namin na nagsama ni sheila sa bahay nila mama. Sya lang ang tanging napaglabasan ko ng sama ng loob ko kay jes
Kaya halos lahat alam niya.
Di sya makapaniwala nung una pero sa huli nagtataka sya kung bakit daw kailangan magloko ni sir jes niya."Cass"
Napalingon kami sa pintuan at nakita namin si jes.
Nakita ko namang sinenyesan niya si sheila na lumabas muna.
Ano naman kaya ang sasabihin sakin nito?.
"How are you"
Sa totoo lang im not good!..
"Im okay"
"May gusto kabang kainin? Papab—
"No thanks, busog pa ko"
"Hmm ok.. cass about s——
"Gusto ko magpahinga jes can you please leave me alone?"
"Ok sorry sige take your rest" ngumiti naman sya ng bahagya at umalis na.
Nakokonsensya ako sa inasal ko sa kanya pero kaylangan ko gawin yun dahil yun ang tama.
*******************************
A/n: hi readers! Thankyou so much sa pag support. Ito na po ako ulit at ipagpapatuloy ko na ang pag uud ko.. sana suportahan niyo pa lalo itong story na to thankyou and GODBLESS!!Note: DONT FORGET TO HIT LIKE, COMMENT AND SHARE!
BINABASA MO ANG
Campus Hearthrob Is MY HUSBAND
Romansatype of being obsessed *lahat gagawin mo na para lang mapansin ka *magpaganda baka sakaling magustuhan ka *sundan mo kung saan saan *titigan sya ng husto at magpabebe sa harapan niya *pagselossin sya kahit naman walang dahilan para mag seloss sya ka...