Kabanata 28
Gave In
Being kiss by someone you love is so overwhelming. Hindi ko alam ang ikikilos ko habang hinahalikan niya ako ng marahas.
"D-David." I said between our kiss.
I wanted to push him but he put the two of my hands beside my head. My heart is beating as fast as it could. Para akong tumakbo ng ilang kilometro sa sobrang bilis nito. Ngunit hindi pagod o hingal ang aking nararamdam kundi pinaghalong sakit at takot.
He kiss me angrily na para bang sa pag-halik niya idinadaan ang paghi-higante. Ramdam na ramdam ko ang kaniyang dibdib sa akin, matigas ito na parang bato.
Nang tumigil siya'y mabigat ang aming paghinga. His eyes are full of lust but mixed with madnest. Unti-unti niyang ibinaba ang aking dalawang kamay.
I bit my lower lip.
Astang tatalikod na siya ng hawakan ko siya sa b'raso niya upang pigilan siya. "D-David..." I whipered under my breath, tunog nagmamakaawa.
Hindi siya humarap. Malalim ang kaniyang pag-hinga. Unti-unting namuo ang aking luha sa gilid ng aking mga mata.
"Is it easy for you to let me go?" mahina niyang tanong. Ramdam na ramdam ko ang sakit sa kaniyang boses na mas lalong nagpa-luha sa akin.
Umiling ako nang umiling kahit na alam kong hindi niya naman ako nakikita. Kung alam mo lang, David. Kung alam mo lang kung ga'no kahirap at kasakit ang ginagawa kong desisyon.
Sa paraan ng pag-babanta ng kanoyang ina ay para bang pinapapili niya ako sa pamilya ko o sa kay David. I don't want to be selfish, David. Alam kong makakaya mong wala ako. Pero ang makita ang mga magulang at kapatid ko na naghihirap ay ikamamatay ko.
"And you think it's funny? To ruin our happiness? Nakakalokong nagsasaya tayong dalawa tapos bigla mong sasabihin pakawalan kita? What do you think in our relationship? A game?"
Mas lalo akong naiyal sa kaniyang sinabi. Wala naman kasi talaga akong mahanap na tamang oras para sabihin iyon sa kaniya. I admit that I was wrong but...
Malakas ang aking pag-hikbi. Ramdam ko ang panginginig ng aking balikat dahil doon. Tumakbo ako paharap sa kaniya. Nakipag-titigan ako sa kaniya na sana ay hindi ko na lang ginawa. Dahil ang makita kong umiiyak siya'y talagang sobrang sakit. Gusto kong umatras... gusto kong sabihin sa kaniya na hindi na... hindi na ako aalis.
"Please... stay. If you think that I am not serious at you, it was not true. Krist, I was a playboy, yes. But when I love... i'm really, really serious."
Hindi ako nakaimik. Hindi ko alam ang sasabihin ko sa kaniya. Sa halip ay tumikdi ako, hinigit siya palapit sa akin at hinalikan.
In first he didn't kiss me back, but when he feel that I try to open his mouth, he started to koss me back. Ang halik namin ay nagsisimula nang pag-initin kaming pareho. I encircle my arms at his nape while he's holding my waist, hinahapit pa ko palapit.
His kisses went on my cheeks down to my jaw. Wala sa sariling nakagat kp ang pangibabang labi ko at madiing hinawakaan ang kanoyang buhok.
I know what we are doing. I know that this is wrong ngunit sa pagkakataong ito'y gusto kong maramdaman niya kung gaano ko siya kamahal.
Ramdam ko ang pag-pisil pisil niya sa aking baywang hanggang sa mahawakan nito ang laylayan ng aking damit. He continue kissing my jaw until it went down at the aide of my neck. I closed my eyes tightly and feel the intensity of his kisses.
But I immediately open my eyes when I feel that he stopped. Nakita kong nakatingin siya sa akin ng deretso. Kitang-kita ko ang lamlam ng kaniyang mga mata, namumungay ito pero kita ko pa rin ang pamumula dahil sa luha.
BINABASA MO ANG
Unknown Mistake (Raquel Boys Series #1)COMPLETED✔
RomanceWARNING: There are few chapters with mature scenes. Read at your own risk! Sa pag-ibig hindi maiiwasan ang magkaroon ng mga hindrances, iyong tipong may aayaw talaga sa inyong dalawa. At dahil doon iyon ang maaaring maging dahilan ng inyong pagkahiw...