Vatan Sağolsun

479 49 5
                                    

"İnancın yere düşerse silahın da yere düşer."

Kimsesiz kalan bir insan acı çeker. Kimsesizliğin verdiği acı ile birilerini suçlarlar. Zira Elsa'da bu tip insanlardandı. Babasına olan sevgisini kullanan teröristler, Elsa'yı kolayca avuçlarının içine almışlardı.

"Sen, benim canımı yaktın ya bende, sana evlat acısının ne olduğunu göstereceğim," dedi. Yaşar Komutan bağlı olduğu sandalyeden kalkmaya çalıştı. Buna izin vermezdi. Kimse evlatlarına zarar veremezdi.
Elsa, Pusat'a baktı. Pusat oturduğu kanepeden kalktı.

"Pusat ne yapacağını biliyorsun," dedi. Pusat başını salladı. Evden çıktı.

"Kızlarımın saçlarının teline zarar gelirse  seni yaşatmam," diye bağırdı. Bir taraftan da bileğindeki kelepçeyi açmaya çalışıyordu.

Gökhan, Levent Üsteğmen'in karısının kaldığı odaya geldi. Kapıyı çaldı.

"Gel," diyen kadının sesi yorgun çıkıyordu. Gökhan Yüzbaşı odaya girdi. Ceylan yattığı yataktan kalktı. Oturur pozisyona geçti.

"Yenge iyi misin?" diye sordu. Ceylan kolundan vurulmuştu. Eğer Yasemin Astsubay önüne geçmemiş olsaydı daha kötüsü de olabilirdi. Belki de kocasından, kendisine kalan emaneti bile kaybedebilirdi. Elini karnına götürdü.

"Allah'a şükür ben iyiyim. Asker nasıl?" diye sordu. Ona can borcu vardı.

"İyi," dedi. Ama iyi değildi. Yasemin Astsubay'ın durumu stabildi. Son yirmi dört saat içinde uyanmazsa durumunun kötüleşeceğini söylemişti Doktor.

Berk Yüzbaşı son bir kez yükselen ateşe baktı. Bundan sonra zalimlere tolerans vermeyecekti.

"Zalimler için yaşasın cehennem," diye bağırdı bir kez daha.

Selçuk ve Ali'de, Berk Yüzbaşı gibi bağırdılar. Berk Yüzbaşı önden, Selçuk Astsubay ve Ali Astsubay'da arkasından gittiler.

Handan, Hazar'ın mavi gözlerine bakakaldı. İki saniye içinde hem kendini, hem de adamı yakmıştı.

"Ben özür dilerim," diye fısıldadı. Bir adım uzaklaştı. Birbirlerinin gözlerinin içine bakakaldılar.

Fulya ve Ceylin evin bahçesinde oturuyorlardı. Ezra ise de, Hatice Hanım'a yardım ediyordu.
Fulya, Ceylin'e baktı. İçindeki korkuları dışa vurdu.

"Ceylin korkuyorum. Ne zaman şehit haberi görsem aklıma Hasan ağabeyim geliyor. Gerçi bir an olsun aklımdan çıkmıyor. Ne zaman ki şehit haberi görsem kalbim yangın yerine dönüyor. Boğulma ihtimalimin olduğu bir hücrede sıkışıp kalmışsım gibi hissediyorum," dedi. Ceylin, Fulya'yı kollarının arasına aldı. Fulya, Ceylin'in kollarının arasında hıçkırıklara boğuldu.

"Komutanım, Ahmet Yarbay, sizi odasında bekliyor." Ayla yanına gelen askere baktı. Asker kumral saçlarını balık sırtı örmüş. İri kahverengi gözleri ile gözlerinin içine bakıyordu.

"Tamam sen gidebilirsin," dedi.

"Emredersiniz Komutanım," diyen asker harekat merkezinden çıktı.
Ayla, Başak'a baktı.

"Yüzbaşı ve Astsubay'lardan bir haber alırsanız bana haber verin," dedi.

"Emredersiniz Komutanım."

Ayla harekât merkezinden çıktı. Ahmet Yarbay'ın odasına geldi. Kapıyı çaldı.

"Gel." Emri alınca odaya girdi. Ahmet Yarbay'ın karşısına geçti.

"Emredersiniz Komutanım," dedi. Ahmet Yarbay, Ayla'ya baktı.

"Kızım, Yaşar Albay ile irtibatı kaybettik." Ayla, Ahmet Yarbay'a baktı.

Vatan SağolsunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin