-Eray bir daha böyle bir saçmalık yaparsan gerçekten bozuşacağız artık.
Sınıftan sinirle çıkarak kantine indim. İki dakika sonra Selin yanıma gelmişti. Yine aynı sahneyi yaşıyorduk. Eray benimle uğraşıyordu ve Selin onun adına kusura bakma diyordu.
-Öykü kusura bakma gerçekten. Defalarca konuştum ama..
-Kızım saçmalama sen ne diye onun adına konuşuyorsun ki. Hem ben alıştım artık Eray'a merak etme sen. Çocuklara ayıp oluyor o canımı sıkıyor biraz.
Zil çalana kadar oturup sonra sınıfa çıktık. Eray biz gelene kadar gitmemişti. Yemin ederim çığlığı basacağım artık. Beni gördüğünde hemen yanıma geldi.
-Öykü?
-Ne var Eray?
-Özür dilerim biraz saçmaladım biliyorum.
-Eray özür dilemen gereken tek kişi ben değilim.
-Biz hallettik onunla değil mi abisi?
O arada gözüm zavallı Osman'a kaydı. Çocuk sadece bana günaydın demişti.
-Sorun yok Öykü. Eray'a hepimiz alıştık artık.
Tam bir şey diyecekti o sırada Adnan hocayı görüp sustu. O adamın otoritesi bir başkaydı. Bakışlarıyla bile muma çevirebiliyordu herkesi. Dersini pek sevmiyordum ama kendisini sevdiğim için dinliyordum. Zaten 12.sınıf olduğumuz ve sınava hazırlandığımız için zorlamıyordu bizi.
-Eray bakıyorum yine burdasın.
-Hocam istemeden oluyor ayaklarım kendi kendine geliyor buraya.
-Sus sus zevzek herif seni. Hadi geç sınıfına iyi dersler.
Bana göz kırpmayı ihmal etmeyip çıktı sınıftan. Kapattığı kapıya bakmayı kesip dikkatimi hocaya verdim.
-Evet gençler konularımıza bugünlük ara veriyoruz. Benim biraz işim var hemen döneceğim. Siz de test kitaplarınızı açıp soru çözerseniz memnun olurum.
İşte bu adamın farkı buydu. Benim işim var siz test çözün demek yerine kelimelerini öyle güzel kullanıyordu ki bazen acaba coğrafyayı sevsem mi diyordum. Sonra saçmaladığımı fark edip kendime geliyordum. Ben kendi kendime konuşurken Selin'in çığlığıyla irkildim.
-Kızım ne oluyor manyak mısın. O nasıl sesti öyle.
-Ay Öykü abim geliyor. Mesaj atmış, annemlere bir şey söyleme bu akşam sürpriz yapacağım diye. Nasıl çığlık atmayayım. 2 yıldır görmüyorum.
-Gerçekten mi ayy çok sevindim.
-Sen bir de bana sor. Ben bir arayayım bakayım kaçta gelecekmiş. Hoca gelirse uydur bir şeyler geleceğim hemen.
-Tamamdır git sen.
Selinler buraya taşınalı 3 sene olmuştu. Ve daha önceki yıllardan beri tanıdığım arkadaşlarımdan bile daha samimi olmuştuk. İlk başta bu Antalya güzeli çok kasıntı bir tiptir diye bekliyordum ama hiç de düşündüğüm gibi biri çıkmamıştı. Antalya dan Samsun'a alışması biraz zor olmuştu ama sonra burda da kendine eğlenecek şeyler bulmuştu. Seviyordum bu kızı. Özgür ruhu ve eğlenceli yanı beni kendine çok çekmişti. Ben onunla geçmişe giderken o çoktan sıraya dönmüştü bile.
-Bu gece 12-1 gibi orda olurum dedi.
-Amerika'daydı değil mi?
-Evet beyefendi orada okumak istedi. Öküz ya kendini bize hasret bırakmaya bayılıyor zaten. Neyse ki bitti okulu. Gerçi işini de orda kuracağını söyledi ama annem ikna çalışmalarına başladı bile. Gelişi yine temelli değil anlayacağın.
-Hayırlısı be gülüm. Hadi birazcık soru çözelim. Adnan hoca geldiğinde azar işitmek istemiyorum.
-İnan ki onu ben de istemiyorum. Hadi çözelim bari.
Günün geri kalan dersleri de soru çözmekle geçmişti. Çoğu günler olduğu gibi. Artık soru kusacaktım. Şu sınavın bir an önce olup bitmesi gerekiyordu. Valla sabır kalmadı yani. Son zil de çaldığında çantaları toplayıp sınıftan çıktık. Eray her zamanki gibi dış kapıda elinde sigarasıyla bizi bekliyordu. Yanına gittiğimizde sigarasını söndürdü ve ilerlemeye başladık. Dayanamayıp sordum.
-Ya Eray senin arkadaşın falan yok mu sürekli bizimlesin?
Suratına anlamadığım bir sırıtma yerleştirirken konuştu. Halbuki ciddi ciddi sormuştum.
-Var güzelim. Ne oldu merak mı ettin beni?
-Ben ne merak edeceğim seni ya. Bir git artık diye diyorum.
-Sizi eve bırakayım gideceğim merak etme.
-Niyeymiş o biz kendimiz gidemiyor muyuz?
-Kesinlikle gidebilirsiniz. Ama sen şu yolda seninle konuşurken yürümenin keyfini bilmiyorsun ki.
Eray son zamanlarda daha garipti. Önceden bana olan davranışlarının geçici olduğunu ya da dalgaya vurduğunu düşünüyordum ama son zamanlarda ciddiymiş gibi geliyordu. Fazla düşünmemeye çalışarak Selin'i kolundan çekiştirip önden yürümeye başladım. Eray da arkadan geliyordu. Selinlerin evine geldiğimizde durduk. Birbirimizi öptükten sonra Eray seslendi.
-Öykü biraz bekler misin?
-Acelem var Eray sonra konuşsak olur mu ?
-Kızım bekle iki dakika ölmezsin.
-Pekala bekliyorum.
-Selin çantamı içeri bırak. Bir de spor çantamı getir bana.
-Emrin olur paşam başka arzun?
-Var. O da olacak inşallah.
Bunu söylemesiyle göz göze gelmemiz bir oldu. Çok içten bir tebessümdü yüzündeki. Bazen dilin söyleyemediğini gözler söylüyordu. Duymanıza gerek olmadığı zamanlar o gözlerde görürdünüz her şeyi. Çok kısa bir andı ama bana yıllar gibi gelmişti. İçimde bambaşka bir duyguyu yaşıyordum. Ama daha fazla bakamadım. Kafamı eğip beklemeye devam ettim. Ayakkabımın bağcık deliklerini 8.kez saydığımda Eray nihayet gelebilmişti.
-Kusura bakma beklettim biraz.
-Sorun değil.
-Yürüyelim mi eve doğru?
-Olur.
Birkaç dakika ne o ne de ben hiçbir şey söylemedik. Niye bekletti diye düşünürken sesiyle kafamı ona çevirdim.
-Bazı şeyleri anlıyorsun değil mi?
Hayır ya. Bu nasıl soru Eray. Pat diye söylenir mi böyle şeyler. Gerizekalı he anlıyorum mu diyim ben sana. Ne diyim. Ne diyeceksin Öykü böyle mal gibi susmaya deva..
-Ben bugün için tekrar özür dilerim. Yapmamam gerekirdi biliyorum. Ama Öykü elimde değil. Ben içimde çok sahiplendim seni. Tam şuramdasın.
Derken elimi kalbinin üzerine koymuştu bile.Bayılmama ramak kalmayı hesaba katmamıştı tabi. Kendimi tutmaya çalışarak sözü devralmıştım ki susturdu beni.
-Bir şey söylemeni istemiyorum. Kendini zorlama. Söylemek istediğim tek bir şey var. O 16 17 yaşındaki halimizde değiliz. Bazı şeyler daha iyi oturdu. İnan ki her gece düşündüm. Basit bir ilgi mi yoksa gerçekten seviyor muyum. Başkasıyla olmayı da denedim. Olmuyor Öykü. Gözümü açtığımda kapattığımda hep sen varsın. İleriyi düşündüğümde en başta sen düşüyorsun gözüme. Her an acaba birine karşı bir şey hisseder mi edecek mi diye düşünmekten kaç gece uyuyamadım ben biliyor musun. Sadece bil diye söylüyorum. Öykü benim bile aklım almıyor seni nasıl sevdiğimi. Daha fazla bende kalmasın. Çok seviyorum lan seni öyle böyle değil. Al şimdi bu bilgiyle ne yaparsan yap.
