Maddie. 15. DIE HARD KPOP FAN.
I used to cosplay korean idols. Tahimik na maingay. aywan! kahit anong bet niyo. hahaha basta. rak na. Bakit nga ba ako napadpad sa kpop world? hmmmmn. Wala lang. nagdadrama lang talaga ako. nag momove on. nag eexplore sa mga bagay na pwedeng pagka-abalahan. Nagmomove on kay charles. familar? yes. he's my ex.
Third year high school. These are the times na nagpetix talaga ako sa pag aaral ko. as in, 3am nasa tapat parin ako ng computer. Yung tipong parang walang pasok bukas, so ayun goooooooo. pero hindi. afternoon ang class ko. at chem ang first subject ko. back to zero. walang kakilala. Transferee nanaman ako as usual. Yung reason is related sa work ng father ko. Ako nag ayos ng papers ko. as in lahat. form 137 etc. Knowing for a fact na labag talaga sa kalooban ko. Shempre ayaw kong iwan ang bestfriends ko. 10 years ako sa lugar na pinanggalingan ko eh.
As I was saying earlier, nagco-cosplay ako. AT SA DI INAASAHANG PAGKAKATAON. Dito kami nagtapo ni Jonathan. (yes naman nagtagpo, lakas maka teleserye) Pero yung KCON4, (Kpop Convention 4) iba talaga ipinunta ko dun. Assigned staff kasi ako sa isang fanclub. nagbatay kami ng booth. May activity, kailangan kumpletuhin yung stamp. Kapag nakumpleto mo yung stamp every fanclub, may different prizes. You can win albums, poster etc. At anong kinalaman nito kay JONATHAN? Wala naman dumaan lang naman siya sa booth namin at doon, nakita niya ko. Unang tingin, he'll caught your attention. Ewan ko ba, hindi ako ganoon kabilis ma-attract sa looks. KFINE, He's more than fine. Pero hindi ko talaga siya napansin nung time na 'yun. So the question is, paano kami nagkakilala. Because of this generation, through facebook and text. baduy no? haha! pero before noon, nagpapicture pala siya sakin noong nag cosplay ako. tuhray deve~
Second na pagkikita namin, isang event ulit. hindi na siya convention. Concert. DKFC. (Dream Kpop Fantasy Concert) Andun yung favorite girlgroup niya at favorite boygroup ko. (fanboy and fangirl. oh diba bagay?) Ngunit, subalit, datapwat. hindi naman kami nagkita. NAGKASALUBONG LANG TALAGA KAMI haha. nagmamadali na kasi itong kasabay ko pauwi (10PM NA NATAPOS, 2HRS PA BYAHE NAMIN PAUWI GALING MOA). kasama niya kasi ang mother niya. kaya, hindi na ako nakapagtagal. Although I really wanted to talk to him. A long talk of course.
"Napaka tagal kong hinintay na magkita tayo, tapos nagkita nga tayo, literal na nagkita lang :("
"Pasensya na ha. nagmamadali na kasi yung kasama ko. sorry talaga."
Araw-araw kami magkatext. AS IN ARAW-ARAW. hanggang sa makaramdam na kami ng mutual feelings. 2 years na akong single. 2 years kasi ako before naka move on doon sa mokong (charles) na 'yun hahaha! AYOKO na GUSTO ko siyang sagutin. mixed emotion baga. Nakaka-inis lang kasi past na 'yun, pero I'm still stuck unto it. *sighhhhh that "c'mon move on!" feeling. Dumadating yung time na out of the blue gusto ko na siyang sagutin. but, there's still inside me that says na "wag muna. hindi ka pa handang masaktan ulit."
We had an agreement. We'll meet again to clarify things. The feelings and all.
"Sigurado ka na ba? Anytime pwede mag iba ihip ng hangin. pwedeng gusto mo ako ngayon, bukas hindi na."
"Maddie, ako yung tipo ng lalaking hindi mabilis ma-inlove. Ang alam talaga ng mga friends ko, napakataas ng standards ko pagdating sa babae. Bakit hindi nalang natin itry na lumabas minsan, para maklaro natin ang mga bagay bagay?"
BINABASA MO ANG
Blink of an Eye
Teen FictionONE SHOT STORY. Can't we just go back to the time we're still having fun, where still we're deeply in love with each other? unfortunately no. all we can do is to mesmerize everything. NO REGRETS.