3. Bölüm "Kaçış"

118 23 10
                                    

Arkadaşlar merhaba fotoğraftaki guzeller guzeli Hira mız. İyi okumalar.


Artık duramuyor um bu evde ,bu şehirde kalabalık boğuyor beni nefes alamıyorum artık başkaları için değil kendim için yaşayacağım önce annem terk etti beni ,babam zaten en başında alkolle terk etti beni artık birşeyler değişmeli hiç değilse benim hayatımda.

Hocamın bana yardım etmesi çok güzel olmuş tu tabi eminim ki Dilan duyurmuştu sıkıntıda olduğumu , bunun hesabını tabiki de sonra sorucam şimdi yapmam gereken gideceğim şehri belirlemek ve ekipmanlarımı okuldan almak ahh tabi bide paraya ihtiyacım var sanırım yapmam gereken belli annemden kalan tek şey altın bir kolye değeri fazla etmez ama mecburen bozdurmalıydım .

Dilan dan

Hira'nın zordurumda kalması beni çok üzüyordu ,babası olacak ayyaş herşeyi onun üzerine yıkmıştı Hira çok yoruluyodu iştende kovuldu son yılı ve iyi bir yerde mimarlık yapabilmesi için projesi çok dikkat çekici olmalıydı bu yüzden bölüm başkanı Sinem hocayla konuştum ve durumu anlattım o da beni destekleyince herşey hallolmuştu.
Umarim kızmaz bana .

Sabahları mı sinir bozucu sesiyle zehir eden alarmın sesi bu sefer benim için heyecanlı ve güzel günlerin habercisi gibi çırpınıyordu.  Hemen  kalkıp  hızlıca üzerimi değişip önce okula uğrayıp ekipmanlarımdan küçük bir çanta hazırlamıştım ve okuldan dönerken  yolu üzerindeki kuyumcuyu görüp durdum doğrumu yapıyordum annemden kalan tek hatırayı satıcaktım ,sonra aklı başında olan iç sesim devreye girerek "o seni düşünmeyin gittiyse bırak ta hatırasının ama bir yararı olsun" diyip Kuyumcuya girdim kapıdan girerken zil sesi duymuştum sanırım bu birinin geldiğini haber veriyordu . İçeriden uzun boylu ,temiz bir yüzü olan orta yaşta bir adam geldi , hiç uzatmadan boynumdan çıkarıp kolyeyi kuyumcuya uzatmıştım .

Adam dudağının kenarıyla hafifçe gülerek beşyüz tl tutuyor dedi şaşırmıştım annem bu kadar parayı nereden bulup kolye aldı ama olsun işimi görürdü hiç değilse uçak biletimi karşılar . Kuyumcudan tam çıkarken telefonumun çaldığını fark etmiştim  arayani görünce sinsi bir gülüşle...

"Tam üstüne aradınız Dilan hanım" deyip telefonu açtım

-Alo .Dilan bil bakalım N'ouldu

-N'oludu Hira anlatırmısın yoksa senin kaslıyımı gördün hıı noulurrr konuştum dee...

-"ayy Dilan ya aklın fikrin başka yerde yok görmedim hem nereden benim oluyormuş o adam içimden "keşke görseydim " diye geçirdim tabi.

-Sinem hoca aradı ve bana çok iyi bir fikir verdi.

-Hmm gerçekten mi neymiş o??

Bilmemezlikten gelip gülüyordu belkide .

-Bak bak nasıl da bilmemezlikten geliyoo ya sen varyaa Dilann.....

-Yaa yakalandım dimi Hira kızmadın umarım ??

- Delimisin ya sen varyaa çok iyi bir arkadaşsın ya ben nasıl teşekkür ediyim bilemiyorum ...

- aa ne teşekkürü ya sen iyi ,mutlu ol yeter kuzum.

-iyi ki varsın canım arkadaşım

-Kız biz arkadaş dan öte kardeşiz bunu unutma. Hira bak ne diycem üç gün sonra abimin düğünü var seninde gelmeni istiyorum lütfen gel ya hem bak proje çalışman için Mardinden iyi yermi bulucan lütfen evet de lütfen ??

-Yaa Dilann .... bilmem ki nasıl olur babam ... söz vermiyim tamam mı?

-off ya tamam ama fikrin değişirse mutlaka haber ver !

SON İLMEKTE AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin