2 AY ÖNCE
Yine her zaman ki gibi sıradan bir gündü. Farklı birşeyler istiyordum ama ne olduğunun henüz farkında değildim. Omzuma dokunan elle irkildim arkamı döndüğüm de baş belası ikizim Alex'i görünce içim rahatlamıştı. Ama onun için aynı şeyi söyleyemiycektim, çünkü reflex olarak dirseğimi karnına geçirmiştim bunu anlamamı sağlayan şeyse Alexsin mızmızlanmasıydı.
"Yavaş be kızım, alttarafı şaka yapıcaktım!!"
"Ben mi dedim arkamdan sinsice gel diye aptal şey??"
Cümlemi bitirmemi beklemiş olacaktı ki,benden hemen sonra annemin sesi duyuldu.
"Hey siz ikiniz kavga etmeyi hemen kesin ve bana yardıma gelin."
İkimizde aynı anda oflamıştık, ve babamsa sadece gülmekle yetinmişti. Tam kaderime boyun büküp anneme yardıma gitmeye yeltenmiştim ki Teresa imdadıma yetişmişti.
"Jess hadi kızım, Nicole bizi bekliyo!"
Ups tamamen unutmuşum ona gelicem diye söz vermiştim hasta olduğumdan beri ona pek zaman ayıramıyordum.
"Bekle Teresa birazdan yanındayım!!" demiştim ama bizimkilerin bundan haberi yoktu. Kesin izin vericekler biliyorum ama ne biliyim bazen onlara haksızlı ettiğimi düşünüyorum o kadar. Derin düşüncelerimden beni Alex çıkartmıştı.
"Çirkin şey ne düşünüyorsun Teresa seni aşağıda bekliyor. Biraz hızlı ol çünkü hani bilirsin o çok sabırsız."
Teresa güzel bi kız, ve Alex'te yakışıklı ee kimin kardeşi? ve bu şapşikler birbirlerini seviyorlar ama ikiside söyleyemiyo.
Babamı ve annemi öptükten sonra,dışarı Teresanın yanına gittim ve Alex'e Teresayı işaret edip göz kırptım. Tabi ne kadar hoşuna giderse gitsin, hoşlanmıyormuş gibi yapardı ,aman tanrım citten ikisi de çok aptal!!
Evden çıktıktan 5 dakika sonra Nicolelerin kapısının önündeydik. Çünkü hepimiz birbirimize yakın yerler de oturuyorduk.
Teresa "Nicole" diye haykırmıştı resmen. Onun sesi kulaklarımı çok acıtıyordu. Citten ya çok sesli bağırmıştı ki kulaklarımı bu kadar acıtması mantıksızdı yada hastalığı yeni atlattığım için kulaklarım bu kadar hassastı. Sonra başka biri daha konuştu. Bu Nicolenin küçük erkek kardeşi Arthurdu.
"Hey siz! Burdayım,o şapşal balkondan düşüp ayağını kırdı. Bu yüzden hiçbir yere gidemez." dedi ablasıyla dalga geçermişcesine.
Bizde gülmeye başladık. Ve Arthur eliyle içeri girmemizi işaret etti. İkimizde kapıya doğru ilerledik ve içeri girdik. Nicoleyi görünce hemen onunla dalga geçmeye başladım.
"Teresa, eminim Nic Jash'ı görmeye çalışırken düşmüştür." Nicole çoğu zaman böyle gitap ederdim. Ve sonra Teresa bana ayak uydurarak.
"Aynen Jessy seninle aynı fikirdeyim." demişti.
Nicole"Hadi kızlar ben ölüyodum ama siz hâlâ işi dalgaya vuruyorsunuz!!"
"Hadi ama Nic sadece ikinci kattan aşşağı düştün abartmayı kes. Hem biz nerden bilcez senin Jash için düşmediğini ha??"
"Kızlar siz ne düşünürseniz düşünün umrumda diğil!!"
Bu sözlere karşı ikimizde ona muzipçe gülmüştük sadece ama güldükten sonra bize ölümcül bi bakış yollamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kurt Okulundaki Melez
WerewolfJessy ve Alex ikizdir herşeyden habersiz bi şekilde hayatlarını sürdürüyordur. Ama son iki üç gün içerisinde olan olaylar citten çok gariptir. Daha önce hiç olmayan şeyler olmaya başlamıştır. Ancak gerçekleri hala bilmiyorlardır. Taki o malum geceye...