Muzaffer duyduklarıyla bir kaç saniye bekler. Sonra arkaya dönüp elleri cebinde Nefiseye bakar.
Muzaffer: ne demeye çalışıyorsun? Muzaffer sertlikle sorusunu sorarken Nefisenin suçunu kimin üzerine atacağını düşünüyordu.
Nefise: ben söyliceğimi söyledim gerisi size kalmış. Nefise Muzafferle hem daha fazla konuşmak istemez hemde ona karısının ismini verirdise bu kötü olurdu. Muzaffer kapıyı itip Nefisenin yanına ilerler.
Muzaffer: suçunu kimin üzerine atıcaksın? Muzaffer hafif kaşlarını çatıp sorusunu sorarken Nefise duyduklarıyla şaşkınlığa uğramıştı.
Nefise: si siz ne söylüyorsunuz? Muzaffer yeniden Nefisenin kolundan tutar ama bu defa daha sert tutar.
Muzaffer: ben babam gibi değilim o herkese inanır ama ben asla inanmam. Ve bunu ıspatlandın daha ilk günden. Haraketlerine dikkat et bu evde olduğun müddetce. Muzaffer yavaşca Nefisenin kolunu bırakır. Nefise Muzafferin konuşmasına hem kızmış hemde üzülmüştü.
Nefise: bana ders geçeceğinize etrafınıza belki daha yakınınıza. Muzaffer Nefiseye bakar. Böyle birşey galiba beklemiyordu. Nefise direndikce direniyordu. Muzaffer yüzündeki şaşkın ifadeyi ne kadar silmeye çalışsa da başarılı olamaz. Çünki Nefise ona biraz daha yaklaşmış gözlerine bakarak sıcak nefesi yüzüne vururken konuşuyordu.
Nefise: mesela odanızda yatağınızdakı kişiye bakın Muzaffer bey. Suçlu dışarda değil koynunuzda. Nefise o anın verdiği cesaretle söylediklerini bir kaç saniye sonra algılandığında heyecandan ve utançlıktan kızarıp hızla ordan ayrılıp hafif mızıldanarak rahatsızlığını bildiren Emirin yanına gitmişti. Muzaffer duyduklarıyla şaşkınlığa uğrarken Nefisenin bu kadar cesaretli olması ona kafa tutması şaşkınlığını biraz daha artırmıştı.
Muzaffer bu defa hiç birşey demeden arkasını dönüp ilerleyerek odadan çıkar. Kapıyı kapattığında siniri ve öfkesi tavan yapmış vaziyyetdeydi. Neslihan nasıl bu kadar ileri gitmişti akıl erdiremiyordu.
Nefise Emiri yavaşca yatağa bırakır haddinden fazla ses olduğunda Emir rahatsız oluyordu. Nefise Emirin üsteki hırkasını çıkarır. Oda sıcaktı. Emirde yeni düzelmişti bu kadar kalın giyinmeside oma zarardı terleyip yeniden hastalana bilirdi. İlk kez Nefise Emiri giydirirken onunla konuşmuyordu. Aklı Muzafferdeydi. Az önce yaşadıkları gözünün önüne geldikce ne kadar ileri gittiğinin farkına varıyordu. Ama artık geçti o sözler söylenmiş belkide Muzaffer çoktan karısından sinirini çıkarmak için planını yapmıştı. Ve bunun suçlusu Nefiseydi. Belkide ailelerindeki küçük bir problemin büyümüsine sebebiyyet vermişti Nefise.
Nefise: offf. Nefise derinden nefes alıp Emiri kucağına alıp yataktan kalkar. Emirin hırkasını yataktan alıp dolaba taraf yaklaşır.
Aradan biraz zaman geçer. Muzaffer Mahir beyle salonda oturmuş bugünün raporunu veriyordu. Nefisenin odasına getirilen eşyaların iyi olup olmadığını soruyordu Mahir bey. Muzafferse babasının sorularını yanıtlarken babasının Nefiseye ne kadar çok değer verdiğininde farkına varıyordu. Ama şuan aklında tamamen başka şeyler vardı.
Muzaffer: baba. Muzaffer babasına bakar. Nasıl soracağını kaç kez kafasında tartmıştı sabahtan.
Mahir: dinliyorum. Mahir bey elindeki dosyanın sayfasını çevirir.
Muzaffer: sabah. Muzaffer durur. Babası onu dinliyordu ama müdahile etmiyor konuşmasını bekliyordu.
Muzaffer: Neslihanla konuştunmu? Muzaffer emin olmak için babasına sorar.
