အပိုင္း(၁)
းးးးးးးးးးးးးးးး
ေလာကမွာခ်စ္ျခင္းရွိလ်ွင္မုန္းျခင္းရွိရမည္။ကံဆ္ိုးျခင္းရွိလ်ွင္ကံေကာင္းျခင္းရွိသည္။
တရားကိုနတ္ေစာင့္သည္။သူေတာ္ေကာငိး နတ္ေကာင္းမသည္တဲ့။
အမ်ားအတြက္ေတာ့ ဒါေတြကသိပ္မွန္တဲ့နိယာမေတြျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္။
သို႕ေပမဲ့ ညံ့အတြက္ေတာ့ သိပ္ရယ္စရာေကာင္းတဲ့ပ်က္လံုးသက္သက္ေတြသာ။
တရားေစာင့္ျပီး သူေတာ္ေကာင္းကယ္တဲ့နတ္ေတြဆိုတာလဲ ညံ့ကိုမ်က္စိလ်ွမ္းျကတယ္ထင္ပါရဲ႕။အခုခ်ိန္ထိကို ကံေကာင္းျခင္း။ျကည္နူးျခင္းေတြဆိုတာ ေယာင္၍ေတာင္မခံစားဖူးေသး။
"ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္"
"ေမာင္ေလး ညံ ထေတာ့။ထေတာ့။မနက္စာျပင္ရအံုးမယ္မဟုတ္လား။"
မမ လရိပ္ေဆာင္းအသံေျကာင့္ နိုးထလာကာ တံခါးစုတ္ေလးကိုခပ္ဖြဖြမရင္း ဖြင့္ေပးလိုက္သည္။
မမက အခန္းဝမွာရပ္ေနကာ
"ဒီေန႔ အိပ္ရာထေနာက္က်တယ္ေနာ္ေမာင္ေလး။သူတို႕ကနိုးေနျပီ။ျမန္ျမန္မ်က္နာသစ္။မနက္စာျပင္ေတာ့။မမအိပ္ရာသိမ္းေပးမယ္။"
"ဟုတ္ဟုတ္"
ေရနူးကာ အေရခြံျပဲေနေသာ လက္ေတြကိုမမမျမင္ေအာင္ ေနာက္ေက်ာဘက္ထား ကြယ္လိုက္၏။
မေန႕ညက ဒီအိမ္ျကီးတစ္ခုလံုးနီးပါးပန္းကန္ေတြ ဒိုင္ခံေဆးခဲ့ရတာ မမမသိနိုင္ေပ။သိလဲဘာမွကူညီနိုင္တာမွမဟုတ္တာ။
မိုးကေမွာင္ရိပ္ေတာင္မျပယ္ခ်င္ေသး။
မ်က္နာလ်ွင္ျမန္စြာသစ္။သြားတိုက္။အဝတ္အစားလဲကာ မီးဖိုေခ်ာင္ဝင္ခဲ့သည္။ေကာ္ဖီေဖ်ာ္။ျကီးျကီးတင္လွီးထားေသာကိတ္ခ်ပ္ေတြကို ဗန္းထဲထည့္။ေရေနြးအိုးသံုးလံုး ခြက္သံုးလံုးကို မုန္႕ထည့္ထားေသာဗန္းသံုးခုစီေပၚတင္သည္။
ျပီးေနာက္ လက္သုတ္ပဝါသံုးခုကိုပါ ထပ္တင္လိုက္ေတာ့ မနက္စာ အဆာေျပေလးစီစဥ္မူကျပီးသြားေလျပီ။
"ျမန္ျမန္သြားညံ။အေျကာင္းသိတယ္မဟုတ္လား။ေနာက္က်လို႕မျဖစ္ဘူး။"
"ဟုတ္ကဲ့ျကီးျကီး။"
မီးဖိုေခ်ာင္နင့္ဒီအိမ္ျကီးစားေသာက္ေရးကို ျကီးျကီးတင္နင့္ညံတာဝန္ယူထားရ၏။ဗန္းသံုးခုျပီးသည္နင့္ နစ္ခုကိုယူလိုက္ကာ အလယ္အလတ္အေရးျကီးေသာလူနစ္ေယာက္အခန္းကိုအရင္ပို႕သည္။အိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲ ထိုလူမ်ားမနိုးေအာင္ ေျခဖြဖြနင္းရင္းစားပြဲေပၚတင္ခဲ့ေပးျပီးေနာက္
ေနာက္ဆံုးဗန္းကိုယူကာ အေရးအျကီးဆံုးလူအခန္းထဲဝင္ထားခဲ့သည္။သူကေတာ့ နိုးေနေပမဲ့ အိပ္ရာထက္မွာ ျငိမ္သက္ေနဆဲ။
ဗန္းကိုအိပ္ရာ နံေဘးစားပြဲေပၚတင္ေပးလိုက္ရင္း လွည့္ထြက္လာကာ တံခါးနားအေရာက္၌
