Intro: Hi Readers!!! This story is all about Life, Love and so many reasons for you to Smile... This story was made by my playful imagination! Hope You'll Like and Enjoy it! God Bless You All!!! :)))
*Here's the Beggining of the Story:*
"Rise and Shine my princess!" my grandma softly said.
*stretched*
"Good Morning Grandma!" I greeted her as i wake.
"I've prepared you a very special breakfast" grandma said.
"Thank You Grandma!" i answered.
*After eating her breakfast.., she went downstairs with her gorgeous sleeping dress.While taking the stairs, she suddenly slipped and fell down* Ouch!!!
*...It was only a dream...*
The reality:
"Zel! Gumising ka na!" "Baka maleyt ka!" sigaw ni lola.
"Five minutes po.." inaantok na sagot ni Zel.
"haay... ano ba naman ung panaginip ko! nadulas ako!..." "OMG! maleleyt na nga ako sa klase!!!"
*Kaya nagmadaling naligo, kumain, nagbihis at nagprepare for school c Zel*
Bagong lipat lang siya sa school na iyon kaya hindi pa siya masyadong sanay... dati siyang nasa magandang eskwelahan., pero hindi na kayang tustusan ng kanyang mommy ang tuition fee niya sa school na iyon...
KRIIIIIIIIIIINNNNNGGGGGGG!!!!!!!
nagring na ung Bell sa school...
Lahat ng students ay nasa loob na ng kani- kanilang classroom.
Dahil nga First day ni Zel sa school na iyon., inanyayahan siyang magpakilala sa unahan...
"Hi! Ako si Zella Lindt Chance, for short just call me Zel. 15 years young. 4th year High School sa Hogwarts Middle School. nakatira po ako sa Drop West Subdivision. Isa lang akong simple at masayahing babae. Ako ay may mataas na hangarin sa buhay, gusto kong maiahon ang pamilya ko sa hirap at matupad lahat ng aking mga pinapangarap. That's all thank you!"
Masayang nakipagkaibigan si Zel sa kanyang mga new classmates... Halos lahat yata ay kaclose na niya., except for one... itong taong ito ay isang boy na nakaupo sa pinakalikod ng classroom at parang sobrang tahimik. Kaya inisip na lang ni Zel na baka ayaw sa kanya o kaya naman ay may galit na kaagad sa kaniya dahil inagaw na niya ang atensyon ng buong klase. Ang ginawa ni Zel ay nilapitan niya ito at sinubukang kausapin.
"Hello! Ako nga pala si Zel! ikaw? anong pangalan mo?"
Umalis ng upuan ang mysterious boy na kinakausap ni Zel na parang iniiwasan siya.
"Suplado naman nun! nag Hi lang naman ako! Gusto ko lang naman makipagkaibigan eh.!"
...Makalipas ang ilang oras...
"Yay! Nagring na yung bell!!! Dismissal na!!! UWIAN TIME NA!!!"
"Nagkakamali ka sa inaakala mo Zel!..." sabi ni Carmela (new friend siya ni Zel)
"Bakit naman?"
"Ehh kasi WholeDay tayo ngayon kaya maglulunch pa lang tayo! mamaya pa ang Dismissal! Nuh ka ba naman? haha" sagot ni Carmela.
"Ahh ganun ba.. Ok! Now I Know!"
Sabay- sabay na naglunch ang mga new friends ni Zel kasama na rin siya syempre. Sama sama sila sa isang table. Pero may pumukaw ng pansin sa paningin ni Zel.
"Bakit kaya hanggang sa pagkain ng lunch ay mag isa pa rin si mysterious boy?" tanong niya sa kanyang mga friends.
"Hindi mo ba alam ang kwento?" sabi ni Eleign (new friend din ni Zel)
"Dre! Bagong lipat lang si Zel dito. Ehh di syempre di pa niya alam! Syunga lng teh?!" sagot ni Carmela.
"Aaay! Oo nga pala! Sorry naman! Tao lang!" banat ni Eleign.
Biglang may sumulpot.
"Hey! pwede makishare ng table?" tanong ni Joy.
"Yah! sure!" sagot ni Zel.
"Narinig ko kasi yung pinag-uusapan ninyo about kay Mr. Mysterious." pabulong na sabi ni Joy.
"Haayyy nako! Ikaw talaga Joy! Napakachismosa mo talaga!" pang asar ni Marie (new friend dn siya ni Zel; magkapitbahay sila ni Joy)
"Hoyy! Marie! akala mo kung sino kang tahimik! puwes nagkakamali ka! Dumadance Again ka nga diyan sa may karsada eih! haha :DD" pang bara ni Joy sa asar ni Marie.
"Tumigil na kayo!" naiiritang sigaw ni Zel.
"Sorry mga Dre!" sabay na sabi ni Joy at Marie.
"Let's go back to the main topic..." "Joy., ikwento mo na kung ano ang gusto mong ikwento." sabi ni Zel.
"Ganito kasi yun!..." panimulang sabi ni Joy.
"Ang pangalan ni Mr. Mysterious ay Kyle Mc Jules Napa... Sadya siyang ganyan ever since Grade 7. Naging kaklase ko kasi siya noon, so medyo naging kilala ko siya... Ang pagkakaalam ko dati lagi siyang binubully ng mga kaklase ko kasi never pa siyang nagsalita in front of the class at hindi ko pa naririnig ang boses niya, never din siyang nagparticipate sa class pero napakagaling naman nito sa mga written quizzes and reviews lagi siyang nakakakuha ng Perfect Score! Wala siyang kaibigan kasi nga hindi siya masyadong nagsasalita. Ewan ko nga kung bakit eh?" Kwento ni Joy sa mga friends niya.
*Biglang napaisip si Zel about that...,*
"I need to find out what is happening to that boy.., I need to know him more., so that i can help him in solving whatever his problem is." Seryosong sabi ni Zel sa mga kaibigan.
"Yiiieeee!!!" sabay sabay na sabi ng mga friends niya.
"Uyyy!!! Concern siya kay Mc!" biro ng mga kaibigan niya.
"Ano ba naman kayo! masama bang magng concern sa isang tao!" sabi ni Zel.
Habang nag uusap sila at masayang nagkwekwentuhan hindi nila namalayan na time na pala at late na sila! OMG!
"Oh My Friends!!! Time na!!!" sigaw ni Marie sa canteen.
Dali-daling nagtakbuhan ang magkakaibigan papunta sa classroom nila.
Pagdating nila sa classroom...,
"Why are you late in my class?" pagalit na sabi ni sir.
"Sir, sorry po.." sabi ng magkakaibigan.
"Hindi niyo ba alam kung anong oras nagsisismula ang klase ko? Sige pagbibigyan ko kayo ngayon pero next time hindi na! ok?" nagagalit na sabi ni sir.
"Ok po sir!" tugon namin.
Pagpasok sa room ay tiningnan agad ni Zel si Mc at ngumiti... pero kay Mc ay parang balewala lang yun..
Lumipas ang ilang oras na nagkaklase sila ngunit hindi nakikinig si Zel sa mga sinasabi ng teacher nila kasi halos buong oras siyang nakitingin kay Mc na parang curious na curious...
Habang nakatingin siya kay Mc hindi niya namamalayan ang pagbilis at paglakas ng tibok ng puso niya na parang hindi maipaliwanag na pakiramdam para sa kanya...
*Biglang umepal ang bell*
KRRRIIIINNNNGGGGGG!!!!
"Yay! Labasan na!!!" sigaw ng mga kaklase niya.
Nagtayuan na ang mga kaklase niya at nagsasakbit na ng kanilang mga bag... As if parang nagsabi na yung teacher nila na "Class Dismiss!" excited talaguh silang lumabas., pero si Zel parang ayaw na ayaw pa niyang lumabas kasi ayaw pa niyang alisin ang mga mata niya kay Mc.
End of Chapter One. :)
