İNTİKAM

.1.Bölüm~ O olabilir mi?

Kris her zamanki siniri üzerinde arkadaşı Jongin ile kavga ede ede garajdaki arabaya gidiyorlardı. "Biraz daha önemli konuları tartışmalısınız.Böyle gereksiz şeyleri değil! " Jongin'in arkasındaki küçük Soo'yu ses gelene kadar kimse fark etmemişti.Kris kafasını her neyse anlamında sallayıp elindeki dosyaları Jongin'in eline tutuşturdu ve gözüne ölümcül bakışlar attı.Arabasına hızla bindi ve gitti.Yolda son ses müzik ile şarkı söylüyordu kendini Alex Goot sanan zavallı çocuk.Kendi kendine konuşmaya başlamıştı "Bu Jongin'in işe geç gelme nedenini bulduğum anda o neden artık bir kefen olacak." (Tamam vurmayın.Kafiyeli bişi bulamadım hdkşvşi) Islık çalarak şarkı söylerken kırmızı ışığın yazdığını fark etmemişti.O anda *TAK* ani gelen sesle şaşkın bir şekilde arabadan çıktı . Yerde yatan neredeyse 20 li yaşlarındaki kızı kollarının arasına aldı ve "Bayan! Bayan!" diyerek sarstı.Kız yavaş yavaş gözlerini açtı ve karşısındaki şaşkın adama iri gözleriyle baktı. 'O olamaz değil mi?' Diye aklından geçirdi sarsılmanın etkisiyle kendine gelen kız.Birden Kris' in kollarını itekledi ve ayağı kalktı.Kalkınca biraz sendeledi.Kris hala şaşkın bir şekilde bakıyordu.  "B..ben iyi-yim." dedi küçük kız (ne küçük ne küçük :D ) .Kris'e aldırmadan kaldırıma geçti ve yürümeye başladı. Üzerindeki beyaz salaş hırkanın arkası kirlenmiş, açık saçları hafif ıslanmıştı.Yürürken kolunda hissettiği el ile irkildi ve ani hareketle elini savurdu."Oh my got! Burnum!!" Elini savunması ile arkasındaki takım elbiseli yakışıklı adam burnunun verdiği acıyla Afrika yerel dansı yaptı(mizah yapmaya çalışan yazar camdan atladı).Kız "Özür dilerim...çok Üzgünüm....istemiyerek oldu." Diyerek defalarca Özür dileyip eğildi.Kris burnundan elini çekip azını açacakken kız tekrar atıldı "Biliyorum benim hatam.Sizden şikayetçi olmayacağım lütfen gidin." Kris Özür dileyip hastaneye götürmeyi teklif edecekken karşısındaki başı eğik kızın bunları söylemesi onu fazlasıyla şaşırmıştı.Kris konuştu "Tamam.Şimdi git." dedi ve arkasını dönüp gitti.Özür dinlemekten son anda vaz geçti çünkü kızın söylediklerine gıcık oldu.Kris takıntılı bir kişiliğe sahip olduğu için insanlar onun karşısında tek kelime dahi ederken 10 kez düşünmelidir.Ayrıca hem ruhsal hem de kişisel sorunları olduğu için de takıntılıdır.Arabasına bindi ve hızla yol aldı. Kris sesli bir şekilde düşündü 'Cidden o muydu? Ahh o ise hala çok tuhaf bir kız.Eskisi gibi.' Hala bir kıza çarptığına ve kızın hiçbirşey olmamış gibi davranmasına şaşırmıştı.Sessiz ve büyük evinde hiçbir neşe belirtisi yoktu.Kris daima ciddi ve acımasız biriydi.En son kaç yaşında gülmüştü?  8.....veya 10??? Stres atmak için Picasso'luğunu konuşurdu ve eline kağıt kalem alıp kızın resmini çizmeye başladı.O sırada kapı çaldı.Evi terliklerini yere sürterek yürüdüğü için gıcık bir sesle kapanmıştı.Kapıyı çalan kişi o kadar ısrarcıydı ki Kris yine sinirlenmişti.Kapıyı açtığında elindeki dosyaları zar zor tutan Jongin'i gördü. Hemen Kris' i sollayıp dosyaları hemen evin girişindeki beyazlarla kaplı evin orta sehpasına koymuştu.Elini beline koydu ve derin bir nefes aldı Jongin.Kris yine terliklerini sürterek koltuğa oturdu ve en üstteki dosyayı alıp incelemeye başladı.O sırada konuştu "Bugün birine çarptım." Jongin şaşkınlığını gizleyemedi "Ne? Ne ne yaptım dedin? " Kris umursamaz bakışlarla Jongin'e baktı ve "Sağır mısın? Birine çarptım dedim.Ölmedi merak etme." Jongin mal mal bakıyordu "Y...yani birine çarptın.Şimdi neden evdesin? Yoksa seni tutuklamamaları için kaçma planları mı yapıyorsun? Merak etme ben seni ülkeden çıkartırım.Hemen işlemlere başlayalım." Kris azı açık bir şekilde Jongin'e bakmaya başladı "Salak mısın?  Kız turp gibi kalkıp gitti. Şikayetçi falan olmadı.Ama....sanırım oydu.Yani ona benziyordu.Yüzüne bakınca eskiden olan şeyler tekrar oldu.Hem...benziyorlar.Onu bu sefer gerçekten bulmuş olabilirim Jongin..."