My new beautiful life with you

Part 15

~Νάταλι~

Καθώς αυτή η γνώριμη φωνή, μου μιλούσε για να ανοίξω τα μάτια μου, ένιωθα ένα χέρι να μου χαϊδεύει τα μαλλιά.

Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου και χασμουρήθικα.

"Αω βρε γλυκούλα! Έλα σήκω" ξανά είπε η φωνή.
Μόλις άνοιξα τα μάτια μου είδα την Αλίκη.

Α|Έλα. Θα σε βοηθήσω με τα πράγματα.

Είπε παίρνοντας την τσάντα μου και τα πράγματα της.
Μόνο τη βαλίτσα μου άφησε. Φορτώθηκε ο βλάκας.
Αλλά δεν έχω καθόλου κουράγια για να κουβαλήσω κάτι άλλο.

Αφού βρήκαμε το βαγόνι μας, με βοήθησε με τη βαλίτσα για να ανέβω πιο εύκολα.

Πιάσαμε τις θέσεις που είναι η τετράδα με ένα τραπεζάκι στη μέση.
Καθήσαμε, εγώ με την Αλίκη δίπλα-δίπλα και η Ελισάβετ με την Αναστασία απέναντι μας.
Η Κάρμεν δε θα έρθει δυστυχώς στη εκδρομή. Θα μείνει με τους γονείς της.

Καθήσαμε και άρχισαν να μας μετράνε, να δουν αν είναι όλοι εδώ.
Βουλευτήκαμε με τα πράγματα και πέσαμε όλοι για ύπνο.

Κουκουλώθηκα με το μπουφάν, και πήρα την Αλίκη στην αγκαλιά μου.
___________________________________

~Αλίκη~

Το φώς του ήλιου έπεσε στα κλειστά μάτια μου, κάνοντας με να τα ανοίξω αργά.
Αντίκρισα την Ελισάβετ να κάθεται απέναντι μου και δίπλα της η Αναστασία, να κάθονται και να παίζουν Uno.

Μία Νάταλι είχε απλωθεί πάνω μου. Το κεφάλι της το είχε ακουμπήσει στο παράθυρο και τα πόδια της τα είχε απλώσει πάνω μου

Βολεύτηκα όσο πιο ήσυχα μπορούσα, για να μην την ξυπνήσω.
Έφτιαξα τα μαλλιά μου στο περίπου και ρώτησα.

Α| Τι ώρα είναι? Και σε πόση ώρα φτάνουμε?

Τα κορίτσια γύρισαν και με κοίταξαν.

Αν|Καλημέρα και σε σένα!

Με ειρωνεύτηκε και μετά άρχισαν να γελάνε σαν υστερικά.

Α|Σσσσσς θα την ξυπνήσετε.

Είπα κάνοντας νεύμα ότι υπάρχει και η Νάτ εδώ.

Ε|Είπε ο πρίγκιπας..

Αν|Φοβούμενος να μην ξυπνήσουμε την πριγκίπισσα του..

Συμπλήρωσε η Αναστασία.

Α|ΣΟΥΣ και οι δύο! Δεν είμαι πρίγκιπας!..

Είπα με μία παραπονιάρικη φατσούλα, μπας και με λυπηθούν.

Αν|Ναι αλλά η πριγκίπισσα, πριγκίπισσα!?!