ნინა 21წლის ქართველი გოგონაა, რომელიც გამოძიებებს აწარმოებს, თუმცა ამავდროულად მაფიის გულიცაა.ის ძალიან განსხვავებულია. ერთ დღესაც ლონდონში წავა, რომ იქაური ბანდის საქმეები გაარკვიოს. მისგან მოულოდნელად ამ ბანდას ყველანაირი ძებნის გარეშე შეხვდება,რო...
დილით არცისე კარგ განწყობაზე გამეღვიძა. ავდექი და შხაპი მივიღე. კიდევ კარგი ბევრი ნივთი არ მქონდა და არ ჩავაბარე, თორემ ახლა ტანსაცმელი არ მექნებოდა. ჩემი ძმის მაიკა ჩანთიდან ამოვიღე, მაკრატელი მოვძებნე და მისი ჭრა დავიწყე. ეს ჩემი ჰობია. როცა გამოვჭერი ქამარი გავუკეთე
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
ვერ ვიტყვი, რომ დიდად კმაყოფილი ვიყავი, მაგრამ არაუშავდა. უკეთესებიც გამიკეთებია. ჭრა-კერვის შემდეგ გადავწყვიტე სხვა ტანსაცმელიც დამეთვალიერებინა,რა დროსაც ჩემი ფეხსაცმელები და ტანსაცმელებიც ვიპოვე. გამიკვირდა, რადგან მე არ ჩამიდია, თუმცა გონება უცებვე გამინათდა და მივხვდი რომ ჩემი ძმის ნამოქმედარი იყო. ყველაფერს თავი დავანებე და დაბლა ჩავედი, სადაც არავინ არ დამხვდა ერთი გოგოს გარდა, რომელიც ჭიქის ჩამოღებას ცოდვილობდა ზედა უჯრიდან.
-დაგეხმარო? -ვკითხე მორიდებული ტონით. უცბად შეკრთა, სწრაფად შემოტრიალდა და შეშინებულმა გამომხედა -ამმ... მე-ე... მე უბრალოდ... - შეშინებული ბორძიკით ამბობდა, თან თავი დაბლა ჰქონდა დახრილი და თითებს იმტვრევდა. თითქოს რამე დაეშავებინოსო -ნუ გეშინია, მე არაფერს დაგიშავებ-ვუთხარი რბილად. ამომხედა და ცოტა გაკვირვებულმა შემომხედა ჩაწითლებული თვალებით, რომელიც აქამდე ჯერ არ შემინიშნავს
-მე უბრალოდ...როდესაც ასე თავისუფლად შემოხვედი... მეგონა, რომ-მაინც ბორძიკით ამბობდა -მივხვდი, ნუ ნერვიულობ. მოდი დაგეხმარები-ვუთხარი და ზედა თაროდან ჭიქა ჩამოვიღე -მადლობა -არაფრის. რა გქვია?
