KALBİMDE UZAY VAR

GÜVEN

Uzay'dan utanıp yine Uzay'a saklanmam salaklığın kaçıncı evresiydi acaba?

Doğum günümün üstünden daha doğrusu Uzay'la sevgili olduğumuz günün üstünden daha 1 gün geçmişti.

15 tatile 5 gün kalmıştı.  Yazılılarımız bittiği için grup olarak rahattık.

Pazar günü Eymen'in arkadaşı Eray gelecekti.

Uzay ile sevgili olduğumuzu grupta dahil olmak üzere kimse bilmiyordu.  Zaten ikimizde söylemek istemiyorduk . Ama böyle çok zor oluyordu.

Bir sürü aç gözlü kız her gün Uzay'ı kesmekten öldürüyorlardı.  İyi ki Uzay sadece bana bakıyordu.

Başkasına bakarsa o güzel gözlerini oyardım yoksa .

Bu arada Uzay bana hediye 1 tane günlük tarzında bir şey almıştı. Oraya her gün yaşadığımız güzel olayları yazacakmışım ve 1. ayımızda onu bir tane ağacın dalına kilidi sayesinde asacakmışız. 

Romantik öküzüm benim...

Terastan aşağıya inerken Uzay'ın bana söylediği söz aynı şu şekildeydi.

'Sevgiliyiz diye sevgi sözcükleri bekleme benden' tam olarak bunu demişti. Ben de 'beklemiyorum zaten senden odun.' deyip ilk tribimi güzel bir şekil de atmıştım.

"Alya hadi hızlı ol bir biz kaldık." ben neden bu kadar dağınık bir kızım acaba ? Yaklaşık 10 dakikadır çantamı düzenliyordum ve okul bitiş zili çoktan çalmıştı.

Uzay'da kapının kenarına yaşlanmış bir şekil de beni izliyordu.

"Orada mankenlik yapacağına gelde yardım et bana." deyip montunu giydim ve çantamı sağ omzuma takıp Uzay'ın yanına gittim.

"Gidebiliriz artık diğerleri nerede?"
"Ayça , Nehir'in evindeymiş.  Eymen ile Güney onları Nehir'e bırakıp Eymen'in evine geçmişler.  Seni de ben evine bırakıp Eymen'e geçicem sonra sen hazır olunca geri gelip Eymen'in evine götürücem. "

Oha bu cümleyi pardon paragrafı Uzay mı kurdu ?

Eymen , Eray geleceği için evi kiralamıştı. Bugün de Eymen'i ziyarete gidicektik.

Okulun bahçesine çıkınca etrafıma baktım kimse yoktu.  Uzay'da önden yürüyordu. Haydi bismillah deyip koşup Uzay'ın sırtına atladım. Uzay bunu beklemediği için afallasa da dengesini kaybedip bizi düşürmedi. Ben ellerimi boynuna dolayınca o da   ellerini dizlerime koydu.

"Ne yapıyorsun kızım deli misin?"
"Eğlendim." deyip sırıttım.
"Düşseydik görürdüm ben seni."
"Ay benim düşünceli öküzüm."

Arabanın kapısını açınca yere zıpladım ve koltuğa oturdum. O da sürücü koltuğuna geçince kemerimizi takıp yola çıktık.

Mahalleye girince Uzay'a arabayı durdurmasını söyledim. Şimdi bir gören olurdu . Aslında birilerinin görüp - duyması sorun değildi ama buraya daha yeni gelmiştik. Mahallede ki çoğu kişiyi tanımıyorduk nerdeyse.

"Bir kaç hafta sen burada bekle şimdi rahatsız olurlar."
"Neden rahatsız olacaklarmış kızım ya sanki bir biz sevgiliyiz."
"Uzay ! Lütfen."
"Bir kaç gün sadece."
"Hayır hafta. Neyse şimdi burada saçma bir konu yüzünden seninle tartışmayacağım. "
"Bence de tartışmayalım ." dedi ukala bir şekil de.
"Bu arada senin gelmene gerek yok . 1 - 2 saat sonra ben hazırlanıp otobüs ya da taksi ile gelirim."
"Hayır ben almaya gelicem."
"Uzay. Ben. Gelirim. Diyorum." dedim her kelimeye vurgu yaparak.

"Evden çıkarken ara ve ne ile geleceğine haber ver."
"Tamam gel öpeyim." deyip yanağını öptüm ve arabadan indim.

Siteye girince Uzay'da mahalleden gitmişti. Kapının önüne gelip zile bastım ve beklemeye başladım. Annem kapıyı açınca ayakkabılarımı çıkarıp içeriye girdim.