Kalktığımda direkt telefonuma baktım. Ohaaaa. Barıştan 94 cevapsız çağrı. Tabi ya barış bugün bende kalacaktı. Anahtarıda yok. Nekadar derin uyumuşum. Hemen barışı aradım.
Y: Alo barış
B: Yaprak! Sen nerdesin ya! Öldüm meraktan! Neredeyse karakola gidecektim. Evine geldim kapıyı açmadın. Işıklar sönüktü. Telefonu açmadın. Sabaha kadar gözüme uyku girmedi. Delirdim ya
Y: Dur bi nefes al. Korkma telefonun sesi kısıktıherhalde. Eve gelince yattım hemen. Duymamıştım kapıyı. Özür dilerim. Bukadar telaşlanmana gerek yoktu. Gerçektwn çok özür dilerim.
B: Ya ben sana bağırmak istwmedim. Kızım sana bişey oldu sandım ya. Korktum o yüzden . Asıl ben özür dilerim. Hadi hazırlan geliyorum. Okula ben bırakıcam seni.
Y: Tamam
Dedim ve kapattım. Beni bukadar önemsemesi hoşuma gidiyor aslında. Hayır yaprak. Ümitlenmemeliyim. Ama en ufak yaptığı şey beni benden alıyor. Of.
Ben bunları düşünürken bir yandan kıyafet seçmeye çalışıyordum. Seçtim ve giyindim.
Yaprak( çantası mavi sırt çantası)
Aşağıya indim. Ve motoruna yaslanmış beni bekleyen 1 adet barışgördüm. Ona doğru yürürken başım dönmeye başladı. Heryer karanlıklaşmaya başladı. Titredim. Barış yanıma geldi tuttu beni.
B:Yaprak iyimisin! Yaprak ses ver.
Em son duyduğum sözler buydu. Sonrası karanlık...
Evettt yavaş yavaş hastalıkr belirti gösteriyor...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİZLİ AŞK /YAPBAR #watty2019
القصة القصيرةO gün başlangıç... Nerden bilebilirdikki gizli aşkla savaşacağımızı menekşe kokulum..