Saplantı

Pollyanna

''Alara''       *Can*

''Alara''      *Can*

''Alara uyan güzelim.''       *Can*

''N-nnee''     *Alara*

Uyandığımda özellikle uyandırıldığımda hep huysuz olurdum.

''Ihlamurunu iç geri yat sersem. Sana bakamayacak kadar halsizim''     *Can*

''Sen bana itaat etmek zorundasın''         *Alara*

Bana yaklaştı...

Yaklaştı...

Yüzüme baktı

Elleriyle kahkülümü düzeltti

''Rahat bırak şunları''      *Alara*

''Düzelttim sadece''      *Can*

''Ben çirkinken de güzelim''       *Alara*

''Öylesin''     *Can*

''Biliyorum''      *Alara*

''İyi ne güzel. Hadi iç şu ıhlamuru''      *Can*

Benim kalmam için yalanlar söylemesi hoşuma mı gitmeye başlamıştı? Kafayı yiyordum sanırım. Annemi bana kötülemeyi niye tercih etti. Ve küçüklük aşkı olduğumuzu niye baştan söyleyerek adım atmayı denemedi? O ne ara böyle biri oldu.

''Can''      *Alara*

''Bak ben buradan gitmek istemiyorum. Hep yanında kalacağım. Söz. Seni gerçekten sevmeye başladım sanırım. Yani az da olsa''        *Alara*

''Yani ilişkimiz devam edebilir. Üstelik sevgilim de yok. Lütfen evime döneyim. Anneme ilişkimizden bahsederim ve sürekli buluşuruz ha? Ama şimdilik evime döneyim''    *Alara*

''Alara ben şaka yapıyorum ya da dalga geçiyorum gibi bir ifade mi var yüzümde?''      *Can*

Ona bunların rol olmasını istemiş gibi davranacaktım. Bu şekilde beni önemseyip bir şeyler yapmasını istemiş gibi gözüküp ona itiraf ettirecektim.

''Ne yani bunlar kurgu değil miydi? Beni gerçekten düşünmüyor musun? Kahretsin! Beni sevmene bir an ihtimal vermiştim''       *Alara*

Ellerimi yüzümle kapadım

CAN'IN ANLATIMINDAN:

Alara'nın ağzımdan laf almaya çalıştığını biliyorum...

Ben de ona göre davranacaktım. Hiç beklemediği şeyler yapacaktım...

ALARA'NIN ANLATIMINDAN:

Elleriyle yüzümü açıp dudağıma yapıştı. Ve bu beklenmedik bir şeydi. Ne yapıyordu bu? Hafifçe öptü ve çenemi tuttu.

''Ben de seni seviyorum. Sana yalan söylemiyorum. Benimle kalman gerek''       *Can*

''Ya sana lütfen diyorum lütfen''      *Alara*

''Of Alara of...''     *Can*

''Umarım sana gerçekleri olmaması gereken bir şekilde öğrendirmem''     *Can*

''Ne diyorsun amına koyayım''       *Alara*

''Tamam siktir et. Yeter artık. Ne yapmak is-''     *Can*

''OOF ALARA YETER KIZIM YETER. BURADA KALACAKSIN DİYORSAM BURADA KALACAKSIN. UZATIRSAN DERYA'YI DA GÖREMEZSİN''      *Can*

Bu adamla kavga ederek başa çıkılmıyordu. Bu sefer acıtasyon için değil. Gerçekten ağladım. Ama hıçkıra hıçkıra.

Bana güçlüce sarıldı. Ona gücüm yetmiyordu. Hiçbir şey yapamadım.

Ben de ona sarıldım. Bu saatten sonra burdan asla kurtulamazdım. En azından onunla iyi geçinmeliydim ve Pollyannacılık oynamalıydım. Yoksa bu evde kimse mutlu olamazdı.

Sarılmamı sıkılaştırdım. O da özür diledi. Yanağından öptüm. İsteksizce. Zamanla bu salaklığa alışacaktım. Onun salaklıklarına da. Neyseki yakışıklıya çatmıştım. Fark ettim de ister istemez Pollyanna olmaya başlamışım... 

...

Arkadaşlar lütfen yorumda bulunun. Ben de ona göre kitabı devam ettireyim. Sizleri seviyorum. Muah