"Leaves"
I'm at the park naka upo lang sa swing it's almost sunset, listening to my favorite song, our favorite song well it was supposed to be. I smiled bitterly remembering those days the smiles, the jokes you shared with me, at ang mga tawa nating halos walang hangganan I tried not to cry but I can't help it.
Tumayo ako and I started walking towards our favorite tree well again it was supposed to be until that very day umalis ka ng walang paalam. Umalis kang hindi man lang nag warning nakakatawa ngang isipin na parang kahapon lang lahat ng yun well it's almost 4 years hindi parin ako napapagod. Maraming nag sabing tumigil nako, Hindi kana daw babalik, May iba kana daw. You know what? Hindi ako naniniwala dahil may pinangako kasakin at yun ang dahilan ng aking pagkatanga. Lumakas ang ihip ng hangin at nalag-lag ang mga dahon kaya pumulot ako ng isa at linagay ko iyon sa bulsa ko.
Ng matapos na ang kanta tumayo na ako at nag simulang nag lakad ng---
"Autumn im so sorry."
"Autumn I can't carry on."
"Autumn Don't wait for me."
"Au I love----"
"WAAAAHHH STOP IT! WAHHHH." sigaw ko sabay takbo palayo. The voices turn into a loud noise.
"Autumn wait!"
Until---
*BEEEPPP!**BEEEPPP!*
*BOGSH!*
I saw a man running towards me.
"AUTUMN NO!"
Then everything went black.
"Autumn wake up!"
"Autumn promise I'll stay starting this day."
"Autumn please don't leave me."
I heard someone sobbing sinubukan ko na ibuka ang mata ko kaso ayaw. I felt sleepy all of a sudden even though my eyes are closed.
--------
Nagising ako sa amoy ng vanilla well vanilla is my favorite scent. Bumangon ako at tinignan ang paligid all I see is white kaya sure akong wala ako sa kwarto ko. Tinignan ko ang damit ko tama nga hinala ko nasa hospital ako. Ng sinubukan kung i-galaw kamay ko di ko yun na galaw dahil may mabigat na bagay na naka patong dito tinignan ko at ng makita ko si Minato lang pala.
"HOY UNGGOY! GISING KA NGA! ABA GINAWA MO PANG UNAN KAMAY KO!" Sigaw ko sakanya.
"FUCK AUTUMN YOUR AWAKE! MAY KAYLANGAN KABA? GUTOM KABA? TELL ME WHAT YOU NEED BIBILHIN KO." tarantang sagot nito.
"Aba parang di naman tayo nag kita kahapon." sabi ko sabay smirk. "By the way unggoy bat pala ako nandito?"
"Anong kahapon Autumn? Di mo ba naalala ang ngyari?"
"Eh? Itatanong ko ba kung alam ko?"
"Autumn you've been sleeping for 6 months."
"What the? Your kidding right?"
"Look around you I've been collecting leaves every month while waiting for you to wake up." sabi nya sabay turo sa gilid ko.
Dry leaves are framed I smile a little pero nawala agad yun.
"Ano ba ngyari Minato?"
"Nasagasaan ka."
"fuck! Baka nag hihintay na sya dun Minato! Minato take me to the park!"
"No bawal kapang lumabas wait here I'll call the doctor."
Ng isira nya ang pintuan parang inaantok ako kaya sinirado ko nalang ang mata ko.
