JUST FRIEND? 《KATSUDEKU // BAKUDEKU》

1

Sabah biraz daha erken kalkarak kahvaltımı yaptım. Üniformamı giyip çantamı sırtıma taktım. Annemin beni kapıda beklediğini gördüm.

İnko: kendine dikkat et izuku olurmu. Bu poşeti de al. Senin için hazırladığım kurabiyeler var. Muhakkak ye

Midoriya: tamam anne sende kendine dikkat et

Diyip yanağına bir öpücük kondurup elindeki poşeti aldım.

Evden çıktıktan sonra bir ara poşeti çantama koydum.

Kaldırımda  giderken kacchan'ı gördüm. Onu hergün görüyordum. Buna alıştım. Ama onu her görüşümde içimde mutluluk tomurcukları serpişiyordu. Ve buna engel olamıyordum.

Kacchan ile aynı metroya bindik. Sadece bir tane boş koltuk vardı. İkimiz birbirimizle bakışıyorduk.

"Oi (hey) kacchan nasılsın?"

"Seni gördüm daha kötü oldum deku"

Bu sözler kacchan'ın nerdeyse tüm gün dediği şeyler. Yani aşşalayıcı sözler kullanması. Ama ister istemez üzüyordu. Ama biraz da alıştım. Sonuçta kaç yıllık dostum.

"Oi oroka (aptal)  otursana! Boş boş ayakta dikilme!"

" kacchan oturursa daha mutlu olucam"

"Otaku gakusei (inek öğrenci)! Sana otur diyorum ama sen oroka gibi hala dikiliyorsun ve benim sözümü dinlemiyorsun!"

Benim omuzlarımdan tuttu ve boş olan koltuğa oturttu.

"Arigatô (teşekkür ederim) kacchan"

"Tch! jūyôde wanai (önemli değil)"

Yol boyunca bir daha konuşmadık. Birkaç dakika sonra okul durağında durduk.

İkimiz beraber indik. Uraraka-san ilerde okul kapısının önünde lida-kun ile konuşuyordu. Sonra beni görünce bana koçaman ve güzel olan gülümsemelerinden birini yollayarak el salladı

"Oi deku-kun merhaba"

"Merhaba Uraraka-san nasılsın?"

"İyiyim ya sen?"

"Bende iyiyim"

"Tch çekil önümden otaku gakusei! Yolumu kapatıyorsun!" Diye ittirdi kacchan. Okula sinirli bir şekilde girdi.

Herzamanki hali diye onu düşünmeyi bıraktım.

"Ne kadar da kaba" bu sözleri diyen lida-kun'du

"Evet deku-kun'a böyle davranmaya hakkı yok" diye lida-kun'a katıldı Uraraka-san

"Çocuklar yapmayın ama herzamanki hali. Klasik kacchan orta okuldayken de böyleydi"

"Ya ilk okul?" Bunu Uraraka-san sormuştu

"Hayır ilk okulda böyle değildi"

"Nasıl biriydi?"

"Yardımsever ve kibardı. Ozamanlar beni zorbalardan çok korumuştu. Çok iyi anlaşıyorduk ama şimdi böyle"

"Ah katsuki-kun'un çocukken bu denli iyi olacağı aklıma gelmezdi.  Hey aklıma bir fikir geldi. Madem ilk okulda seni çok seviyordu ve sana iyi davranıyordu. Şimdi de yapabilir. Onu yine kibar yapabilirsin" dedi Uraraka-san

"O tanıdığım tatlı kacchan hala içerlerde biryerde saklanıyormu bilmiyorum ama keşke eski kacchan yanımda olsaydı"

Evet bunu istiyordum. Yani bana hakaret etmeyen, dövmeyen eski tatlı kacchan'ı geri istiyordum ama ben bu haliylede onu seviyorum. Dostça

Ama duvarın arkasında onları gizlice dinleyen bir katsuki'yi kimse tahmin edemezdi

"Demek deku tatlı kacchan'ı geri istiyor? Tch kimin umurunda! Ama belki birazcık onun için çabalayabilirim... sanırım önce onu artık dövmemekle başlayacağım. Ne yapabilirim ki ? Ona hakaret etmeyi seviyorum öylece bir anda ona hakaret etmeyi kesemem!"

Kendi içinden konuştuktan sonra hızla sınıfa girdi.  Ve sırasına oturdu.

-KD//BD-